Nom de la loi

Loi sur le choix de celui qui commanderait la guerre contre Aristonicos (Eumène III) (pl. sc.)

Date

131 av. J.-C.

Thèmes

Sources

Cic., Phil., 11, 18
Ac Dolabella quidem tam fuit immemor humanitatis – quamquam eius numquam particeps fuit – ut suam insatiabilem crudelitatem exercuerit non solum in vivo, sed etiam in mortuo; atque in eius corpore lacerando atque vexando, cum animum satiare non posset, oculos paverit suos.

Bibliographie

  • Astin, Sc. Aem., 234-5
  • Mommsen, Staatsr., II, 653, n. 1
  • Rotondi, LPR, 302-303

Commentaire

Des deux consuls de 131, P. Licinius Crassus était grand pontife et L. Valerius Flaccus flamine de Mars. Crassus interdit à Valerius de quitter l'Italie, vraisemblablement après que la sortitio eut été favorable au flamine (dans le cas analogue où nous avons le plus de détails, le grand pontife intervient après que la sortitio a attribué à un flamine un commandement provincial (Liv., 37, 50, 8Aetolia M. Fuluio, Asia Cn. Manlio sorte euenit. Praetores deinde sortiti sunt, Sp. Postumius Albinus urbanam et inter peregrinos, M. Sempronius Tuditanus Siciliam, Q. Fabius Pictor, flamen Quirinalis, Sardiniam, Q. Fabius Labeo classem, L. Plautius Hypsaeus Hispaniam citeriorem, L. Baebius Diues Hispaniam ulteriorem. et Liv., 51, 1-6priusquam in prouincias praetores irent, certamen inter P. Licinium pontificem maximum fuit et Q. Fabium Pictorem flaminem Quirinalem, quale patrum memoria inter L. Metellum et Postumium Albinum fuerat. Consulem illum cum C. Lutatio collega in Siciliam ad classem proficiscentem ad sacra retinuerat Metellus, pontifex maximus; praetorem hunc, ne in Sardiniam proficisceretur, P. Licinius tenuit. Et in senatu et ad populum magnis contentionibus certatum, et imperia inhibita ultro citroque, et pignera capta, et multae dictae, et tribuni appellati, et prouocatum ad populum est. Religio ad postremum uicit; ut dicto audiens esset flamen pontifici iussus; et multa iussu populi ei remissa. Ira prouinciae ereptae praetorem magistratu abdicare se conantem patres auctoritate sua deterruerunt et, ut ius inter peregrinos diceret, decreuerunt.), et cette interdiction fut confirmée par le peuple. Sans doute Crassus espérait-il recevoir le commandement de la guerre contre Aristonicos, mais c'est alors qu'un tribun dut proposer un pl. sc. du type utrum consulem an P. Scipionem iuberent bellum gerere (cf. Liv., 30, 40, 14si condiciones conuenirent pacis, tribuni plebis populum rogarent utrum consulem an P. Scipionem iuberent pacem dare et quem, si deportandus exercitus uictor ex Africa esset, deportare.: notice n° 4) ou quem uellent bellum gerere (cf. Sall., Iug., 73, 7ita perculsa nobilitate post multas tempestates novo homini consulatus mandatur. Et postea populus a tribuno plebis T. Manlio Mancino rogatus, quem vellet cum Iugurtha bellum gerere, frequens Marium iussit. Sed paulo <ante senatus Numidiam Metello> decreverat: ea res frustra fuit. ; Liv., 30, 27, 3consules iussi cum tribunis plebis agere ut, si iis uideretur, populum rogarent quem uellet in Africa bellum gerere.: notices n° 537 et 256). Le peuple choisit Licinius, Scipion remportant les suffrages de deux tribus seulement.

Comment citer cette notice

Jean-Louis Ferrary. "Loi sur le choix de celui qui commanderait la guerre contre Aristonicos (Eumène III) (pl. sc.)", dans Lepor. Leges Populi Romani, sous la dir. de Jean-Louis Ferrary et de Philippe Moreau. [En ligne]. Paris:IRHT-TELMA, 2007. URL : http://www.cn-telma.fr/lepor/notice183/. Date de mise à jour :17/05/14 .