Général
-
Clément IV (1265-1268)
-
Assisiatem S. Francisci Ecclesiam Caput, & Matrem Ordinis declarat, aliisque privilegiis exornat. (Ex Autographo nostri Conv. S. Francisci Assisiat. apud Autorem Collis Paradisi lib. 2. pag. 31.)
-
Anno 1266. die 15. Aprilis.
-
1266
-
CLEMENS &c.
Dilectis filiis … Ministro Ordinis Fratrum Minorum, & cæteris Fratribus morantibus apud Ecclesiam B. Francisci in loco, qui dicitur Collis Paradisi, tam præsentibus, quam futuris in perpetuum Sal., & Apost. Bened.
Is, qui Ecclesiam suam nova semper prole fæcundat, dignatus hæc moderna tempora prioribus conformare, Beati Confessoris Francisci spiritum in Charitatis amore per inspirantem gratiam excitavit, ut Apostolorum vestigia imitatus in paupertate, in qua plus Charitas proficit, relictis omnibus solum sequutus fuerit æternæ beatitudinis largitorem; & velut fidelis servus, & prudens laudabiliter operatus in talentis ei creditis fructum in Ecclesia Dei attulit copiosum: ab ipso enim Ordinis vestri sancta plantatio, cooperante Divina gratia, processum habuit, & profectum, quæ palmites honestatis longè, latèque producens flores protulit, & odores effudit ad resecanda nociva, & salubria inserenda. Cum igitur apud Assisium in fundo vobis, & Ecclesiæ Romanæ oblato, in loco, qui dicitur Collis Paradisi, in ejusdem Confessoris honore constructa sit Ecclesia, in qua reconditus est tam pretiosus thesaurus, Sanctum videlicet Corpus ipsius, qui in tempore iracundiæ factus est reconciliatio; ut pro peccatis populorum fieret intercessor. Nos, cum dignum sit, & conveniens, ut eadem Ecclesia prærogativâ libertatis gaudeat, & honoris propter eum, quem in Cœlis Dominus exaltavit; pro ejus reverentia Ecclesiam ipsam sub Beati Petri, & Nostra protectione suscipimus; & præsentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes, ut Ecclesia ipsa nulli nisi Romano Pontifici sit subjecta; & vestri Ordinis, cujus institutor, & Pater extitit confessor prædictus, Caput habeatur, & Mater; ac in ea per Fratres ejusdem Ordinis perpetuò serviatur. Prohibemus insuper, ne quis audeat in eamdem Ecclesiam excommunicationis, vel interdicti sententiam promulgare; quam si proferre contingeret, tamquam contra Sedis Apostolicæ indulta prolatam, decernimus non tenere. Pro consecrationibus verò Altarium, sive pro Oleo Sancto, vel quolibet alio Ecclesiastico Sacramento nullus ab eâdem Ecclesiâ sub obtentu consuetudinis, vel alio modo quidquam audeat extorquere; sed hæc omnia gratis vobis Episcopus Diœcesanus impendat. Alioquin liceat vobis quemcumque malueritis Catholicum adire Antistitem gratiam, & communionem Sedis Apostolicæ habentem, qui nostra fretus auctoritate vobis, quod postulatur, impendat. Quod si Sedes Diœcesani Episcopi fortè vacaverit, interim omnia Ecclesiastica Sacramenta a vicinis Episcopis accipere liberè, & absque contradictione possitis sic tamen, ut ex hoc in posterum nullum proprio Episcopo præjudicium generetur. Quia verò interdum eadem Ecclesia non habet loci Diœcesani copiam; si quem Episcopum Romanæ Sedis, ut diximus, gratiam, & communionem habentem, & de quo plenam notitiam habeatis, per vos transire contigerit, ab eo benedictiones Vasorum, & Vestium, consecrationes Altarium, ordinationes Fratrum Clericorum auctoritate Apostolicæ Sedis recipere valeatis. Cum autem generale Interdictum Terræ fuerit, liceat vobis clausis Januis, exclusis excommunicatis, & interdictis, non pulsatis campanis, & suppressa voce Divina Officia celebrare. Paci quoque, & tranquillitati vestræ paterna in posterum sollicitudine providere volentes auctoritate Apostolicâ prohibemus, ut infra Clausuras locorum vestrorum nullus rapinam, seu furtum facere, ignem apponere, sanguinem fundere, hominem temerè capere, vel interficere, seu violentiam audeat exercere. Ad indicium autem hujus libertatis ab Apostolica Sede perceptæ Unius Libræ Ceræ Censum nobis, & successoribus nostris annis singulis persolvetis. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat præfatam Ecclesiam temerè perturbare, aut ejus bona auferre, vel ablata retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integrè conserventur eorum, pro quorum gubernatione, ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salvâ Sedis Apostolicæ auctoritate. Si qua igitur in futurum Ecclesiastica, secularisve persona hanc nostræ Constitutionis paginam sciens contra eam temerè venire tentaverit, secundò, tertiòve commonita, nisi reatum suum congruâ satisfactione correxerit, potestatis, honorisque sui careat dignitate, reamque se Divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat; & a Sacratissimo Corpore, ac Sanguine Dei, & Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtæ subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini Nostri Jesu Christi, quatenus in hoc fructum bonæ actionis percipiant, & apud districtum Judicem premia æternæ pacis inveniant. Amen Amen.
Datum Perusii per manum Magistri Michaelis Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Vice-Cancellarii xvii. Kalendas Maij Indictione ix. Incarnationis Dominicæ Anno mcclxvi. Pontificatus verò Domini Clementis Papæ IV. Anno Secundoa.
Ego Clemens Catholicæ Ecclesiæ Episcopus ss.
Signum Pontificium Oculi mei semper ad Dominum.
Ego Stephanus Prænestinus Episcopus subscripsi.
Ego Frater Jo. Portuen. & Sanctæ Rufinæ Episcopus ss.
Ego Enricus Ostien. & Velletren. Episcopus ss.
Ego Ancherus tit. Sanctæ Praxedis Presbyter Cardinalis ss.
Ego Gulielmus tit. Sancti Marci Presbyter Cardinalis ss.
Ego Frater Anibaldus Basilicæ SS. XII. Apostolorum Presbyter Cardinalis ss.
Ego Riccardus Sancti Angeli Diaconus Cardinalis ss.
Ego Jacobus Sanctæ Mariæ in Cosmedin Diaconus Cardinalis ss.
Ego Guttifredus S. Gregorii ad Velum aureum Diaconus Card. ss.
Ego Hubertus Sancti Eustachii Diaconus Cardinalis ss.
Ego Jordanus SS. Cosmæ, & Damiani Diaconus Card. ss.
Ego Matthæus Sanctæ Mariæ in Porticu Diaconus Cardinalis ss.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus III, n°LXXVI., p.78
-
(a) Hoc privilegium omnium primus ediderat Gregorius IX. anno 1230. die 22. Aprilis, deinde Innocentius IV. anno 1245. die 6. Martii, confirmavitque præter alios nostris diebus Benedictus XIV. Pont. Max.