Général
-
Clément VI (1342-1352)
-
Cum Petro de Moreto abbate mon. s. Eugenii ord. s. Ben. dioec. Senen. dispensat, ita ut ad omnes dignitates, etiam episcopalem, assumi possit, non obstante quod ab ordine Min. ad ordinem s. Ben. translatus sit.1
-
1343, iunii 15, Avinione.
-
1343
-
Dilecto filio Petro de Moreto abbati mon. s. Eugenii ord. s. Ben. Senen. dioec.
Matris ecclesiae copiosa benignitas etc. Sane petitio tua nobis exhibita continebat, quod tu olim frater ordinis Minorum et ipsum ordinem expresse professus existens ipsiusque habitum gestans et regulam servans non ex ignominiosa, sed honesta causa et pro magnis ecclesiae Romanae negotiis, quae in periculo mortis de mandato sedis apostolicae tanquam obedientiae filius fuisti fideliter prosecutus, ac de voluntate et beneplacito fel. rec. Ioannis papae XXII praedecessoris nostri ad s. Benedicti translatus ordinem et ab omni eiusdem ordinis Minorum regulae observatione ac praelatorum ipsius omnimoda subiectione, iurisdictione, iugo et obedientia absolutus ecclesiae Vabren. eiusdem s. Benedicti ordinis effectus monachus extitisti ac ipsius s. Benedicti ordinem expresse professus;a quodque per dictum praedecessorem decretum extitit, quod nulla ex huiusmodi translatione ad s. Benedicti ordinem supradictum eiusque susceptione habitus et professione emissa in illo te comitaretur infamia vel aliquod generaretur obstaculum quoad vocem et locum in capitulo seu quamcunque promotionem tuam vel statum honorabilem aut adeptionem dignitatis, citra tamen episcopalem in praedicta ecclesia vel extra, ac si nunquam fuisses in Minorum ordine supradicto vel in ipso professionem aliquam non fecisses; nosque postmodum de persona tua monasterio s. Eugenii ordinis s. Benedicti Senensis dioecesis tunc vacanti apostolica auctoritate providimus teque illi praeficimus in abbatem. Quare nobis humiliter supplicasti, ut, cum tu in utroque dictorum ordinum successive manendo absque quavis infamiae nota regularem servaveris honestatem et de ipsorum Minorum ordine ad ipsum ordinem s. Benedicti, absque aliqua apostasia praecedente, dispensatione apostolica ex honesta causa et pro factis Romanae ecclesiae, quae de mandato dictae sedis tanquam obedientiae filius in mortis periculo fuisti fideliter executus, translatus extiteris et transiveris, ad evitandum tam in te quam aliis omnem qui forte posset insurgere conscientiae scrupulum, praemissis apostolicae confirmationis robur adiicere teque ampliori gratia prosequi dignaremur. Nos itaque volentes personam tuam, cui praemissa et alia probitatis merita, sicut habet multorum fidedignorum assertio, suffragantur, specialis prosequi praerogativa gratiae ac favoris, praemissa omnia et singula ex certa scientia confirmamus omnemque defectum, qui in eis forsitan intervenerit, supplemus de apostolicae plenitudine potestatis; et nihilominus tecum, ut quoscunque et quaecunque dignitates, personatus, officia et beneficia in dicti s. Benedicti et Cluniacensis ordinum locis, abbatiis, ecclesiis et monasteriis, exemptis et non exemptis, unam seu unum et successive plures et plura et pluries licite ac canonice obtinere et ad has, ad hoc et ad haec, necnon etiam ad episcopalem et quamcunque aliam dignitatem postulari, eligi, praefici et assumi aliosque postulare, eligere, praeficere et assumere valeas, ac si nunquam dictum fratrum Minorum ordinem egressus vel ingressus fuisses aut ad dictum s. Benedicti ordinem transivisses, fel. rec. Nicolai IV, Clementis V ac Benedicti XII praedecessorum nostrorum Romanorum pontificum et quibuscunque aliis apostolicis ac eorundem ordinum constitutionibus, statutis et consuetudinibus contrariis non obstantibus, etiam iuramento firmatis, quodque in litteris, instrumentis seu processibus obtentionum, postulationum, electionum, provisionum et praefectionum huiusmodi tam factarum de te quam imposterum faciendarum nullam de praesenti vel ipsius Ioannis praedecessoris nostri dispensationibus fieri oporteat mentionem, auctoritate apostolica de uberioris dono gratiae dispensamus. Nulli ergo etc. Dat. Avinione XVII kal. Iulii anno secundo.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus I ab Honorio III ad Innocentium IIII, Rome, 1759, n°209., p.127
-
Reg. Vat. t. 162 (Clem. VI, a. 2, l. 6), f. 58, ep. 27.
1 -
(a) Cfr. huius op. t. V n. 677.