Général
-
Jean XXII (1316-1334)
-
Commendat mag. Guilelmum Fulcosii, praepositum Grassensem, de diligentia et fidelitate erga apostolicam sedem eumque exhortatur, ut operosam sollicitudinem adhibeat in causa illa, super qua ei mittuntur litterae guardiano Grassensi praesentandae.1
-
1329, octobris 21, Avinione.
-
1329
-
Magistro Guilelmo Fulcosii, praeposito ecclesiae Grassensis, capellano nostro.
Quae venerabili fratri nostro Amelio episcopo Castrensi scribere curavisti, vidimus et intelleximus diligenter. Sedulam itaque diligentiam per te super hiis adhibitam ac fidelitatem, quam ad nos et ecclesiam ex hoc te gerere praetendisti, plurimum in Domino commendantes tuam prudentiam exhortamur, quatinus sic ordinare procures, quod ille, de quo scripsisti, liberum volatum non habeat, sed ad nostram omnino praesentiam adducatur. Credimus siquidem, quod iam illius superior illuc pro praemissis miserit adimplendis; quod, si forsan non fecerit, ecce dilecto filio ‥ gardiano fratrum Minorum Grassensium per nostras, quas per te sibi praesentari volumus, litteras scribimus, ut eum per se vel alium seu alios sub secura custodia ducere ad dictam praesentiam non omittat. Super quibus per eundem gardianum, ut sibi scribimus, exequendis curet tua prudentia operosam solicitudinem adhibere. Datum [Avinione], XII kalendas novembris, anno quartodecimo.a
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus I ab Honorio III ad Innocentium IIII, Rome, 1759, n°817., p.406
-
Reg. Vat. t. 115, f. 212, ep. 2119.
1 -
(a) Litterae a summo pontifice in causa supra indicata, quam plenius infra cognoscemus, ad guardianum Grassensem (Grasse in custodia Massiliensi prov. Provinciae) scriptae hae sunt (l. c. ep. 2120): « Gardiano fratrum Minorum Grassensi. Cum Veranum Boyre ordinis fratrum Minorum certis ex causis velimus nostro conspectui praesentari, discretioni tuae in virtute sanctae obedientiae ac sub excommunicationis poena, quam te incurrere volumus ipso facto, si te negligentem in hac parte vel remissum reddideris, districtius praecipiendo mandamus, quatinus eundem Veranum per te vel alium seu alios ad nostram adducere praesentiam sub secura custodia non postponas: te taliter super hiis habiturus, quin potius de diligentia et obedientia commendari valeas, quam de negligentia reprehendi. Datum [Avinione], XII kalendas novembris, anno quartodecimo ». Die 7 nov. 1329 summus pontifex pro praedictis praeposito et guardiano, qui uterque vel alter ipsorum ducendo secum quendam captivum ad sedem apost. in proximo sunt venturi, securum petit conductum (l. c. f. 90 ep. 1483). Iste fr. Veranus Boyre oriundus de Grassa (Grasse) die 20 dec. 1330 Avinione in papali palatio coram Bertrando (de Turre ex ord. Min.) ep. Tusculan., Iacobo tit. s. Priscae presb. (futuro Ben. papa XII), Bertrando s. Mariae in Aquiro diac. card. confitetur, Ioannem XXII esse verum et catholicum papam et constitutiones eius, quarum una incipit Ad conditorem canonum, alia Cum inter nonnullos et alia Quia quorundam, esse sanctas, catholicas atque iustas, et, quod continetur in eisdem esse catholicum, credit et tenet catholicum, quod vero continetur in eisdem esse haereticum, credit et tenet haereticum, praesertim quod sententiatur ibi de proprio et communi Christi et apostolorum; post quam confessionem a dicto card. Iacobo absolvitur a sententiis excommun. et reintegratur ecclesiasticae unitati. — Simili modo ibidem die 14 iunii 1331 fr. Raphael de Suppa de Ianua ord. Min. in consistorio publico coram summo pontifice et sacro card. coll. confitetur, se credere firmiter omnia, quod credit S. R. E., imprimis tamen duos articulos, qui continentur in quadam decretali Ioannis XXII, quae incipit: Cum inter nonnullos, quorum uterque dicit, quod haereticum est asserere pertinaciter: a) Christum eiusque apostolos nihil habuisse in hoc mundo in speciali nec etiam in communi, b) Christum eiusque apostolos in rebus, quibus utebantur in hoc mundo, non habuisse aliquod ius utendi, vendendi seu donandi; confitetur insuper, quod adhaesit Michaeli de Caesena, non tamen ex quo scivit eum fuisse depositum, neque unquam ei favit in sua haeresi; quod adhaesit Bavaro eique exhibuit reverentiam sicut imperatori, nunquam tamen favit ei in sua haeresi; quod adhaesit Petro de Corvaria scismatico et haeresiarchae et ei exhibuit reverentiam sicut papae, numquam tamen ei favit in sua haeresi. Qua confessione facta et clementia summi pontificis implorata idem summus pontifex ab excomm. sententia eum absolvit atque habilitavit et restituit ad famam et statum pristinum atque commisit Bertrando episcopo Tusculan., ut eidem pro praemissis poenas et poenitentias imponeret salutares. Cfr. arch. Vat. miscell. XXXIV, 2, f. 15 et 31.