A l’occasion de l’érection du prieur Bertrand à l’abbaye de Cluni, Boniface VIII rappelle les droits du Saint-Siége pour la nomination du prieur et interdit tout ce qui serait contraire à ce réglement.
Bonifatius, episcopus servus servorum Dei, venerabili fratri episcopo Eduensi ac dilecto filio abbati monasterii de Sancto Rigaudo, Matisconensis diœcesis, salutem et apostolicam benedictionem. Cum dilectum filium Bertrandum, abbatem Cluniacensem dudum priorem prioratus de Caritate supra Ligerim, Cluniacensis ordinis, Autissiodorensis diœcesis, nuper monasterio Cluniacensi per obitum bone memorie Guillelmi abbatis Cluniacensis, abbatis regimine destituto, de fratrum nostrorum consilio, prefecerimus in abbatem, dictusque prioratus per hujusmodi promotionem predicti Bertrandi vacare noscatur, Nos, discordiam que occasione provisionis dicti prioratus inter eumdem abbatem Cluniacensem et conventum Caritatensem exorta dinoscitur, terminare salubriter intendentes, et volentes eorum dispendiis obviare ac parcere laboribus et expensis, ipsique prioratui utiliter providere, provisionem prioratus ejusdem ea vice dispositioni nostre ac sedis apostolice plenarie reservavimus auctoritate licterarum nostrarum et de apostolice plenitudine potestatis. Inhibentes predictis abbati Cluniacensi et capitulo Caritatensi, ne ad aliquam nominationem, electionem, postulationem vel provisionem de preficiendo priore ipsi prioratui faciendam absque nostra et predicte sedis licentia speciali quoquomodo procedant. Decrevimus autem irritum et inane quicquid super hoc contra hujusmodi reservationem et inhibitionem nostras (sic), per eos vel quemlibet alium scienter aut ignoranter fuerit attemptatum. Quocirca discretioni vestre, per apostolica scripta mandamus quatinus nos vel alter nostrum reservationem, inhibitionem et decretum predicta, ad eorumdem abbatis et conventus noticiam perducentes ipsis inhibere curetis, ne se de illis absque hujusmodi licentia quomodolibet intromictant, contradictores per censuram ecclesiasticam appellatione postposita compescendo. Non obstante si eis vel ipsorum aliquibus, seu alicui alio a prefata sede indultum existant quod interdici, suspendi vel excommunicari non possunt per litteras dicte sedis, non facientes plenam et expressam de indulto hujusmodi mentionem. Datum Rome, apud Sanctum Petrum nonas februarii, pontificatus nostri anno secundo.
LESPINASSE (R.), Cartulaire du prieuré de la Charité-sur-Loire (Nièvre), ordre de Cluni, Nevers, Morin-Boutillie, 1887, p. 369-370, n° CLXX.
original
Paris, BNF, chartes de Cluni, n.a. lat. 2274, n. 40.