« bullarium-franciscanum-1600 »

URBANUS &c.

Dilecto filio ‥ Ministro Provinciali Fratrum Minorum Bononien.a Salutem, & Apostol. Benedict.

Clamat instanter ad Nos festino succursu misera illa Jerosolymitana regio in angustiis vehementibus positab; clamat, inquam, tribulationibus afflicta, continuis, durisque attrita flagellis; & ignominiosæ nimis subjectionis jugo depressa secundum dolorum suorum multitudinem amarius vocis suæ lamentationis replicat, & exaltat: Ecce angustiatur, anxieque suspirat regio ipsa, tristis languet hostili captivata vinculo, & ejulat incessanter; & ubi non sentiuntur ejus suspiria, & singultus? ubi ululatus, & gemitus non auditur? Innotuit siquidem omnibus dolor suus, ac totius Orbis auditum percutit validius dolor ejus. Quis ergo Fidelis ad vocem illius tam tristem, & flebilem claudere potest aures? quis unquam potest non compati ejus passionibus tam acerbis? cujus animum ad subveniendum non commovet tantarum illius effusio lacrymarum? cujus nostrum tam evidens ejus necessitas non compungit? Cætero miserabiles ipsius Terræ voces patulis auribus suscipit Mater Ecclesia; & Nos etiam, qui dudum Ecclesiæ Jerosolymitanæ regimini præsidentes, suarum vulnera læsionum propriis palpavimus manibusc; ejusque oculata fide afflictiones cognovimus, & pressuras; dolendum illius statum amara consideratione clementer attendimus; condolemus tantis ejus miseriis pio corde; sibique celeriter, quibus possumus, studemus remediis subvenire: dumque plurima eidem Terræ hactenus subsidia ministrata recolimus; illaque fructum sperati effectus minime pertulisse: dumque sumptus, & labores innumeros Christifidelium in illius defensionem inutiliter quasi abiisse consideramus, tanto vehementius ad ejus inardescimus auxilium, quanto ex hoc vires hostium fortius invalescere perspicimus contra eam. Populus insuper Christianus suum dirigit animum armare potentiæ suæ brachium; & cunctos suos debet explicare conatus ad defensionem Terræ prædictæ, hoc præsertim tempore, quo Tartarorum gens perfida, & crudelis de abditis Terræ repente prosiliens, & in robore grandis exercitus Terras ante faciem suam depopulans universas, prædictæ Terræ Sanctæ finibus ad hoc propinquasse dicitur, ut illam diutius jam Saracenorum impugnationibus laceratam, & Christianorum inibi reliquias existentium sub suis conculcet pedibus; suæque subjiciat servituti in Crucifixi opprobrium, & confusionem perpetuam nominis Christiani. Accendatur igitur devotionis zelo mens cujuslibet Orthodoxi, & lorica constantiæ muniatur. Expedit enim, ut Gentis illius potentiæ potenter, & celeriter resistatur; ne miserabilem Terræ prædictæ statum, in quo ad præsens, sæviente in illam Tartarica immo verius tartarea feritate, consistitd; Christifidelibus per Bononiam, nec non per alia loca, per quæ tua administratio se extendite, per te, ac alios Fratres tui Ordinis, quos ad hoc idoneos esse cognoveris, diligenter exponens, eisque proponens efficaciter verbum Crucis ipsos juxta datam tibi a Domino gratiam attentis inducas monitis, & sedulis prædicationibus exhorteris; ut cogitantes prudenter, quantum nunc ipsorum indigeat præfata Terra succursu, ad subventionem ejus promptis intendant animis, & viribus totis exurgant; ac Crucis suscepto signaculo, illuc spiritualibus armis, & materialibus præmuniti de Divina quoque sperantes potentia cum festinatione procedant. Nos enim de Omnipotentis Dei misericordia, & Beatorum Petri, & Pauli Apostolorum ejus auctoritate confisi, ex illa, quam Nobis licet indignis Deus ligandi, atque solvendi contulit, potestate, omnibus in personis, vel rebus suis succurrentibus dictæ Terræ illam suorum peccaminum veniam indulgemus, ipsosque illo privilegio, eaque volumus immunitate gaudere, quæ prædictæ Terræ subvenientibus in generali Conciliof sunt concessa. Ut autem commissum tibi ministerium facilius, & utilius exequi valeas, tibi, & Fratribus ejusdem Ordinis, quos in hoc cooperatores elegeris, convocandi ob id quotiescumque, & ubicumque videbitis expedire, Cleros, & Populos locorum, in quibus vos hujusmodi Verbum Crucis proponere contigerit, ut processionaliter vestris prædicationibus intersint; concedendi quoque omnibus vere pœnitentibus, & confessis, qui ad hujusmodi convocationes, & prædicationes vestras accesserint, quadraginta, vel centum dierum Indulgentiam plenam concedimus auctoritate præsentium potestatem. Taliter igitur tu, dictique Fratres præceptum super hoc Apostolicum exequi procuretis; non obstante Sedis Apostolicæ indulgentiag, qua Fratribus dicti Ordinis dicitur esse concessum, ut de causis, quæ per litteras Apostolicas committuntur eisdem, cognoscere minime teneantur, nisi de indulgentia hujusmodi expressam faciant mentionem; ut vos de zelo promptæ devotionis, & fidei possimus non immerito commendare.

Datum Viterbii Idibus Maji, Pontificatus Nostri Anno Primoh.