Etienne, évêque de Noyon, notifie qu’Hellin, chevalier, seigneur d’Heudicourt, lui a cédé sa dîme d’Heudicourt et celle que Robert, maire d’Heudicourt, tenait de lui, à charge de transférer ces dîmes à l’abbaye de Vaucelles. Il le fait, contre un cens annuel de douze deniers pour lui et de six pour le chapitre cathédral.
Stephanus, Dei gratia Noviomensis episcopus, universis fidelibus hec visuris, imperpetuum. Notum fieri volumus quod Hellinus, miles, dominus de Heudincurt, decimam jure hereditario in territorio de Heudincurt possidebat. Qui ad se reversus et attendens quod laica manus Christi et ecclesie patrimonium absque animarum periculo tenere non possit, eam totam in manibus nostris ecclesie restituit, illamque pariter decimam quam Robertus major de Heudincurt ab eo ratione feodi tenuerat eique resignaverat, postulans ut in usus ecclesie de Valcellis predictarum fructus decimarum redderetur. Nos autem, petitioni ejusdem Hellini pio assensu concurrentes, omnes decimarum istarum proventus eidem ecclesie de Valcellis in manu fratris Willelmi magistri de Pesieres, cum bona voluntate capituli majoris ecclesie nostre, dedimus perpetuo possidendos sub annua pensione decem et octo denariorum Noviomensis monete, ex quibus duodecim in festo sancti Remigii mihi meisque successoribus reddentur et reliqui sex capitulo nostro. Ut igitur hec rata sint atque inviolabilem optineant firmitatem, presentem paginam inde conscribi eandemque tam nostro quam nostri capituli sigillo fecimus communiri. Actum est hoc apud Sanctum Quintinum in Viromandia, anno Verbi incarnati millesimo centesimo nonagesimo octavo, mense julio.
TOCK (Benoît-Michel), Les chartes de l'abbaye cistercienne de Vaucelles au XIIe siècle, Turnhout, 2010, n° 158, p. 227-228