« bullarium-franciscanum-2083 »

NICOLAUS ELECTUS EPISCOPUS &c.

Charissimo in Christo Filio …a Regi Romanorum Illustri, Salutem, & Apostolicam Benedictionem.

Solet nota Principum unio, ut pauca saltem exprimamus e multis, obstruere ora iniqua loquentium, quærentium inter ipsos suis susurris disseminare discordias; dissensionum accendere incentiva: Solet guerris indicere terminum; pacem inducere subditis; quietem & securitatem publicam præparare. Hinc itaque inter Te, ac Charissimum in Christo Filium Nostrum Carolum Siciliæ Regem Illustrem primò fel. rec. Gregorii PP. X. studiis initamb, ac postmodum successorum ipsius Romanorum Pontificum nequaquam prosecutione solicitâ destitutam, tantò ferventiori desiderio cupimus perfectâ consummatione donare, quantò illam utiliorem avertimus; quantove ad eam studio pervigili procurandam eorumdem Pontificum prædecessorum Nostrorum imitandis invitamur exemplis. Hujus quippe nostri ferventis desiderii Nos sic urget instantia, nec Nobis, nec Fratribus nostris &c.c considerationem Nostram confestim ad præmissa convertimus, & deliberatione præhabitâ communi voto prosecutioni cœptorum de hujusmodi unione inter Te, & memoratum Regem consummanda tractatuum deliberavimus instanter, & celeriter insistendum. Et licèt eorum, quæ circa tractatus eosdem, & adventum tuum, gentisve tuæ in Italiam per prædecessores ipsos, dictorum quoque Fratrum Nostrorum Collegium, de quorum numero tunc eramus, Regali Magnificentiæ fuere suggesta, sit forsan repetitio audientibus onerosa; Nos tamen illa repetenda censuimus; ut ex ipsis eorumdem Pontificum, Fratrum, Nostrique manifestiùs assumenda votorum identitas, & ad eadem liberaliter prosequenda instantiùs Te inducat; cum tantorum tàm concors, exactâ deliberatione præmissâ, tuæ Celsitudini toties repetita suggestio evidentiùs arguat, quàm ad eam Dei beneplacitum, & zelus ad tranquillitatem publicam rectus, ac debitus exhortantium, & suggerentium animos coegerunt &c.d Cum igitur humilitatem Nostram ad gerendum in eâdem Ecclesiâ Pastoris ministerium provisio, seu potius permissio Divina vocarit; Nosque ut tractatæ inter Te ac memoratum Regem unionis, Orbi tam utilis, & Christianitati, ad ipsius exaltationem, Deo auspice, promptiorem per necessaria fœdera consummentur, semper gesserimus hactenus, eòque nunc pleniùs geramus in votis, quò id singulariùs ad Nostrum novimus officium pertinere: Serenitatem Regiam monemus, rogamus, & hortamur attente in Domino Jesu Christo sincero tibi suadentes consilio & salubri, quatenus tot & tantorum in idem cum discussione, ac deliberatione perpensà convenientium preces, monitiones, exhortationes, suasiones, & consilia prudenter attendens, & ea proinde utilia & salubria non indignè supponens, illisque consultiùs acquiescens aliquos solemnes Nuncios juxta præmissam dicti tui Notarii assertionem earundem litterarum tuarum adminiculatione suffultam, quos ad hujusmodi consummationem tractatuum Dei timor & publicæ utilitatis, & tranquillitatis amor afficiat, cum pleno mandato ad tractatus eosdem tuo nomine prosequendos, consummandos pariter, & firmandos ad Sedem eamdem, sublatâ quâlibet, prout opportunitas curiosè captanda permiserit, dilatione, transmittas tuis prænunciaturus litteris, quando eos ad ipsam Sedem æstimes verisimiliter perventuros; ut procuretur qualiter uno eodemque tempore inibi concurrant sæpefati Regis Nuntii cum eisdem: interim tamen contra præmissam provisionem & intentionem providentium in Italiam non venturus, nec missurus aliquam militiam, sive gentem &c.e Petitionem autem super ejusdem Ecclesiæ terris, ac specialiter Exarchatu Ravennæ, ac Pentapoli Regali Excellentiæ toties inculcatam absque ulteriori procrastinatione rogamus, & petimus efficacis executionis promptitudinem adimpleri. Cæterum ad præmissa licèt præsentium serie satis expressa, verbo seriosiùs exprimenda, tuisque pressiùs imprimenda præcordiis; nec non & causas, quæ Nos, dictos prædecessores, & Fratres Nostros ad eadem non immeritò induxerunt, prædictorum Albiensis Episcopif, & Fratris Bartholomæig jam tibi ministerio revelatas, denuo repetendas eumdem Fratrem Regali Excellentiæ non ignotum consultò deliberavimus destinare; & repetita ejus missio Nobis, & eisdem Fratribus Nostris ipsum acceptum perhibens, & habitâ de ipso notitiâ, sibi apud Te audientiam benigniorem obtineant; & certiorem fidem haberi ejus relatibus in præmissis &c.h Nec mireris &c.i

Dat. Romæ apud S. Petrum ii. Idus Decembris suscepti a Nobis Apostolatus Officii Anno Primo.