« bullarium-franciscanum-3409 »

Dilectis filiis ‥ abbati monasterii sanctae Iustinae de Saxadio et praeposito sanctae Mariae de Castello de Alexandria ac archipresbytero s. Agathae de Vuiliis Aquen. dioec.

Sua nobis ‥ guardianus et fratres ordinis Minorum de Alexandriaa Aquen. dioecesis petitione monstrarunt, quod, licet ipsi quoddam oratorium sui ordinis in loco seu fundo ad ipsos guardianum et fratres spectante et immediate contiguo ipsorum loco, per eosdem guardianum et fratres antiquitus inhabitato, in praedicto loco de Alexandria (prout eis ex forma privilegiorum a sede apostolica dicto ordini concessorum licebat) sine cuiusque iniuria aedificare coepissent, tamen priore et conventu fratrum Praedicatorum dicti loci de Alexandria suggerentibus mendaciter dilecto filio nostro Neapoleoni sancti Adriani diacono cardinali, tuncb in illis partibus apostolicae sedis legato, quod iidem guardianus et fratres praedictum oratorium aedificabant contra privilegia dictae sedis ordini Praedicatorum concessa et quod occasione aedificationis huiusmodi quasdam vias clauserant et claudebant in ipsorum prioris et conventus praeiudicium et gravamen, idem legatus maioris ecclesiae et domus Humiliatorum ac sancti Ioannis dicti loci de Alexandria praefatae dioecesis praepositis inter alia suis dedit litteris in mandatis, ut, si inveniretur quomodolibet contra privilegia dictorum fratrum Praedicatorum praedictos guardianum et fratres aedificasse oratorium supradictum ac huiusmodi vias in praeiudicium eorumdem fratrum Praedicatorum claudere vel clausisse, eisdem fratribus Minoribus interdicerent, ut in dicto oratorio non procederetur nec in eo etiam celebraretur, nisi dicti guardianus et fratres eisdem praepositis fidem facerent, quod eis praemissa liceant ex forma dictorum privilegiorum praedicto eorum ordini ut praedicitur concessorum; iidem vero praepositi, non servata forma commissionis huiusmodi, ad instantiam praedictorum prioris et conventus praefatis guardiano et fratribus praetextu commissionis huiusmodi ex abrupto, nulla causae cognitione habita de praemissis, quamquam de iis, quae dicti prior et conventus dicto legato suggesserant, aliquatenus non constaret, prout nec constare poterat, cum ea non essent notoria neque vera, praedictis guardiano et fratribus sub poena excommunicationis mandarunt, ut in constructione dicti oratorii non procederent nec in ipso divina officia modo aliquo celebrarent: quamquam dicti guardianus et fratres eosdem praepositos iuxta formam commissionis praedictae informare ac instruere plenius se paratos obtulissent tam per privilegia et per iura eis concessa quam etiam per testes omni exceptione maiores, quos et quae super iis obtulerunt producere coram eis. Propter quod ex parte dictorum guardiani et fratrum, sentientium ex hoc indebite se gravari, fuit ad sedem apostolicam appellatum. Quocirca discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus, quatenus (vocatis, qui fuerint evocandi, et auditis hinc inde propositis) quod iustum fuerit, appellatione remota decernatis, facientes, quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter observari; testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, censura simili, appellatione cessante, compellatis veritati testimonium perhibere. Quod si non omnes iis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nihilominus exequantur. Datum Avinione, nonis maii, pontificatus nostri anno quarto.