Description
-
Grégoire IX (1227-1241)
-
. . archiepiscopo Salzeburgensi et . . episcopo Hildesemensi et . . abbati de Buch Cisterciensis ordinis Misnensis diocesis
-
II kalendas augusti, anno nono
-
-
Pérouse
-
Mandement (littere cum filo canapis)
-
[Registre de la chancellerie apostolique] R. CITÉ DU VATICAN, Archivio Segreto Vaticano, Registra Vaticana ... Greg. IX Reg. Vol. V, 56-57; Lib. IX, 167 et 168. Ad I Pertzii exemplar supplevimus ex Ripolli, Bull. Praed. t. I, p. 78, n. 133 et Manrique, Ann. Cisterc. t. IV, p. 500, ubi hae litterae ex Reg. deprompta leguntur, errores alterius ex altero emendantes.
-
Ici reprise de Karl Rodenberg, Epistolae s. XIII e regestis pontificum romanorum selectae, I, Berlin : Weidmann (MGH), 1883, n. 647b, p. 546 [en ligne], d'après R.
-
?
-
Potthast, Regesta pontificum Romanorum, n. 9978 [en ligne].
-
Duae epistolae Gregorii IX papae ad [Eberhardum II] archiepiscopum Salisburgensem, [Conradum II] episcopum Hildeshemensem et abbatem de Buch directae: scribit, quam poenitentiam praedictis interfectoribus imposuerit, mandans, ut iis, si iniuncta peregerint, absolutionem impendant.
-
. . archiepiscopo Salzeburgensi et . . episcopo Hildesemensi et . . abbati de Buch Cisterciensis ordinis Misnensis diocesis.
Cum interfectores bone memorie magistri Conradi de Marburch, predicatoris verbi Dei, ad sedem apostolicam accessissent, eius misericordiam et salutis sue consilium implorantes, nos eis iniunximus, ut in subsidium transeant Terre Sancte. Quocirca presentium vobis auctoritate mandamus, quatinus post receptam ab ipsis sufficientem et idoneam cautionem, quod in passagio Martii proximo futuri vel alio proximo sequenti ad partes se transferant transmarinas, in Christi servitio moraturi nec reversuri exinde sine licentia sedis apostolice speciali, cum eorum excessus plenus fuerit impietate flagitii et immanitatis horrore, et ipsi flagitiosissimi et sceleratissimi homicide in acerba et seva nece hominis innocentis contra se provocaverint celum et terram et gravissime offenderint non solum Romanam verum etiam nimis exacerbaverint ecclesiam generalem, mandetis eisdem inter alia sub debito prestiti iuramenti, ut per omnes maiores ecclesias regionis illius, ubi tam execrabile facinus commiserunt, si secure poterunt, vadant nudi et discalciati, brachis dumtaxat retentis, fune vel corrigia ad collum ligata, virgas in manibus deferentes, et ab omnibus presbyteris illarum ecclesiarum psalmum penitentialem dicentibus ante fores earundem, quando maior aderit populi multitudo, se faciant verberari, suum publice confitendo reatum. Hiis quidem peractis absolutionis beneficium impendatis eisdem, non obstante quod absoluti fuisse ab alio referuntur, presertim cum pro tante immanitatis excessu absolvi nequiverint absque mandato sedis apostolice speciali. Preterea si illi, quorum ope, consilio vel assensu tantum facinus est commissum, ad mandatum vestrum redierint, pro tanto excessu satisfactionem condignam humiliter impensuri, eos ad absolutionis gratiam admittatis. Alioquin sceleratos huiusmodi et predictos publice candelis accensis nuntietis excommunicationis sententie subiacere, non nisi per sedem apostolicam absolvendos, et loca ad que devenerint, quamdiu ibi fuerint, supposita interdicto. Quod si horum aliqui per alium extiterint in mortis articulo absoluti, careant tamen, si decesserint, ecclesiastica sepultura, et si forsan post absolutionis beneficium restituti fuerint sanitati, nisi statim apostolicis mandatis parere studuerint, relabantur in pristinam sententiam ipso iure. Ceterum tam eos quam descendentes ab ipsis recta linea ad nullos honores, dignitates, ordines, ecclesiastica beneficia vel publica officia secularia nuntietis de cetero assumendos, ac iure patronatus vel advocatie, feudi, locationis seu quolibet alio iure, quod in quibuslibet ecclesiis habuerant, fore privatos; illos etiam, qui scienter receperint malefactores eosdem vel contra premissa venire presumpserint, ipso facto clericos perpetuam suspensionem officii et beneficii, laicos vero excommunicationis sententiam incursuros. Ad hec banniri faciatis homicidas huiusmodi, ita quod aliquo ingenio per se vel per alios ad loca sua redire non possint, eorumque bona omnia publicari, de illis taliter disponendo quod ad ipsos vel eorum heredes nulla occasione ulterius revertantur; mandatum nostrum taliter impleturi, quod diligentiam vestram commendare in Domino debeamus. Indefessa nempe sollicitudine ad ultionem tanti facinoris Romana ecclesia vigilabit, ne in exemplum abeat, siquid de vindicta fuerit negligenter omissum, ut pene immensitas, diffusa per orbem terreat pestilentes, non solum manus a similibus cohibens set etiam cogitationes avertens.
Dat. Perusii, II Kal. Augusti, anno IX. -
(a) ?
-
(b) ?
-
(c) ?
-
(d) ?
-
(e) ?
-
(f) ?
-
1. ?
-
2. ?
-
3. ?
-
?
Informations
Document
aposcripta
admin
(IRHT), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 158551 (aposcripta-10991), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/en/aposcripta/notice/158551 (mise à jour : 15/06/2021).