Description
-
Nicolas IV (1288-1292)
-
.. Abbati monasterii Sancti Germani de Pratis Parisiens. ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis Ordinis Sancti Benedicti
-
II idus januarii, anno quarto
-
-
Rome, Sainte-Marie-Majeure
-
Mandement (littere cum filo canapis)
-
[Registre de la chancellerie apostolique] Reg. Vat. Nicolai IV, an. 4, ep. 692, fol. 138b. — Félibien, Hist. de la ville de Paris, III, 294, ubi Vidimus abbatis Johannis an. 1291 (1292) mensis Martii. In fine dicit, Stephanum de Pontisara, quia peregit penitentiam et « universitas magistrorum, scholarium Paris. assensum prestitit quod ipsi magistri permitterent impetrari quamcunque gratiam a sede apost. pro dicto fratre Stephano », ad omnes regulares administrationes Ord. S. Benedicti assumi posse. P. 294 invenitur praeterea relatio officialis curiae Paris. Bouillart, Hist. de l’abbaye de S. Germain des Prés, n° 103, p.
lxix . -
Ici reprise de Henri Denifle, Émile Châtelain, Chartularium Universitatis Parisiensis. II. Ab anno MCCLXXXVI usque ad annum MCCCL, Paris : Delalain, 1889, n. 576, p. 52 [en ligne].
-
?
-
?
-
Nicolaus IV permittit Johanni abbati S. Germani de Pratis Paris., ut frater Stephanus de Pontisara, qui grave scandalum contra Univers. Paris. excitavit, ad administrationes Ordinis assumi possit.
-
.. Abbati monasterii Sancti Germani de Pratis Parisiens. ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis Ordinis Sancti Benedicti.
Petitio tua nobis exhibita continebat, quod olim inter Gerardum tunc abbatem et monachos monasterii tui ex parte una, ac universitatem scolarium Parisiensium ex altera, dissentione suborta, cujus occasione graves secuti fuerunt excessus, felicis recordationis Martinus papa IV predecessor noster, tunc in minori officio constitutus et in partibus illis apostolice sedis legatus, fratrem Stephanum monachum, tunc prepositum ejusdem monasterii, ad scandalum quod inde fuerat exortum sedandum, officio prepositure ipsius monasterii sue legationis auctoritate privavit et ad quamlibet administrationem ipsum inhabilem esse decernens, eum mandavit in aliqua Cluniacensis monasterii cella recludi per quinquennium ad penitentiam inibi peragendam, sed ipsum non suspendit aliquatenus a divinis[1]. Quare tu asserens quod idem Stephanus juxta mandatum prefati legati dictam penitentiam jam peregit, et quod in predicto monasterio tam post peractam hujusmodi penitentiam quam ante fuit laudabiliter conversatus, et quod utilis et necessarius existit monasterio memorato, nobis humiliter supplicasti, ut cum eodem Stephano super hoc agere misericorditer dignaremur. Nos igitur carissimi in Christo filii nostri Phylippi regis Francorum illustris pro dicto fratre Stephano sedis apostolice gratiam super hiis per suas litteras implorantis supplicationibus inclinati, plenam de discretione tua in Domino fiduciam obtinentes presentium tibi auctoritate concedimus ut si utilitati dicti monasterii videris expedire et eidem Stephano ad hoc propria [merita] suffragantur, nec exinde in supradicta Universitate scandalum oriatur, premissis nequaquam obstantibus, dicto Stephano auctoritate nostra concedas ut ad omnes regulares administrationes dicti Ordinis possit adsumi.
Dat. Rome apud Sanctam Mariam Majorem II idus Januarii, anno quarto. -
1. ?
-
2. ?
-
3. ?
-
1. Cf. tom. I Chartul., p. 565.
Informations
Document
aposcripta
admin
(IRHT), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 164575 (aposcripta-17009), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/en/aposcripta/notice/164575 (mise à jour : 20/09/2021).