Général
-
Boniface VIII (1294-1303)
-
Ad Neocastrensem Ecclesiam evehitur. ex Vat. Reg. epist. 393. an. 5.
-
Anno 1299. die 6. Novembris.
-
1299
-
BONIFACIUS &c.
Supremæ dignitatis fastigio licèt immeriti præsidentes super gregem Dominicum nostræ vigilantiæ creditum vigilis speculatoris officium exercemus circa illa potissime intentum animum dirigendo, curamque impendendo sollicitam, per quæ Divini cultus augmentum, exaltatio Catholicæ Fidei, & commoda salutis proveniant animarum, quæ prout firma spes suggerit, ex eo faciliùs, & efficaciùs subsequi poterunt, si Ecclesiis Pastore carentibus personas præficiamus idoneas, & eas viris prudentibus committamus, qui commissos sibi populos per suam circumspectionem providam, & prudentiam circumspectam salubriter dirigant, & informent, ac bona Ecclesiarum ipsarum non solùm gubernent utiliter, sed etiam multimodis efferant incrementis. Dudum siquidem solita Sedis Apostolicæ rectitudo, quæ in suis actibus a justitiæ semita non declinat, Fratrem Tancredumc Ordinis Minorum olim Ecclesiæ Neocastren. Episcopum propter gravia ejus demerita, culpasque multiplices, quas adhuc ejus nefanda temeritas committere non veretur, Ecclesiæ ipsius regimine, ac omni jure, quod eidem in bonis, & juribus ipsius Ecclesiæ competebat, in perpetuum justitia exigente privavitd, provisionem ejusdem Ecclesiæ ea vice suæ dispositioni, & ordinationi nihilominus reservando, decrevit etiam ex tunc irritum, & inane, si secus scienter vel ignoranter in hac parte contingeret attentari, prout in ejusdem Sedis processibus, quos Archivius Romanæ conservat Ecclesiæ, pleniùs & seriosiùs continetur. Nos itaque diligentiùs attendentes, quòd Ecclesiarum prolixa vacatio gravia illis dispendia generat, jacturas multiplicat, damna infert, & propterea digne volentes, prout ad nostrum spectat officium, ejusdem Ecclesiæ indemnitatibus præcavere, post deliberationem, quam super hoc habuimus diligentem, ad te tunc Abbatem Monasterii Sanctæ Trinitatise Militen.f convertimus oculos nostræ mentis, ac intendentes personam tuam multiplicis probitatis titulis insignitam dono specialis gratiæ honorare, te de Fratrum nostrorum consilio, & Apostolicæ plenitudine potestatis eidem Neocastren. Ecclesiæ in Episcopum præfecimus, & Pastorem, curam, & administrationem ipsius Ecclesiæ tibi in spiritualibus, & temporalibus committentes, faciendo tibi postmodum per Venerabilem Fratrem nostrum J.g Episcopum Tusculan. munus consecrationis impendi, firmâ conceptâ fiduciâ, quòd dirigente Domino actus tuos prædicta Ecclesia per tuæ multiplicis circumspectionis industriam prospere dirigetur, eique salubria dante Domino provenient incrementa. Suscipe igitur reverenter jugum Domini, & suavi ejus oneri humiliter colla submitte, & sollicitam ipsius Neocastren. Ecclesiæ curam geras, gregem Dominicum in ea tibi commissum doctrinâ verbi & operis informando, ita quòd per tuæ diligentiæ studium memorata Neocastren. Ecclesia spiritualibus, & temporalibus proficere valeat incrementis. Datum Laterani VIII. Idus Novembris, Pontificatus nostri Anno V.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus IV, n°CLXXIII., p.492
-
(a) Nicolao: qui ex Abbate Monasterii S. Trinitatis de Mileto O. B. Episcopus ordinatus est Neocastrensis, non post obitum Tancredi antecessoris ejusdem, ut innuit Ughellus n. 11. in Episc. Neocastren. sed illo adhuc vivente, quamquam ab Episcopali munere deposito, ut clare ex hac epistola eruitur. Hic autem Nicolaus decessit circa annum 1320. eique suffectus est F. Petrus de Scalea Ord. Minorum, ut ex cit. Ughello ibidem n. 12.
-
(b) Neocastren.: Italis Nicastro parva urbs Episcopalis Calabriæ ulterioris in Regno Neapolis ad radices Apennini, & in limite Calabriæ citerioris 6. milliar. procul ab ora maris Tyrrheni sub Archiep. Rhegino.
-
(c) Tancredum: de Montefusco O. M. qui in locum Roberti per simoniam intrusi subrogatus est a Nicolao III. anno 1279. die 15. Maii, ut in superiori 3. tomo pag. 392. ubi corrigendum quod minus caute dictum est in nota (a), Montem-fuscum videlicet oppidum esse Provinciæ Terræ Laboris. Est enim Civitas, quamquam non Episcopalis, & extat in Hirpinis, seu in Provincia Principatus ulterioris.
-
(d) Privavit: Honorius IV. anno 1286. die 18. Novembris, eo quia unà cum Cephaludensi Episcopo Jacobum Aragonium in Regem Siciliæ inunxerat contra voluntatem Pontificis, & apud Sedem Apostolicam accersitus comparere noluit: quod totum constat ex fragmento quodam epistolæ ipsius Honorii exhibitæ a Raynaldo in Annalibus Eccl. ad ann. 1286. n. 9. sub hisce verbis: Cephaludensem autem, & Neucastrensem, ac alios Episcopos, & Prælatos, qui ejusdem Jacobi unctioni, & coronationi, vel veriùs execrationi præsumpserunt personaliter interesse; quique citati, sicut præmittitur, comparere coram Nobis in prædicto termino, vel post ipsum etiam contumaciter non curarunt, excommunicavimus, ab administratione spiritualium, & temporalium suspendentes &c.
-
(e) Mon. S. Trinitatis: quod frustra requiritur tam apud Mabillonium in Annal. quàm apud Rocchum Pirrum in Sicilia Sacra.
-
(f) Militen.: Italis Malta notissimæ Insulæ.
-
(g) Fratrem nostrum J.: Joannem scilicet Buccamatium Romanum superiùs non semel commemoratum.