Simon, évêque de Meaux, notifie que Mathieu, chevalier de Villeneuve, a renoncé au cens annuel d’un demi-muid de froment que l’abbaye de Chaalis lui donnait à la grange de Fourcheret ; il a reçu en échange la somme de 10 livres. Guillaume d’ « Anetho » a donné à l’abbaye une vigne à Thorigny et un arpent de pré, et a reçu d’elle la somme de 46 livres. Geoffroi de « Moiriacum » a donné à l’abbaye 11 arpents de terre à Montgé, dont il n’a gardé qu’un cens annuel de deux sous ; il a reçu en contrepartie la somme de 17 livres.
In nomine sancte et individue Trinitatis, amen. Ego Symon, Dei gratia Meldensis episcopus, pagine presentis attestatione et nostri sigilli impressione universitati fidelium tam presentium quam futurorum notificare curamus quod Matheus, miles de Novavilla, parrochianus noster, annuentibus et volentibus filiis suis Andrea, Hugone, Willelmo, Roberto, Guidone, Rainerio quoque filio Froe, dedit et concessit ecclesie Beate Marie Karoliloci et fratribus ibidem Deo servientibus in elemosinam dimidium modium frumenti quem in grangia eorum Fuchereti annis singulis ad mensuram Parisiorum censualem recipiebat perpetuo sine aliqua retentione possidendum. Quod etiam attestatur nobiscum dominus Gaufridus Silvanectensis episcopus, in cujus manu prius hec donatio facta subscriptarum personarum testimonio confirmatur. Affuerunt enim ipsi donationi domnus Stephanus, ecclesie Beate Marie Silvanectensis decanus, Galterius de Ver, ejusdem ecclesie canonicus, de cujus manu predictus Matheus undecim libras Parisiensium pro prefati frumenti reconpensatione recepit, interposito prius sue fidei sacramento quod hanc elemosinam semper et ubique garendiret et acquitaret, omnemque calumpniam et calumpnie molestiam propulsaret. Affuerunt nichilominus eidem donationi et concessioni Andreas equitator de Villanova et Robertus filius suus, Petrus de Loncperier, Alluardus, Fuchauz Chevez. Item sciant omnes tam presentes quam posteri quod Willelmus de Anetho, iturus Jherosolimam, annuentibus et volentibus uxore sua Sanctisma nomine, filiis suis Symone et Willelmo, dedit et concessit ecclesie Beate Marie Karoliloci et fratribus ibidem Deo servientibus vineam unam apud Toregni certis metis determinatam, et unum arpentum prati similiter certis designatum metis, in perpetuam elemosinam possidendum. Pro quorum omnium recompensatione eidem Willelmo fratres prefate ecclesie quadraginta sex libras de communi substantia monasterii donaverunt. Interposuit autem prius idem Willelmus fidei sue sacramentum quod hanc elemosinam semper et ubique bona fide garendiret et acquitaret omnemque calumpniam et calumpnie molestiam propulsaret. Quod et prefata uxor sua et filiis suis similiter fecerunt. Preterea, in ejusdem elemosine acquietatione, plegios dederunt, Albericum scilicet de Fraxino, Symonem Burrei, Johannem de Saci, Joifredum Fuisnel. Hec autem omnia facta sunt in domo ipsius Willelmi, astante et hoc ipsum nobis testificante Stephano sacerdote nostro de Messi, in cujus manu ipse Willelmus et uxor ejus et filii eorum, antequam filium aut filiam haberent, ipsam elemosinam resignaverunt. Hoc etiam donum et hanc elemosinam benigne concesserunt Arnulphus de Marla et uxor ejus Avelina nomine et filii eorum Johannes et Symon et filia nomine Margarita, de quorum censuali prefatus Willelmus ipsam tenebat vineam. Concessioni itaque et donationi ipsius Willelmi et uxoris ejus atque filiorum atque ipsius Arnulphi affuerunt testes predictus Stephanus sacerdos noster de Messi, Anselmus presbiter de Fraxino, frater Galterius de Camerofonte, Albericus de Fraxino, Manasses Burrez, Symon filius ejus, Joffredus Fuisniaus, Stephanus de Berci, Johannes de Saci, Hatho de Presci, hi omnes milites. Porro, concessioni Aveline uxoris Arnulphi ac liberorum suorum affuerunt testes supradictus Stephanus sacerdos de Messi, frater Hecelinus monacus et frater Matheus conversus Karoliloci et Henricus serviens eorum. Item sciant omnes tam presentes quam posteri quod Joffredus de Moiriaco, annuentibus et volentibus uxore sua Herenburge, filiis suis Drogone et Clemente, filiabus quoque suis Odelina, Hisabel, Theophania, dedit et concessit in elemosinam ecclesie Karoliloci et fratribus ibidem Deo servientibus undecim arpenta terre in territorio Montisgaii certis metis distincta et determinata, nichil sibi vel heredibus suis in ipsa terra omnino preter duos solidos qui eidem et heredibus suis censualiter annuatim reddentur retinens, hereditario jure possidenda. Porro fratres prefate ecclesie ipsi Joffredo pro reconpensatione hujus beneficii decem et septem libras de communi substantia monasterii donaverunt. Ipse vero Joffredus et uxor sua Herenburgis prius sub fidei sue sacramento promiserunt quod hanc elemosinam semper et ubique bona fide garendirent et acquitarent, omnemque calumpniam et calumpnie molestiam si qua undecumque oriretur pacificarent. Hoc donum et hanc elemosinam factam ipse Joffredus in presentia nostra juxta altare Beati Stephani Meldis recognovit et in manu nostra plevivit quod ipsam elemosinam fideliter teneret ac per omnia garendiret. Cujus donationi, concessioni et affidationi affuerunt testes Hubertus capellanus et Petrus de Ponte canonici nostri, frater Hecelinus et frater Boso monachi et frater Matheus conversus Karoliloci. Hoc donum et hanc elemosinam concessit Agnes prefate Herenburgis soror uxor Laurentii de Villavultdeu et filius ejus Alardus et filia sua Batihldis. Testes sunt Stephanus capellanus de Messi et Garinus capellanus de Curteri et Garinus filius Thebaldi de Montefermuel et Laurentius maritus Agnetis. Concessit etiam hoc donum et hanc elemosinam Mathildis supradicte Herenburgis soror filiique sui Robertus et Willelmus et filia sua Hysabiaus. Quorum concessioni affuerunt testes Balduinus capellanus de Latiniaco Sicco, Henricus de Mailli, frater Boso monacus et frater Matheus conversus Karoliloci. Preterea hoc donum et hanc elemosinam tam benigne, tam amicabiliter concessit domina Hersendis uxor Symonis de Anhet et filius ejus Symon de quorum feodo prefata terra movebat, ut si prefatus Joffredus vel heredes ipsius ab hac pactione vel conpromissione aliquando, quod absit, resilirent, ipsa de toto illo feodo prefatam domum Karoliloci investiret. Hec igitur omnia ut rata et inconvulsa permaneant, in presenti carta voluimus scribi et sigilli nostri impressione muniri ac prescriptorum testium auctoritate corroborari. Actum anno incarnati Verbi millesimo centesimo nonagesimo.