Mathieu de Touquin vend à l’abbaye des Escharlis, pour 700 livres de Provins, toute la vieille dîme de Précy. Il en excepte la dîme de Sorberoy, qui appartient au curé de Précy.
Ego Matheus de Toquino Prissiaci dominus, et Lora, uxor mea, notum fecimus universis presentibus pariter et futuris quod, laudantibus liberis nostris Manasse et Guillemetta et Maria, vendidimus fratribus de Escharleiis, pro septingentis libris Proviniensibus, totam decimam veterem quam habebamus apud Prissiacum, sub ea consuetudine et statu quo eamdem tenuimus temporibus retroactis: scilicet quod universi qui terras ad parrochiam et dominium Prissiaci pertinentes coluerunt, antequam tollatur messis de agris, tantum de decima solvere tenebuntur fratribus supradictis quantum nobis de terragio solvere tenentur. Et si aliquis hominum predictorum huic pactioni obviaverit et contra eam fecisse comprobatus fuerit, restituto prius fratribus dampno suo, judicio nostro de forefacto stabit. Et notandum quod decima illa et terragium, quamdiu fratribus placuerit, communiter in grangia nostra que est apud Prissiacum, messis tempore, colligentur, Ita quod ille qui terragium quesierit sine decimatore monachorum, terragium recipere non poterit, etiamsi fratres decimam suam alicubi seorsum a terragio reponere voluerint. Quandiu autem terragium et decima insimul colligentur, post excussionem terragii et decime, tam granum quam stramen inter nos et monachos equaliter dividentur, excepta decima illa que in ipsa parrochia a quibusdam hominibus sine terragio debetur, que in partem et proprietatem tota deveniet monachorum et seorsum ab alia decima, ubicumque monachi voluerint, colligentur. Sciendum autem quod nec nos, nec heredes nostri, a modo terras ad dominium Prissiaci pertinentes hominibus alterius parrochie colendas tradere poterimus, ne occasione ista posset minui decime monachorum et ad aliam parrochiam transferri. Notandum, vero, quod a venditione ista excipitur decima de Sorberoi quam sacerdos Prissiaci ab antiquo accipere consuevit, et decima oschie Sancti-Leonis et modice portionis terre eidem oschie adjacenti et decima terre Putei et cujusdam partis oschie Odonis de Charmes. Sciendum preterea, quod ante venditionem istam, predicti fratres unum modium bladi in decima ista ex elemosina predecessorum nostrorum in grangia nostra annuatim percepiebant, quem in venditione hac nobis quitaverunt. De decimis autem novalium futurorum in parrochia Prissiaci sive presentium, de assensu nostro et de assensu domini Petri senonensis archiepiscopi et presbiteri Prissiaci qui tunc erat, ita statutum est inter nos: Quod monachi supradicti pro decimis novalium quas de cetero percipient annuatim, tam de novalibus in eadem parochia jam excultis, quam de his omnibus que in posterum excolentur, ipsi presbitero et successoribus ejus decem bladi sextaris ad mensuram Prissiaci, videlicet quatuor frumenti, quatuor ordei et duo avene annuatim in perpetuum solvere tenebuntur. Super venditione ista, fide prestita, promisimus nos laturos debitam garantiam et conventiones hujusmodi quas prediximus servaturos. Manasses, quoque filius noster et Guillemetta, filia nostra fide prestita, promiserunt quod in decima ipsa nichil in posterum reclamabant. Quod ut in perpetuum ratum permaneat et inviolabile, presentum paginam sigilli nostri munimine confirmamus, anno incarnati Verbi Millesimo ducentessimo undecimo.
QUANTIN (Maximilien), Recueil de pièces pour faire suite au Cartulaire général de l'Yonne : XIIIe siècle, Auxerre, Société des sciences historiques et naturelles de l'Yonne, 1873, p. , n° 106.
original
Auxerre, AD Yonne, fonds de l’abbaye des Escharlis, Précy.