Général
-
Nicolas III (1277-1280)
-
Inquirant virum idoneum, cui Canonicatum & Præbendam in Eboracen. Ecclesia olim a se obtentam contribuant. (Ex Vatic. Reges. Pontif. epist. 211. an. 1.)
-
Anno 1278. die 5. Februarii.
-
1278
-
NICOLAUS &c.
Dilectis Filiis Magistris Oliverio Decano, & Johanni dicto Romano Cancellario Ecclesiæ Lincolnien.a , ac Fratri Nicolao de Burser Custodi Fratrum Minorum Eboracen.b Salutem, & Apostolicam Benedictionem.
Infra claustrum Nostri pectoris grata commemoratione revolvimus, quòd Eboracen. Ecclesia Nobis a Nostris quasi primordiis dulcedinis ubera propinavit, Nos lactavit ut Filiumc, & veluti mater propitiatrix allexit, ac tandem in Nobis tunc Sacrosanctæ Romanæ Ecclesiæ Cardinali delectationis incrementa suscepit, virescentibus hinc, & inde fructibus solidæ charitatis; Nunc autem ad apicem Apostolatus, Divinâ Clementiâ disponente, provecti dictam Eboracen. Ecclesiam dignè in memoria retinemus; & secum affectionem mutuam partientes Nobis, & sibi caritativè compatimur, quòd post initam invicem copulam Cardinalatus obedientia sic è vestigio Nos astrinxit, quòd localis distantia præsentialibus amplexibus constringi passa non extitit jam conjunctos. Et ideo cupimus Nobis in eâdem Ecclesiâ personam dignam ex quadam prærogativâ substitui, quæ vitæ munditiâ Nos inibi representet; & executione sacri mysterii exhibeat Altissimo laudes dignas. Cum itaque Canonicatum, & Præbendam, quos in eâdem Eboracen. Ecclesiâ promotionis Nostræ tempore habebamus, donationi Nostræ duximus reservandos; ac decrevimus irritum & inane, si secus de illis a quoquam scienter, vel ignoranter contigeret attemptari. Nos sperantes, vos in hac parte concurrere votis Nostris, Discretioni vestræ per Apostolica scripta mandamus, quatenus aliquem virum idoneum de Civitate, vel Diœcesi, aut Provinciâ Eboracen., vel saltem de Regno Angliæ litteratum, & industrum, honestate præclarum, & aliis virtutibus insignitum, nullum Ecclesiasticum beneficium obtinentem, constitutum in Sacerdotio, vel ad illud infra unum annum statutis temporibus promoveri paratum, in quo Nos, & dicta Eboracen. Ecclesia meritò delectemur, circumspectione providâ perquirentes, eidem in præfatâ Ecclesiâ personaliter residenti; ad quod ipsum adstringi volumus, corporali præstito juramento; Canonicatum & Præbendam eosdem cum omnibus juribus & pertinentiis suis, auctoritate Nostrâ conferre, & assignare curetis, facientes ipsum in præfatâ Eboracen. Ecclesiâ recipi ad eamdem Præbendam in Canonicum & in Fratrem. Contradictores per censuram Ecclesiasticam appellatione postpositâ compescendo; Non obstantibus de certo Canonicorum numero; seu quibuslibet aliis ipsius Eboracen. Ecclesiæ statutis, & consuetudinibus contrariis juramento, confirmatione Sedis Apostolicæ vel quâcumque aliâ firmitate vallatis; seu si aliqui sunt Apostolicâ, vel aliâ quavis auctoritate in eâdem Ecclesiâ recepti, vel ut recipiantur insistant, quibus illum, cui de dictâ Præbendâ taliter providendum duxeritis, volumus in ipsius præbendæ assecutione præferri, sed nullum quoad alios Canonicatus & Præbendas per hoc præjudicium generari; seu si aliquibus communiter vel divisim a Sede sit indultum eâdem, quòd ad receptionem, vel provisionem alicujus minimè teneantur; quòdque ad id compelli, seu quòd interdici, suspendi, vel excommunicari non possint; & quòd de Canonicatibus, & Præbendis Ecclesiæ memoratæ, vel beneficiis ad eorum Collationem spectantibus cuiquam nequeat provideri per litteras Apostolicas non facientes plenam, & expressam de indulto hujusmodi mentionem; & qualibet aliâ dictæ Sedis indulgentiâ generali, vel speciali, cujuscumque tenoris existat, per quam effectus præsentium impediri valeat vel differri; & de qua cujusque toto tenore fieri debeat in nostris litteris mentio specialis. Volumus autem, quòd si ille, cui juxta præmissam formam duxeritis de Canonicatu, & Præbenda hujusmodi providendum; in Presbyteratus officio non existens infra unum annum, postquam ei fuerit de prædictis Canonicatu & Præbendâ provisum, neglexerit in Presbyterum se facere promoveri; aut si ipse sic promotus, vel alius, qui Presbyter provisionem ipsam receperit, residere inibi personaliter non curarit, vel aliud Ecclesiasticum beneficium recipere contigerit, præbendam retinendo prædictam; Canonicatum & Prebendam eosdem, quos ex tunc vacare decernimus, omnino dimittat; & Nos eos ex tunc donationi Apostolicæ reservamus. Decernentes ex nunc irritum & inane, si super premissis, vel ipsorum aliquo secus a quoquam scienter, vel ignoranter extiterit attemptatum. Cæterum licet ipsi Eboracensi Ecclesiæ in præfatâ Præbenda in officio Sacerdotali, aliis præmissis adjunctis conditionibus, ex quodam singulari affectu personaliter serviri mandemus; volumus tamen, quòd eodem sic ordinato, vel ordinando Presbytero decedente, dicta Præbenda, conditionibus sublatis prædictis, ad statum pristinum juxta laudabiles consuetudines in præfatâ Ecclesiâ observatas hactenus reducatur, ita quòd per hoc dictæ Præbendæ vel successoribus Presbyteri memorati, qui præbendam ipsam habuerint pro tempore, nullum per hoc in posterum præjudicium generetur. Et quia super hoc cupimus gratâ perceptione lætari; quicquid in hac parte duxeritis faciendum, Nobis per vestras litteras harum seriem continentes, fideliter intimare curetis. Quòd si aliquem ex vobis abesse de regno ipso contigeret, duo vestrum præmissa nihilominus juxta formam vobis traditam exequantur.
Datum Romæ apud Sanctum Petrum Nonis Februarii, Pontificatus Nostri Anno Primo.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus III, n°VI., pp.285-286
-
(a) Lincolnien.: Angliæ Civitatis Episcop. sub Cantuarien. Archiepiscopo in finibus Ducatus, Provinciæque Eboracen.
-
(b) Eboracen.: Vulgo York Angliæ alterius Metropolis in Septemtrionem Insulæ, eratque 2. Custodia Provinciæ Angliæ ex veteri Provinciali Ordinis apud Barthol. Pisanum Conform. xi., 6. verò apud antiquiorem Jordanum in Chronico Ms. Biblioth. Vatic., cujus caput fuit Conventus Eboracen. in Annal. Min. prætermissus.
-
(c) Nos lactavit ut Filium: In Eboracensi, Svessionensi, & Laudensi Ecclesiis Sacerdotia gessisie Nicolaum testatur Raynaldus ad ann. 1277. num. 53. ex ejus epist. 50. Reges. Vatic. anni 1. to. 1.