Pierre, évêque d'Arras, notifie que Jean, seigneur de Hénin, a concédé à l'abbaye de Hénin le revenu de près de quatre courtils.
Petrus, Dei patientia ecclesie Atrebatensis minister humilis, omnibus tam futuris quam presentibus, ad quorum notitiam presentem contigerit pervenire paginam, eternam in eterno Salutari salutem. Universitati vestre inconcussa veritate constans atque certissimum haberi volumus in perpetuum, quod Johannes de Henin, super malis, que gesserat, penitens et compunctus et in penitentiam a nobis cruce signatus, ecclesie Hinniacensi, cui in multis extiterat injuriosus, quemdam reditum quatuor curtilium quarta parte unius quarterii minus, quem reditum predicta ecclesia ei debebat pro quibusdam possessionibus infra notatis, quas de ipso tenebat, libere et liberaliter in eleemosynam dedit et in manus nostras resignavit et apposito fidei sacramento firmavit, quod predictam eleemosynam quoad viveret ab ecclesia Hinniacensi absque molestia possideri et a suis qui tunc erant heredibus ratam in perpetuum haberi faceret. Unde Maria, soror ejusdem Joannis, que tunc etiam heres ejus futura putabatur, et Balduinus de Cunchi ejusdem Marie maritus, predictam eleemosynam similiter in manus nostras resignaverunt similique sacramento firmaverunt, quod nullam prefate ecclesie super hac eleemosyna in perpetuum attentarent facere molestiam. Sed et Fredesendis uxor ipsius Joannis, quia de tota medietate omnium, que Joannem contingebant, in Hinniaco dotata fuerat, hujus eleemosyne concessioni interfuit et manum apposuit et fidei cautione firmavit nullam se adversus prefatam eleemosynam nomine dotalicii movere calumniam sed infra hereditatis residuum quod plusquam jus dotalicium exigebat supererat, suum sibi ex integro sufficere testata est dotalicium. Hanc autem eleemosynam ad majoris in posterum securitatis cautelam, Balduinus Henniacensis ecclesie tunc abbas, de predicto Joanne recepit in reditum unius denarii et unius panis et unius caponis, absque coroeis et relevatione et alio omni jure. Qui etiam de beneficio ecclesie quandam pecunie summam eidem Joanni contulit in subsidium peregrinationis sue. Actum Atrebati, in ecclesia Beate Marie, in vigilia Annunciationis Dominice, anno millesimo ducentesimo secundo Incarnationis ejusdem tunc inchoante. Huic rei testes interfuerunt : Radulfus Ostrevanensis archidiaconus, Joannes Atrebatensis ecclesie decanus, magister Asso de Vitriaco canonicus, Richerus Tarterons et Julianus scabini de Hinniaco et Gunfridus Joannis cognatus. Quia vero predicta eleemosyna de feodo regis emanebat, prius eam apud Lens semel et secundo homines regis, tam pares castelli quam plures alii, quorum nomina subscripta sunt, communi judicio et concordi veritate coram Nivelone domini regis ballio judicaverunt, quod scilicet bene et legitime fieri posset et quod sine calumnia et contradictione constare deberet, non obstante dotalicio uxoris Joannis, cum sicut premissum est plenum et integrum remaneret in residuo hereditatis. Ipse itaque Nivelo, qui super omni contractu et eleemosyna de his, que de rege tenebantur, facienda plenariam potestatem in tota terra balliatus sui a domino rege habebat, predictam eleemosynam communiter et concorditer ab hominibus regis judicatam de manu Joannis et Marie sororis ejus et Balduini mariti ipsius recepit et Balduino abbati Hinniacensi ex parte domini regis reddidit et, ne jus regis in aliquo deperiret, et etiam ad majorem, ut predictum est, securitatem de eodem Joanne et heredibus ejus, eo modo quo diximus possidendam concessit. Qui postmodum ad nos veniens ex parte domini regis in manus nostras resignavit. Hujus rei visioni et audientie ex parte nostra apud Lens interfuerunt Alvisius de Lauvin decanus de Hennin, Robertus de Vermella decanus de Lens, Guido de Courieres decanus d'Eskerchin, qui etiam nobis testificati sunt ab his hominibus regis judicium hujus rei fieri audierunt, scilicet Eustachio de Canteleu, Villelmo de Billi, Wirino de Avions, Hugone de Flers, Hugone preposito de Hennin, Alardo Pesiere. Hec vero possessionum nomina, de quibus mentio superius est facta, cum singulis suis reditibus : pars mansi Odonis filii Norfridi, que est versus fossetum, et mansio Desiderii des Heldes, et hortus Erremburgis de Porta tenebantur per unum quartier, mansio Alceri per quinque quartiers, terra Beselendis per unum quartier, alia terra juxta eam, que fuit Huberti Mali clerici, per dimidium cortil, pars mansionis Justini per unum quartier et quartam partem unius quarterii, terra Ode Cervenesse, que jacet ad collem Iberti Ulgani, et terra, quae fuit Sarre Eremberti in valle Nigelle, per unum cortil, et tertia pars Berte Corniselle per unum quarterium, et terra Reneri Caninart, que jacet apud Tilloy, per dimidium quarterium. Si quis autem contra hujus nostri instrumenti testimonium in detrimentum ecclesie Henniacensi aliquid in futurum agere voluerit, sciat se, donec resipuerit, excommunicationis sententie subjacere. Datum anno gratie millesimo ducentesimo secundo.
TOCK (Benoît-Michel), Les chartes des évêques d'Arras (1093-1203), Paris, 1991, n° 305, p. 323-324