« bullarium-franciscanum-2182 »

NICOLAUS &c.

Venerabilibus Fratribus …a Sancti Andreæ, & …b Haberdonen. Episcopis, ac dilecto Filio …c Ministro Provinciali Ordinis Fratrum Minorum in Scotia Salutem, & Apostol. Bened.

Commissa Nobis Apostolatus cura requirit, ut more Pastoris vigilis levemus Nostros oculos in circuitu ad singula, quæ Nostris incumbunt humeris; & quod Gregi commisso expediat, perquiramus; ne desit in aliquo studium Apostolicæ servitutis, ubi specialiter agitur de substituendis Pastoribus Ecclesiis viduatis. Dudum siquidem Cathanen.d Ecclesiâ Pastoris solatio destitutâ, Capitulum ipsius Ecclesiæ in electionis negotio deliberantes per viam procedere compromissi compromiserunt in quosdam ex eis, qui consentientes in R. Decanum ejusdem Ecclesiæ ipsum in Cathanen. Episcopum concorditer elegerunt. Præsentatâ itaque Nobis electione hujusmodi; & dictis Capitulo per Henricum de Nottingame Procuratorem ad hoc constitutum exhibentibus ipsius electionis decretum, ejusdem Capituli, & dicti compromissi tenorem ipsius Decani, & Canonicorum Ecclesiæ prædictæ sigillis munitâ, & plurium Episcoporum Scotiæ desiderantium, sicut asseritur, confirmationem electionis ejusdem, testimoniales super meritis dicti Decani litteras, electionem quoque prædictam petentibus confirmari; super electione ipsâ Examinatores dedimus juxtà morem Romanæ Ecclesiæ in talibus abservatum. Et tandem Procurator ipse in Nostrâ præsentiâ constitutus confessus extitit, quòd prædictus Decanus habebat filium triginta annorum, & amplius genitum de solutâ; & quòd alium habere, licèt id ipse non credere, dicebatur, asserens, quòd prædictus Decanus electioni de se factæ consenserat, permittendo se ad altare prædictæ Ecclesiæ more aliorum Electorum sollemniter deportari cum decantatione Te Deum laudamus; ac recipiendo Canonicos prædictos ad osculum, prout consueverunt recipi ab Electis; & quòd præsens fuerat in ipso Capitulo, quum prædictum Capitulum eidem Procuratori mandatum exhibuit pro confirmatione hujusmodi postulandâ; licèt assertionem hujusmodi non probarit; & nihilominus aliquorum relatus adjecit, quòd memoratus Decanus fuerat paralesis morbo percussus; estque confectus senio, & debilitatus adeo, quod impotens existebat ad Pastorale officium exequendum. Super iis itaque cum Fratribus Nostris deliberatione habitâ diligenti; licèt nonnullis videretur, quòd idem Decanus a tempore præsentatæ sibi electionis hujusmodi juxtà Constitutionem Lugdunen. Conciliif non probabatur infra mensem præstitisse consensum; quanquam dictus Procurator præfati Capituli dixerit eundem Decanum infra dictum mensem eumdem præstitisse consensum, quod tamen aliquatenus non probavit; prædictum Decanum jure sibi ex hujusmodi electione quæsito eo ipso fore privatum; pro eo, quod dictus Decanus per se, vel per Procuratorem infra trimestre tempus a tempore consensus præstiti juxtà constitutionem eamdemg petere confirmationem ipsius electionis ommisit, eo ipso ejus esset electio viribus vacuata; & ex eo etiam, quòd ex confessione prædicti Procuratoris de filio taliter procreato collegimus tanquam de Personâ inhabili celebrata irrita nuntianda; tamen non sequentes juris rigorem, sed mansuetudinis, & provisionis in hac parte gratiæ potius inhærentes, per quam de Sponso ydoneo Ecclesiæ provideretur eidem; & pudori dicti Decani sub honesto velamine parceretur; Discretioni vestræ per Apostolica scripta mandamus, quatenus ad notitiam dicti Decani præmissa omnia providè deducentes sano consilio suadeatis eidem, ut sibi, & ipsi Ecclesiæ compatiens renuntiet liberè omni juri, si quod ei fuisset ex electione præfatâ forsitan acquisitum; ut ex tunc Capitulum ipsum, prout aliàs ad ipsos pertinet, salubriùs eidem Ecclesiæ provideant de Pastore. Alioquin de formâ electionis, Electi meritis, & de eo, quod de dictis filiis dicebatur, honestate vitæ, & conversationi ipsius Decani, morbo, senio, & debilitate, tempore, quo electioni consensit; & quòd sibi extitit præsentata; & an sciverit per Capitulum in Romanâ Curiâ electionis hujusmodi causam agi, aliisque pertinentibus ad prædictam diligenter inquirentes auctoritate nostrâ assignetis memorato Electo terminum peremptorium; sicut expedire videritis; quo si non renuntiaverit, & sibi viderit expedire negotium electionis prædictæ prosequi, Apostolico se conspectui personaliter repræsentet recepturus tàm ex iis, quæ sunt in ipsâ Curiâ actitata, quàm ex aliis, quæ ex inquisitione hujusmodi resultabunt, quod justitia suadebit; & subiturus examinationem super litteraturâ, si fuerit examinationi subdendus; & per præsentialem aspectum corporis super prædictis morbo, & senio se potentem, & validum ostensurus; & prædicetis eidem, quòd sive venerit, sive non, ex tunc ad provisionem ejusdem Ecclesiæ, prout Nobis ex alto permissum extiterit, procedemus; ne tali prætextu Ecclesia prædicta cogatur diutinæ vacationis incommoda deplorareh. Diem autem assignationis hujusmodi, eamdem inquisitionem, & quicquid ex inquisitione inveneritis antedicta, & feceritis in præmissis, Nobis per vestras litteras harum seriem continentes fideliter intimare curetis. Quòd si non omnes iis exequendis interesse potueritis, duo vestrum ea nihilominus exequantur.

Datum Romæ apud Sanctum Petrum vii. Idus Martii Pontificatus Nostri Anno Secundo.