CHARTA QUA INGELRANNUS, DOMINUS COUCIACI, ETC., RECOGNOVIT LIBERTATEM PRIORATUS DE GRANDI CAMPO IN QUO JUSTITIAM VENDICABAT.
Nos Ingelrannus, Couciaci, Montis Mirabilis et Oysiaci dominus, notum facimus universis presentes litteras inspecturis, quod cum inter nos, ex una parte, et religiosos viros priorem et monachos ecclesie Beate Marie de Grandi Campo, Cluniacensis ordinis, Meldensis dyocesis, ex altera, discordia verteretur super garda sive custodia et justicia ipsius ecclesie et pertinentiarum suarum ac gruaria nemorum ejusdem ecclesie que ad nos pertinere dicebamus, predictis priore et monachis penitus ista negantibus, tandem, diligenti inquisitione a nobis per bonos et fide dignos super hoc facta, invenimus quod in premissis nichil juris penitus habebamus. Unde nos discordiam hujusmodi in perpetuum removere volentes, confitemur et recognoscimus quod in predicta ecclesia et in prioratu de Grandi Campo et ejus pertinentiis, scilicet terris, pratis, vineis, nemoribus, itineribus, viariis, stratis publicis, vivariis, aquis, molendinis, mensuris bladi seu vini, aut aliis quibuscumque mensuris, censibus, censivis, hospitibus, hominibus, nisi maneant in terra nostra, justiciis, rebus etiam aliis ac juribus quibuscumque et quocumque nomine censeantur, ad dictam ecclesiam seu prioratum predictum de Grandi Campo pertinentibus, seu ab ipsa moventibus, in castellania de Feritate Angulphi sitis, exceptis dicto castro et ejusdem castri territorio, justiciam magnam vel parvam seu custodiam, gruariam, sive aliquid aliud racione juris, dominii, jurisdictionis, usus vel consuetudinis, seu alia quacumque racione sive causa non habemus [vel habere debemus], et si habemus vel habere debemus quocumque jure seu quacumque ratione sive causa, eidem ecclesie seu prioratui predicto, ob remedium anime nostre et parentum nostrorum, in perpetuum totaliter remittimus et quictamus; et quicquid predicta ecclesia seu prioratus predictus in tota castellania predicta, titulo donacionis, empcionis, legationis, permutationis seu alio quocumque modo vel genere acquirendi acquisivit, que in presentiarum possidet, eisdem ecclesie et prioratui in perpetuum libere confirmamus, proinde ac si nominatim et singulariter presenti scripto essent expressa, et volumus quod predicta concessio ac recognicio sit a nobis legitime facta in perpetuum [et] habeat firmitatem. Preterea, volumus et concedimus quod si per importunitatem nostram vel successorum seu servientum nostrorum, vel alio quocumque casu, contra premissa aliquid factum seu attemptatum fuerit per quodcumque temporis spatium, breve vel longum, nobis vel successoribus nostris nichil juris, vel possessionis acquirat. Omnia autem premissa et singula, prout superius sunt expressa, eidem ecclesie et prioratui predicto erga nobilem virum dominum Robertum de Drocis et nobilem mulierem dominam Ysabellim, ejus uxorem, garentire promittimus et tenemur, si in predictis [aliquid] ratione dotis vel dotalicii reclamarent; promittentes fide a nobis super hoc prestita corporaliter, quod contra premissa vel aliquid premissorum per nos vel per alium nullatenus veniemus in futurum, immo omnia premissa et singula inviolabiliter servabimus et faciemus observari, et ab heredibus et successoribus nostris observari volumus in futurum, nos et heredes et successores nostros ad observationem premissorum nichilominus obligantes in perpetuum. Renunciando in hoc facto, ex certa scientia et per eandem fidem quoad premissa et quodlibet premissorum, omni actioni et exceptioni doli mali, fori, in factum, deceptionis et lesionis in premissis, exceptioni et actioni donacionis immense, condicioni sine causa et generaliter et specialiter omnibus exceptionibus, racionibus et allegationibus facti et juris rei coherentibus aut persone que contra premissa vel aliquid premissorum possent obici sive dici, et omni auxilio sive beneficio juris, tam canonici quam civilis. Nos vero Maria, domina de Fara, mater predicti Ingelranni, omnia supradicta et singula, prout superius sunt expressa, volumus, laudamus, approbamus pariter et acceptamus, promittentes per stipulationem solempnem et in bona fide, quod contra premissa vel aliquid premissorum, per nos vel per alium aliqua racione sive causa nullatenus veniemus in futurum. In quorum testimonium et perpetuam rei memoriam, nos prefatus Ingelrannus et nos prenominata Maria supradictis priori et monachis de Grandi Campo presentes litteras tradidimus sigillorum nostrorum munimine roboratas. Datum anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo quinto, die mercurii ante festum cathedre beati Petri apostoli.
BERNARD A., BRUEL A., Recueil des chartes de l'abbaye de Cluny. Tome 6 : 1211-1300, Paris, Imprimerie nationale, 1903, p. 561-563, n° 5112 (Collection de documents inédits sur l'histoire de France. Première série, Histoire politique).
copie
Paris, BNF, collection Moreau, 189-200
Numéro CBMA : 6594
Au dos : Carta super libertate prioratus de Grandi Campo.