« bullarium-franciscanum-262 »

GREGORIUS &c.

Charissimo in Christo filio Illustri Regi Franciæ Salutem, & Apostolicam Benedictionem.

Ex parte Charissimi in Christo Filii Nostri Jacobi Aragonum Regis Illustris, & Nobilis Viri Comitis Provinciæa, Nostris est auribus intimatum, quod cum Civitas Marsiliæ, quæ noscitur ad ipsius Comitis dominium pertinere, eidem Comiti rebellis existens se Nobili Viro Comiti Tolosanob non sine magna perfidia, & temeritate subjecerit, & ab ipsius Comitis Provinciæ Jurisdictione proditionaliter se subtrahere minimè dubitarit; idem Comes Tolosanus Cives Marsiliæ in homines suos minus justè recipiens non solùm eos in hac iniquitate defendere, sed contra præfatum Comitem Provinciæ, ac ipsius Terram insurgens eum multipliciter molestare præsumit: contra ipsum, ut creditur, ob illud rancore concepto, quod idem Comes Provinciæ dictum Comitem Tolosanum olim ad mandatum Ecclesiæ in obsidione Avinionis cum claræ memoriæ Ludovico Patre tuo pro defensione fideic, & Ecclesiasticæ libertatis zelo fidei, ac devotionis accensus studuit impugnare. Quare cum dictus Rex ad expugnandos Saracenos, & obsidendam Civitatem Valentiæd, signo Crucis assumpto, proposuerit potenter accedere; ac eumdem Comitem Provinciæ, cui nulla potest ratione deesse, multis ex causis defendere teneatur; idem Rex, ne a tam sancto proposito retardetur; & præfatus Comes Provinciæ Nobis humiliter supplicarunt, ut super hoc providere curaremus eidem. Ceterum ad audientiam Nostram Venerabili Fratre Nostro Archiepiscopo Viennensie Apostolicæ Sedis Legato insinuante pervenit, quod dicto Comite Tolosano salarium debitum Magistris Tolosæ Regentibus contra juramentum super hoc præstitum non solvente, Tolosanum Studium in detrimentum, ac subversionem fidei Christianæ, cum ex hoc hæretica pravitas ibi fortius invalescat, irreparabiliter dissipatur. Ipsius quoque Bajulus Venerabilem Fratrem Nostrum Vasionum Episcopumf confectum senio, genere Nobilem de Domo sua turpiter ejiciens, Castrumque, ac Civitatem Ecclesiæ suæ sibi auferens alia damna gravia, multiplicesque injurias irrogavit eidem.

Dictus etiam Comes detestanda Salinarum pedagia, quæ Pater suus olim abjuraverat, in Terra Venexinig de novo instituens; ac in multis Dei Ecclesiam, & ejus Prælatos vexare præsumens ausu sacrilego Ecclesiarum bona, & redditus occupat; nec sæpè monitus a præfato Archiepiscopo aliquid de his emendare procurat; propter quæ, licèt excommunicationis sententia sit ligatus, absolutionem tamen, vel potius claves Ecclesiæ vilipendens multa his contra Deum, & Ecclesiam præsumit pejora committere; quæ grave esset præsentibus explicare.

Nos igitur attendentes, quod si prædictus Rex contra eosdem Saracenos hac retardatus occasione procedere non valeret; utilitas, quam ex hoc Christianæ fidei credimus proventuram, ex mora hostibus Christi vires sumentibus fortiores forsitan deperiret; & ex hoc tanta possent guerrarum pericula in Albigensium, ac Provinciæ partibus suboriri; quod nisi, antequam ampliùs invalescant, occurratur eisdem, vix, aut numquam ex post facto ipsis salutari remedio poterit obviari; negotium quoque pacis, & Fidei, ad quorum observationem dictus Comes Tolosanus in manu Venerabilis Fratris Nostri Portuensis Episcopih tunc A. S. L. juramento præstito se astrinxit, grandi discrimini subderetur; eo quod durante inibi guerrarum turbine, Fidem nostram possent hæretici securiùs expugnare; Terræ insuper sanctæ subsidium, ad quod etiam ipse Comes se transferre tenetur, grande, quod absit, exinde incurreret detrimentum ob id, quod in præfatis guerris, & discordiis ipsum Comitem expendere oporteret ea, quæ nunc deberet suæ transfretationis usibus reservare: idemque Comes semper inveniretur ad transfretandum inhabilis, si tempus sibi concessum a Nobis non conservationi licitæ, sed consumptioni prohibitæ potius deputaret; Serenitatem Regiam rogandam duximus, & hortandam &c.i

Datum Viterbii xiii. Kalendas Junii, Pontificatus Nostri Anno Undecimo.