« bullarium-franciscanum-2300 »

MARTINUS &c.

Venerabilibus Fratribus …a Archiepiscopo Cantuarien.; & …b Episcopo Lincolnien., ac dilecto Filio … Archidiacono Dorsetiæ in Ecclesia Saresbiryen.c Sal., & Apostol. Bened.

Devotionis merita dilecti Filii Magistri Edmundi de Warefeld Rectoris Ecclesiæ de Wiradesbiry Lincolnien. Diœcesis, ac dilecti Filii Nostri H.d Tituli S. Laurentii in Lucina Presbyteri Cardinalis, cujus idem Edmundus Cappellanus existit, Nobis pro eo supplicantis consideratio Nos inducunt, ut personam ipsius Magistri Edmundi favore Apostolico prosequamur. Sanè petitio ejusdem Magistri Edmundi Nobis exhibita continebat, quòd licet Nos olim prædictam Ecclesiam de Wiradesbiry curam animarum habentem, tunc per mortem quondam Magistri Silvestri ejusdem Ecclesiæ Rectoris, qui Anagniæ diem clausit extremum, vacantem cum omnibus juribus, & pertinentiis suis quondam Henrico de Tylton Presbytero tunc viventi Apostolicâ auctoritate contulerimus, & de illis providerimus; ipsumque præsentialiter per Nostrum anulum investiverimus de eisdem, decernendo ex tunc irritum & inane, si secus super hiis a quoquam contingeret attentari; Venerabili Fratre Nostro …e Episcopo Vigornien.f, & dilectis Filiis Antonio dicto Beck Archidiacono Dunelmen., & Johanne de Kirkebi Canonico Lincolnien. sibi super hoc executoribus per nostras sub certâ formâ litteras deputatis; tamen Magister Robertus de Glocestriag Clericus Vigornien. Diœcesis contra collationem, provisionem, investituram, & decretum hujusmodi venire non metuens, & asserens se ab … Abbate, & Conventu Monasterii loci ejusdem de Glocestriah Ordinis S. Benedicti dictæ Vigornien. Diœcesis ipsius Ecclesiæ Patronis ad eandem Ecclesiam Venerabili Fratri Nostro .... Lincolnien. Episcopo loci Diœcesano præsentatum fuisse, prætextu præsentationis hujusmodi se in ipsâ Ecclesiâ institui a dicto Episcopo postmodum temerè procuravit. Cumque Magister Johannes de Lucoi Canonicus Londinen., cui dicti Executores commisserant super hoc, prout ex formâ dictarum litterarum poterant, vices suas, ad executionem hujusmodi gratiæ vellet procedere; dictus Magister Robertus, ut impediret, quominus præfatus Henricus possessionem ipsius Ecclesiæ nancisci posset, frustratoriè ad Sedem Apostolicam appellavit ad tuitionem Curiæ Cantuarien. de facto nihilominus provocando, & tali prætextu dictam Ecclesiam detinuit, & adhuc detinet occupatam fructus percipiens ex eâdem. Unde dicto Henrico Nobis humiliter supplicante, ut cum ipse propter potentiam, & malitiam tam Abbatis, quam Clerici prædictorum non posset, ut dicebat, in illis partibus commodè super hoc suam justitiam obtinere; faceremus ei super iis apud Sedem Apostolicam justitiæ plenitudinem exhiberi. Nos tibi, Frater Archiepiscope, & dilecto Filio … Decano Londonien. Nostris dedimus litterisj in mandatis ut vos vel alter vestrum per vos, vel per alium prædictos Abbatem, & Clericum, & quemcumque alium ipsius Ecclesiæ Detentorem ex parte Nostrâ moneretis, ut infra octo dies post monitionem hujusmodi supradictam Ecclesiam eidem Henrico, vel Procuratori suo pro ipso in pace dimitterent, ac de fructibus inde perceptis satisfactionem plenam & debitam exhiberent. Alioquin ex tunc peremptoriè citaretis eosdem, ut infra duos menses a fine dictorum octo dierum dictus Abbas per se, vel per Procuratorem idoneum, idem vero Robertus, sive alius Detentor personaliter cum omnibus actis, juribus, & monumentis suis hujusmodi negotium contingentibus Apostolico se conspectui præsentarent, facturi & recepturi super hiis, quod justitia suaderet. Cum autem tu, prædicte Archiepiscope, tàm Abbatem, quàm Robertum prædictos juxta formam mandati Apostolici super hiis moneri, & citari fecisses; tandem adveniente hujusmodi termino, dictoque Abbate per se, vel per Procuratorem, ac eodem Roberto personaliter minimè comparentibus, præfato quoque Henrico per Procuratorem idoneum in eodem termino comparente, ac in ostio Palatii Apostolici protestatione coram Ostiariis Nostris præmisâ dictorum Abbatis, & Roberti contumatiam accusante. Nos in hujusmodi negotio dilectum Filium Magistrum Peregrinum de Audiran Cappellanum Nostrum Canonicum Aquen.k dedimus specialiter Auditorem: Et licet idem Auditor præfatos Abbatem, & Robertum pluries, & peremptoriè in audientiâ publicâ, ut est moris, coram se citari fecisset, prædictus tamen Robertus in terminis prædictis, & postmodum diutius expectatus personaliter comparere coram eo contumaciter non curavit, dicto Henrico coram ipso Auditore sufficienter, ut præmittitur comparente; ac in singulis hujusmodi terminis ipsius Roberti contumaciam accusante. Verùm postquam aliquandiu extitit in causâ ipsâ processum, dictus Henricus in Romanâ Curiâ debitum naturæ persolvit: Nosque volentes eidem Magistro Edmundo gratiam facere specialem prædictam Ecclesiam de Wiradesbiry cum omnibus juribus, & pertinentiis suis Apostolicâ auctoritate prædicto Magistro Edmundo contulimus, providimus de illis, eumque per Nostrum anulum investivimus præsentialiter de eisdem, itaut per hujusmodi Nostram collationem, & provisionem, ac investituram illud jus in prædictá Ecclesiâ de Wiradesbiry per omnia dictus Magister Edmundus assequatur, & habeat, quod dicto Henrico in ea, dum viveret competebat: Decernentes irritum, & inane, si secus super hiis a quoquam contingeret attemptari. Non obstante, si aliquibus communiter vel divisim a Sede Apostolicâ sit indultum quòd ad receptionem, vel provisionem alicujus minimè tenerentur; quòdque ad id compelli non possent, & quòd de Ecclesiis, vel beneficiis ad eorum collationem, vel præsentationem spectantibus cuiquam provideri nequiret per litteras Apostolicas non facientes plenam, & expressam de indulto hujusmodi mentionem; & qualibet aliâ dictæ Sedis indulgentiâ generali vel speciali, cujuscumque tenoris existeret, per quam effectus hujusmodi Nostræ gratiæ impediri, vel differri valeret; & de qua cujusque toto tenore de verbo ad verbum in Nostris litteris habenda esset mentio specialis. Ne igitur dictus Robertus de hujusmodi malitiâ, & contumaciâ valeat gloriari, Nos nolentes negotium hujusmodi relinquere indiscussum, Discretioni vestræ per Apostolica scripta mandamus, quatenus vos, vel duo, aut unus vestrum per vos, vel alium, seu alios præfatos Abbatem, & Robertum, & quemlibet alium ejusdem Ecclesiæ Detentorem peremptoriè citare curetis, ut infra duos menses post citationem hujusmodi dictus Abbas per se, vel per Procuratorem idoneum, idem verò Robertus, sive alius quicumque Detentor personaliter cum omnibus juribus & monumentis suis hujusmodi negotium contingentibus Apostolico se conspectui representent, facturi, & recepturi super præmissis, quod ordo dictaverit rationis. Diem verò citationis, & formam & quicquid indè feceritis, Nobis per vestras litteras harum seriem continentes studeatis fideliter intimare.

Datum apud Urbemveterem xi. Kalend. Decembr. Pontificatus Nostri Anno Tertio.