« bullarium-franciscanum-2199 »

NICOLAUS &c.

Carissimo in Christo Filioa Regi Castellæ, ac Legionis Illustri Salutem, & Apostolicam Benedictionem.

Digne quidem ab olim in horrendorum tuæ ac Carissimi in Christo Filii Nostri …b Regis Francorum Illustris discordiæc perceptione rumorum Ecclesiâ concitatâ, fel. record. Johannes Papa XXI. prædecessor Noster tot animarum, corporumque periculis, rerumve dispendiis occurrere cupiens dilectum Filium Nostrum Hieronymum Tituli Sanctæ Potentianæ Presbyterum Cardinalem tunc Fratrum Minorum Generalem Ministrum, & Fratrem Johannem Magistrum Fratrum Prædicatorum Ordinum ad hoc elegitd idoneos, injuncto eis, ut tuam, & ipsius Regis præsentiam adeuntes Te, ac ipsum ad pacem, & concordiam juxtà datam eis ex alto prudentiam solicitis monitis, & efficacibus exhortationibus inducere procurarent. Et postmodum Nobis licèt insufficientibus meritis ad Apostolatus apicem evocatis, illico periculosa illa dissensio se Nostris obtutibus præsentavit, in quâ gravibus piorum negotiorum undique concurrentium, & præcipuè Terræ Sanctæ periculis recensitis, quæ mentancis videramus oculis etiam in minori officio constituti, officii debitum Nostra præcordia pupugit; & Nostrorum primordia cogitatuum ad occurrendum per opportuna remedia tanto, & universali discrimini diris aculeis stimulavit; nec indulsit menti Nostræ quietem; ita quòd, sensibus Nostris circa hoc cogitatibus profundis obtusis, ingerebat se Nobis adjectio cogitatus, quòd pensatâ diligenter negotii qualitate, ac personis sublimibus, inter quas discordia ipsa vertitur; & aliis horum altis circumstantiis ex impulsu quotidianarum solicitudinum circumspectis, propter hoc aliquis ex Nostris Fratribus mitteretur, cujus præsentiam altitudo tanti negotii meritò requirere videbatur: Sed quia eorumdem Fratrum Nostrorum tunc paucitas, & aliquorum ex ipsis debilitas, urgensque molestia deliberationi hujusmodi Nostri scrutinii restituerunt; ne circa idem negotium, quod sic Nobis erat, & est cordi, solicitudo Nostra quovis modo torperet; Venerabilem Fratrem Nostrum Benevenutum ipsius Minorum Ordinis professorem nunc Episcopum Eugubinum ad Te, ac ad Regem præfatum, dilectum Filium Fratrem Johannem de Viterbio Procuratorem ipsius Prædicatorum Ordinis, in effectum suasiones, Nostraque monita, & consulta in præmissis per ipsum Benevenutum Tibi, & per eumdem Procuratorem dicto Regi pleniùs exprimenda, & præparanda inter te, ac memoratum Regem pacis, & solidæ Concordiæ fœdera per Cardinalem, & Magistrum eosdem tunc ad hoc Apostolicæ Sedis Nuncios reformanda pariter, & firmanda duximus destinandose; eidem Fratri Johanni de Viterbio inter alia in quâdem specialitate commisso, ne quidquam omittere videremur; ut apud eumdem Regem pro suspensione, seu dilatione saltem cujuslibet processus hostilis contra te ad tempus insisteret; quo interim facultas adesset pleniùs eidem negotio providendi; & in hac parte de opportunâ solicitudine nihil omisso, dilecto Filio Nostro Simonif Tituli Sanctæ Ceciliæ Presbytero Cardinali Apostolicæ Sedis Legato speciales Literas Nostrasg sub certâ formâ direximus, ut iis, quæ tam Hieronymo Cardinali, & Magistro, quàm Procuratori prædictis eidem Legato referenda commisimus, diligenter inspectis; eos in commissione prosecutionis hujusmodi juxta datam sibi a Deo prudentiam dirigeret, & studiosiùs informaret. Porrò dum inter Nos, & prædictum Hieronymum Cardinalem, ac Magistrum se variæ consultationes, & responsiones ingererent; compulit non evitanda necessitas, qua incessanter circa negotium ipsum impellimur, Nobis ipsis non parcere, vel aliorum laboribus indulgere; sicque provido eorumdem Fratrum Nostrorum communicato consilio, dilectum Filium Nostrum Gerardum Basilicæ SS. XII. Apostolorum Presbyterum Cardinalem ad partes illas transmisimush, ut per eumdem, & dictum Hieronymum tunc in Cardinalem, ac Magistrum eumdem tunc in Hierosolymitanum electum assumptos, tuis, & memorati Regis Nunciis convenientibus invicem apud Civitatem Tolosanam, (quam locum satis congruum partibus, & acceptum eidem negotio existimavimus,) certo ad hoc per Nos statuto termino, hujusmodi negotium tractaretur; eisdem Cardinali, & Electo, Tibi quoque, ac Regi præfato propter hoc, sicut te latere non credimus, speciales litteras destinando; & ex præsentiâ talium personarum eidem per Nos, prout decebat, deputatarum tractatui finem Deo placitum sperabamus. Utinam id Altissimus Nostris desideriis ministrasset. Nam, sicut accepimus, tuis Nunciis, seu ipsorum aliquibus occasione loci prædicti certis intermissionibus subornatis negotium ipsum, quòd invitè referimus, refugium solaminis non accinxit; sed diffugium tractus longioris indixit; quo per eorumdem G....i & Hieronymi Cardinalium, ac Magistri litteras amarè, nec indignè percepto, ut omnibus vias præcluderemus eventibus, eorum consultationi respondimus, quòd tibi, & sæpedicto Regi pro alio termino assignando in Vasconia Nostras literas, prout ipsi Nobis scripserantj, miseramus; mandantes eisdem, quòd iidem arduitatem ipsius negotii attendentes, cum quantâ possent diligentiâ, ejusdem negotii prosecutioni vacarent. Verùm eodem Cardinale Hieronymo sui corporis infirmitate detento; & pro arduis negotiis, ac evidenti utilitate, immò necessitate potius, exinde Nostrâ licentiâ recedentek, dicti Gerardus Cardinalis, & Magister, ac tui, & dicti Regis Nuncii post diversas discussiones super hoc habitas in Burdegalen.l Civitate finaliter, ut singulariter omittamus enarrare singula, convenerunt: & cum ad tractatum pacis reformandæ; vel ad treguas ineundas inter alia processissent; prout antea etiam super iis tractatus extiterat inchoatus, nec pacem, nec treguam hinc & inde, proh dolor! iidem Nuncii acceptarunt: quinimmo, quod acerbiùs gustare compellimur, tractatibus ipsis omnino succisis, discordes exinde discesserunt. Profectò Nobis ipsis talibus transfixis aculeis, eisdem Gerardo Cardinali, & Magistro ruboris post tot labores affectis incendio & tibi, ac Regi præfato ad majorem forsan rancorum amaritudinem deductis, & prædictis tractatibus sic succisis; nec minùs eidem Terræ Sanctæ, cui per hoc multipliciter deperire dignoscitur, animo perplexi compatimur; & cogitatus plurimi Nostris sensibus inculcantur. Multá enim mentis turbatione perpungimur, cum tot solicitudines, & labores, & vigilias inspicimus sic inaniter pertranxisse, quòd unde favum sperabamus degustare dulcedinis, calix Nobis amaritudinis propinatur. Multâ, nec mirum, anxiamur angustiâ; dum in absentiâ talium personarum incommoda pertulisse sensimus; & ipsos insperato rubore videmus affectos, qui sperabant post labores ad Divinam gloriam exultationis bravium reportare. Et multa Nos angit anxietas; dum sic electos Principes dissidere conspicimus; quorum dissidio multi Principes, & Populi concitantur; & de gravioribus futuris periculis potest & meritò dubitari. Multa insuper cordis afflictio præcordiales Nostros actus obnubilat; dum per hoc prædictæ Terræ Sanctæ negotium sic deperit, quòd ipsa Terra de suæ respirationis remedio graviùs hæsitat; compellitur Agarenorumm injuriis lacessita in Divinæ Majestatis offensam, & opprobrium Populi Christiani. Ad hæc confidentes in illo, qui sperantes in se nullatenus derelinquit, in novi casus acerbitate sub spe summi consilii nova consilia perquirere procuramus. Et quia ubi multa consilia, ibi salus; cum Fratribus Nostris deliberatione præhabitâ maturè providimus Legatumn, & Gerardum Cardinales prædictos ad Nostram præsentiam revocare; ut eorum, qui de prædictorum tractatuum circumstantiis notitiam obtinent pleniorem, informatione directi, & eorumdem Cardinalium, aliorumque Fratrum Nostrorum consiliis, auxiliisque suffulti vias utiliores ad præmissa dante Domino perquiramus, per quas Nostræ, & Tuæ, dictique Regis, & vestrorum Regnorum quieti, prædicto quoque Terræ Sanctæ negotio, de salutari, & opportuno remedio consultaturi; cum Nostri sit omnino propositi; sic Nos hujusmodi conferre negotiis, sic solertes circa illa curas impendere, ac omni, qua poterimus, diligentiâ providere; quòd extincto discordiæ incentivo, pacis, & concordiæ, Nostris admodum votis accommodæ mundoque perutilis, & eidem opportunæ negotio redintegratio solida, & Terræ Sanctæ remedium prosperum celeriter Deo auspice subsequantur &c.o Serenitatem Regiam hortamur, & obsecramus in Domino Jesu Christo, quatenus animi tui decentiam mansuetudine Regia muniens sic ad pacis, & unitatis gaudia te conformes, odiorum fomitibus a te prorsus exclusis, quòd Deo, & Nobis gratificeris; ut gratus Tibi, & Regno tuo de quiete provideas; & tandem retributionis æternæ præmium merearis.

Datum Romæ apud Sanctum Petrum v. Idus Junii, Pontificatus Nostri Anno Secundo.