Général
-
Boniface VIII (1294-1303)
-
à renseigner
-
III Nonas Septembris, pontificatus nostri anno Tertio
-
-
Orvieto
-
n.c.
-
[Expédition] E. Barcelone, Arxiu de la Corona d’Aragó, Reial Cancelleria, Butlles, lligall 21, núm. 23. a Butlla perduda.
-
[Registre de la chambre apostolique] R. CITÉ DU VATICAN, Archivio apostolico Vaticano, Registra Vaticana??, fol. ??.
-
Ici reprise de Tilmann Schmidt, Roser Sabanés i Fernández, Butllari de Catalunya : documents pontificis originals conservats als arxius de Catalunya (1198-1417), Barcelone : Fondació Noguera, 2016, 3 vol., I [en ligne], n. 587.
-
b Domínguez Sánchez, Documentos de Bonifacio VIII, p. 501-503, doc. 463. c MIQUEL ROSELL, Regesta, p. 157, doc. 294. d Schedario Baumgarten, II, p. 635, doc. 4621
-
Georges Digard, Maurice Faucon, Antoine Thomas, Robert Fawtier, Les registres de Boniface VIII. Recueil des bulles de ce pape, Paris : Albert Fontemoing (BÉFAR), 1884-1939, n. ??? [en ligne].
-
?
-
?
-
Potthast, Regesta pontificum Romanorum, n. ??? [en ligne].
-
?
-
Bonifaci VIII comunica al rei Jaume II d’Aragó, Sardenya i Còrsega que Roger de Llúria ha acudit a la Seu Apostòlica per demanar l’auxili immediat de deu galeres per sostenir la lluita fins al pròxim estiu, en què és d’esperar que es formarà l’armada general ; si no és així, tem que la seva dona i els seus fills, i altra gent de Sicília, seran empresonats. La Seu Apostòlica ha enviat el rei Carles II de Sicília (Nàpols i d’Anjou) perquè li proporcioni les naus sol·licitades i distregui del fons, destinat a l’armada, quatre mil unces d’or per a galeres, tres mil per a cent genets i cent soldats i dos mil per a entreteniments. Per tant, l’exhorta perquè aprovi aquest pla i es mostri generós ; per aquesta finalitat li envia els nobles Galacto i Ricard, legats de Robert, duc de Calàbria, vicari general a l’esmentada illa. [Schmidt et Sabanés i Fernandez].
-
Bonifatius episcopus servus servorum Dei, carissimo in Christo filio Iacobo Aragonie Sardinie et Corsice regi illustri salutem et apostolicam benedictionem.
Veniens nuper ad presentiam nostram dilectus filius nobilis vir Rogerius de Lauria nobis exposuit quod ex defectu armate in estate presenti, sicut nosti, ut debuit non secure adeo inimicorum cornua sunt clara et maxime contra eum, quod uxor eius et filii ac alii qui in insula Sicilie stare pro eodem nobili noscebantur in tantum per hostiles insultus, obsessiones et impugnationes gravissimas ac personarum et rerum dampna multiplicia sunt artati, quod nisi eis de celeri succurratur auxilio, de ipsorum captione seu alias amissione timetur. Alii quoque de dicta insula, qui per felicem regressum dicti nobilis ad devotionem ecclesie aspirabant de facili possent a quolibet eorum super hoc bono proposito revocari, fideles insuper Calabrie ac Apulie, citra Farum tam hii qui in debita devotione steterunt quam qui per suasiones et opera dicti R. redierunt ad eam, sic possent per impressionem hostium molestari, quod quasi necessario haberent ad indevotionis devium declinare. Quare dictus nobilis nobis humiliter supplicavit ut de decem galeis armatis provideri sibi facere curaremus, cum ante tempus veris quo habere traditur generalis armata futura, deo actore, progressum, cum huiusmodi decem galeis Siciliam ingredi et eisdem uxori et filiis ac aliis ibidem pro ipso stantibus, ne pereant, succurrere viriliter et potenter ac debilitare hostes per subtractionem hominum et vexationes alias quibus poterit, impugnare proponat, ita quod procedente cum effectu armata predicta, habeatur via facilior et facultas ad recuperandum dictam insulam et inimicos huiusmodi conterendos. Nos igitur attendentes prudentiam et strenuitatem ac legalitatem nobilis memorati et quod ipse, postquam rediit ad mandata et devotionem ecclesie se gerens sicut fidelis pugil intrepidus contra hostes suis probis et victricibus actibus, omnia fere terras loca et homines Calabrie partium citra Farum que contra nos cum hostibus laborabant, ad devotionem fidelitatem et obedientiam debitam per dei gratiam iam reduxit, reliquos inimicos et hostes alios impugnando graviter et multipliciter offendendo nullo quasi fretus auxilio Gallicorum immo ab eis derelictus turpiter, ita quod fere obcubuit. Considerantes etiam quod ex predicto defectu armate iam animi fidelium quodammodo constupescunt in inimicorum audacia dicitur invalescere, que adeo effrenate posset irruere, quod reacquisita per eundem nobilem de facili possent in totum vel in parte magna deperdi ac in aliis etiam dicti regni locis, maxime mari vicinis in fidelitate manentibus possemus ulteriora dispensia sustinere. Pensantes quoque quod nisi aliter negotio consulatur aut oportebit quod uxor et filii ac terre dicti nobilis et hii qui pro eo in insula predicta morantur, sub certis et nocivis nobis et carissimo in Christo filio nostro Carulo Sicilie regi illustri pactis et condicionibus ad inimicorum mandata redeant aut permittant sub eorundem inimicorum viribus se perire, quod de facili fragiles homines seculares et mundani non solent facere, sine quod dictus nobilis priusquam talia sibi contingere patiatur relicta via devotionis debite, ad quam eum gratia divina reduxit invitus, redeat ad sinistram, que si quod absit contingerent, dispendiosa nobis et eidem regi Sycilie nostris ipsiusque fidelibus incomparabiliter possent existere, providimus super hoc matura deliberatione premissa, quod pensatis hiis et aliis que in hac parte pensanda concurrunt, sua petitio super hiis et aliis subscriptis ad exauditionis gratiam admittatur, que ipso etiam non petente videtur nobis per eius ministerium executioni mandanda. Quapropter eundem C. Sicilie regem nostris exhortamur litteris eique districte precipimus ut de pecunia que iam sibi pro generali armata extitit assignata non obstante prohibitione per nos sibi facta, quod de dicta pecunia nichil minueret nec expenderet sine nostra licentia speciali, eidem Rogerio de quatuor milibus pro galeis et tribus milibus pro centum militibus et trecentis peditibus ac de aliis duobus milibus unciarum auri pro parte expensarum quas fecit hactenus et faciet usque ad kalendas mensis octobris proximo futuri necnon et de decem corporibus galearum bonis et bene paratis cum velis arboribus remis armis atque biscotto sive de galeis ipsius regis que idem rex in Provincia sive de galeis tuis que tu in locis seu terris tuis paratas habetis, vel de utrisque celeriter sibi providere procuret, prudenter attendens quod si nostris non paruerit in hac parte mandatis, eidem futurum exinde periculum volumus imputari, nec credat quod nos omnes suos defectus et improvidentias supplere possimus et periculis obviare si se huiusmodi mandatis et consiliis non coaptet, ut predictus Rogerius prefatis uxori et filiis ac aliis pro eo ibi manentibus ut predicitur succurrere valeat, et hostes “etiam “alias impugnare, donec per generalem armatam, si fiat de cetero, adveniente primo tempore congruenti virilius et potentius eis dante domino succurratur. Attendimus enim quod esto, quod in Sicilia non posset aliter iamdictus R. ante adventum generalis armate proficere, per galeas tamen huiusmodi castra sua que in Sicilia tenet, poterunt remanere munita, et uxor ac filii liberari. Alia quoque castra que per ipsum et suos in Calabria retinentur et regnum citra Farum sic per galeas tuebuntur easdem, et tam nostrorum quam ipsius regis hostium cornua deprimentur et confortabuntur fideles et devoti ecclesie atque sui, quod longe reputamus utilius premissa, novem milia unciarum in premissis expendi, quam si ad armatam generalem, de qua et quando et quanta veniet non habemus certitudinem reserventur. Si vero eidem Sicilie regi ac tibi et dicto Rogerio expedientius videretur, ut adderentur sibi alie decem vel quinque aut saltem due galee, ut ipse Rogerius efficacius de ipsis se iuvare valeret, hoc ipsum gratum haberemus admodum et acceptum, et volumus quod secundum ipsarum galearum addendarum numerum, si fiat de ipsis additio multiplicet unciarum summam ad rationem predictam de pecunia memorata. Consideramus insuper quod infra tempus vernale, quo ventura est, maior armata idem rex Sicilie per se, si latrones et infideles officiales non habeat, tantam poterit reponere pecuniam pro ipsa generali armata quanta modo detrahitur pro faciendo subsidio supradicto, et si auxilium memoratum non fieret, tot dampna forsitan exinde provenirent quod recuperari non possent pro pecunia duplicata, et ideo suademus eidem ut acquiescat ipse nobis et malis suasibus depravatus nostris sanis consiliis non resistat. Magnificentiam itaque tuam rogamus et hortamur attente, quatinus premissa et infrascripta fieri ex imminenti et inevitabili quasi necessitate considerans, eundem Sicilie regem excites efficaciter et inducas ut que sibi scribimus ducat celeriter ad effectum. Circa provisionem quoque galearum predictarum ipsi Rogerio ut premittitur faciendam te ipsis regi Sicilie ac Rogerio absque difficultatis obstaculo liberalem exhibeas atque promptum. Ipsum insuper Rogerium verbo mente ac animo efficaci, prout utilius fore putaveris exhorteris sibique precipias ut premissa que proponit exequi, et alia que incumbent, prudenter fideliter et laudabiliter exequatur. Gentem etiam regni terrarum et locorum tuorum monere similiter ac exhortari procures et in quantum expediet, mandes eisdem ut dicto Rogerio in premissis se benignos et favorabiles exhibeant ac paratos, ferens in eisdem regno terris et locis generalis prohibitionis edictum ut nullus eidem Rogerio vel suis in hiis et in aliis, etiam que ad nostrum et ecclesie ac predicti Sicilie regis tui soceri atque tuum servitium ratione premissorum maxime pertinerent, alicuius impedimenti prestet obstaculum, quo minus ea libere utiliter celeriter et efficaciter exequatur. Sic, fili carissime, in hiis et in aliis te provide habiturus, quod a deo premium et a nobis commendationem et gratiam uberius consequi merearis. Et ecce, dilectis filiis nobilibus viris Galacto et Riccardo militibus et nuntiis dilecti filii nobilis viri Roberti ducis Calabrie primogeniti ipsius regis Sicilie ac in eodem regno Sicilie vicarii generalis, qui ad prefatum regem Sicilie ac ad te destinantur, duximus iniungendum ut seriose eidem regi ac tibi premissa omnia et quod nobis multum est cordi, ut ea festinanter et efficaciter exequamini, exponant oraculo vive vocis. Dat. apud Urbemveterem, III Nonas Septembris, pontificatus nostri anno Tertio. -
n. c.
Informations
Acte
Ponzio
Manon
(Université Lumière de Lyon), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 192924 (aposcripta-40664), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/aposcripta/notice/192924 (mise à jour : 19/06/2024).