« bullarium-franciscanum-3489 »

Venerabili fratri [Uberto] episcopo Bononien.

Petitio dilecti filii fratris Menelai de Iustinopolia presbyteri ordinis Minorum praesentata nobis per venerabilem fratrem nostrum Berengarium Tusculan. episcopum continebat, quod olim tempore, quo Veneti in rebellione Romanae ecclesiae persistentes civitatem Iustinopolitanam et quasi totam provinciam Istriae ad dominium Aquilegen. ecclesiae pertinentes occupatas illicite detinebant, idem frater Menelaus (cum voluntate et consensu immo ad requisitionem venerabilis fratris nostri Ottoboni patriarchae Aquilegen., commissarii super hoc a sede apostolica deputati) cum suorum propinquorum et amicorum auxilio tractare et ordinare efficaciter nitebatur, quod eaedem civitas et provincia eriperentur de ipsorum manibus Venetorum et sub dominio Roman. et Aquilegen. ecclesiae tenerentur; quod cum culpa fratris Antonii de Polab ministri provinciae Sclavoniaec ad ipsorum Venetorum pervenisset notitiam, terram ipsam muniverunt armis, gentibus et galeis et quamplures homines de terra illa ac nonnullos propinquos dicti fratris Menelai sibi in hac parte adhaerentes suspendio tradiderunt eumdemque fratrem Menelaum et fratrem Vitalemd eius socium, ut eos simili modo suspenderent, sollicite quaesierunt. Porro cum dictus minister ad ipsorum Venetorum applausum et instantiam praefatos fratres Menelaum et Vitalem incarcerari mandasset, idem frater Menelaus (videns sibi, unde meruisse crediderat, periculum non modicum imminere) ad dilecti filii nostri Arnaldi sanctae Mariae in Porticu diaconi cardinalis, tunc in partibus illis apostolicae sedis legati, recurrit refugium, a quo benigne et caritative receptus litteras precum et etiam compulsivas venerabili fratri nostro [Rodulfo] episcopo Tergestin. et dicto ministro sub certa forma ab eodem legato meruit obtinere; sed, antequam ad dictos episcopum seu ministrum pervenisset cum litteris memoratis, praefatus minister (hoc praesentiens et dubitans, quod ipsum apud eundem legatum accusasset pro eo, quod processus nostros contra dictos Venetos editos per aliquod temporis spatium non servaverat) praedictos fratres Menelaum et Vitalem ad suggestionem dictorum Venetorum capi fecit et vinculis alligari, in quibus adhuc dictum fratrem Vitalem facit detinere captivum, dictumque fratrem Menelaum simili modo detineri fecisset, nisi fuisset per gentes ipsius patriarchae de manibus capientium liberatus. Unde dictus frater Menelaus, qui ex praemissis merito dubitabat acrius per eumdem ministrum hostili prosecutione fugari, ad apostolicae sedis recurrens refugium (sperans apud eam, pro cuius obsequio praemissa passus fore dinoscitur, salutis consilium et tranquillitatis remedium invenire) humiliter supplicavit, ut, cum tam ipse quam dictus frater Vitalis propter ipsius provincialis odiosam saevitiam et ipsorum Venetorum perfidiam ad partes illas non auderent redire secure, sedes ipsa eis aliquem locum in ipsa religione, in quo Domino famulatum debitum tute reddere possent, assignare misericorditer dignaretur nec eos permitteret ulterius causa vel occasione praemissorum aliqua afflictione vexari. Dictusque Tusculanus episcopus considerans diligenter, quantum fratres praedicti propinquorum et amicorum dispendia, quos eis tam mors vilis ademit, quantasque tribulationes et lamentationis angustias et personarum pericula diversimode passi fuerant pro servitio et fidelitate ecclesiae sanctae Dei, unde non conteri seu abiici sed attolli favoribus et commendari de probitate et fideli sollicitudine debito meruerant, eumdem fratrem Menelaum ad dictum episcopum Tergestin. auctoritate nostra, cuius poenitentiariae curam gerit, et ex nostro speciali mandato vivae vocis oraculo sibi facto remisit absolutum ab excommunicatione, quam incurrerat accedendo propterea ad sedem eamdem absque suo habitu et sui superioris licentia non petita, eidem episcopo Tergestin. auctoritate et mandato praedictis committens et mandans, ut, si, quod proponebatur, inveniret veritate fulciri, eumdem fratrem Vitalem faceret de carcere, quo propterea mancipatus teneri dicebatur et dicitur, liberari et eisdem fratribus in studio Paduano vel Bononiensi cum aliis studentibus eiusdem ordinis locum assignari et dari eis provisionem de eorum provincia, quae dari aliis studentibus consuevit, nec permitteret eos per superiores suos eiusdem ordinis causa vel occasione praemissis affligi aliquatenus vel mulctari: contradictores et rebelles auctoritate et mandato praedictis per censuram ecclesiasticam appellatione postposita compescendo. Cumque dictus Tergestin. episcopus in huiusmodi executione mandati auctoritate dictarum litterarum ad instantiam dicti fratris Menelai procedere incepisset, ex parte praelibati fratris Antonii fuit excipiendo propositum coram eo, quod cum generali et provincialibus ministris et universis fratribus dicti ordinis esset a fel. rec. Innocentio IV et piae mem. Bonifatio VIII Romanis pontificibus praedecessoribus nostris per specialia privilegia dictae sedis indultum, ut iidem ministri et fratres per litteras dictae sedis aut legatorum seu delegatorum ipsius conveniri non possint, nisi dictae litterae de huiusmodi indultis et dicto ordine expressam facerent mentionem, dictus Tergestin. episcopus per litteras ipsius Tusculani episcopi sibi directas, in quibus de indultis vel ordine supradictis nulla mentio habebatur, procedere de iure non poterat nec debebat, dictusque Tergestin. episcopus occasione exceptionis huiusmodi executioni dictarum litterarum, usus peritorum consilio, ut asseritur, supersedit. Quare dictus frater Menelaus iterato recurrens ad providentiam dictae sedis nobis humiliter supplicavit, ut providere sibi super hoc de opportuno remedio dignaremur. Nos igitur ipsorum fratrum Menelai et Vitalis devotionem fervidam, quam ad nos et Romanam gesserunt et gerunt ecclesiam, attendentes et quod, unde salutis et quietis commodum meruerunt, inde persecutionis et afflictionis onera sint perpessi, ac propterea ipsis paterno compatientes affectu, fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus vocatis, qui fuerint evocandi, si tibi summarie de plano sine strepitu et figura iudicii constiterit ita esse praemissa omnia, quae in prioribus litteris dicto episcopo Tergestino directis seriosius continentur, similiter procedendo summarie de plano sine strepitu et figura iudicii procures alias executioni debitae demandare iuxta earumdem priorum continentiam litterarum: non obstantibus etc. Datum in prioratu de Grausello prope Malausanam Vasionen. dioc., kalendis augusti, pont. nostri anno septimo.