« aposcripta-4014 »


Général

  •  
    Grégoire VII (1073-1085)

  •  
    Le roi de la Mauritanie sitifienne Anzir

  •  
    1076/06


  •  
    Rome

  •  
    Lettre, général (avant 1198)

  •  
    [Formulaire, collection de lettres médiévale] CITÉ DU VATICAN, Archivio segreto Vaticano, Registra Vaticana 2, fol. 111v, n. 21. Voir la notice de Christian Schwaderer, Database of the Letters of Pope Gregory VII, 2014 [en ligne].

  •  
    Jacques Paul Migne, Patrologia latina, 221 vol., Paris, 1e éd. 1844-1864, t. 148, col. 450-452 [en ligne].

  •  
    Philippe Labbe, Gabriel Cossart, Sacrosancta concilia ad regiam editionem exacta, Paris : Societas typographica librorum ecclesiasticorum, 1671, t. X, col. 146-147, lib. III, epist. 21 [en ligne].
  •  
    Louis de Mas-Latrie, « Traités et documents divers concernant les relations des chrétiens et des Arabes au Moyen Âge », dans Traités de paix et de commerce et documents divers concernant les relations des chrétiens avec les Arabes de l'Afrique septentrionale au Moyen Âge, Paris : Plon, 1866, n. 7, p. 7-8 [en ligne].
  •  
    Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Berlin : Weidmann (MGH. Epistolae selectae, 2), 1920-1923, 2 vol., I, n. III-21, p. 287-288 [en ligne].

  •  
    JL 4996 [en ligne].

  •  
    Grégoire VII annonce à Anzir ou En-Nacer, prince hammadite, roi de la Mauritanie sitifienne, que sur sa demande il a consacré évêque le prêtre Servand; il le remercie de ses bonnes dispositions à l'égard des Chrétiens de ses États, et lui fait savoir que deux nobles Romains, Albéric et Cenclus, heureux de ce qu'ils ont appris de sa bienveillance, lui envoient des messagers pour l'assurer de leur désir de lui être en tout agréables [Mas-Latrie].
    Scribit se servandum episcopum juxta ejus petitionem consecrasse. Gratias agit de muneribus missis, et de captivis Christianis dimissis. Commendat quosdam ab Alberico et Cincio Romanis ad eum missos [Labbe, Cossart].
    Gregory VII thanks King An-Nasir ibn Alnas for his tolerance towards Christians and for setting free some prisoners. He comments two legates, Alberic and Cencius [Schwaderer].

  •  
    Gregorius episcopus, servus servorum Dei, Anzir, regi Mauritaniae Sitiphensis provinciae1 in Africa, salutem et apostolicam benedictionem.
    Nobilitas tua hoc in anno litteras suas nobis misit quatenus Servandum presbyterum episcopum secundum Christianam constitutionem ordinaremus; quod quia petitio tua justa et optima videbatur, facere studuimus; missis etiam ad nos muneribus, Christianos qui apud vos captivi tenebantur, reverentia beati Petri principis apostolorum et amore nostro, dimisisti, alios quoque captivos te dimissurum promisisti. Hanc denique bonitatem, creator omnium Deus, sine quo nihil boni facere, imo nec cogitare possumus, cordi tuo inspiravit ipse qui illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum, in hac intentione mentem tuam illuminavit. Nam omnipotens Deus, qui omnes homines vult salvos facere et neminem perire, nihil est quod in nobis magis approbet, quam ut homo post dilectionem suam hominem diligat, et quod sibi non vult fieri alii non faciat. Hanc itaque caritatem nos et vos specialibus nobis quam ceteris gentibus debemus, qui unum Deum, licet diverso modo, credimus et confitemur, qui eum creatorem saeculorum et gubernatorem hujus mundi quotidie laudamus et veneramur. Nam sicut apostolus dicit : « Ipse est pax nostra qui fecit utraque unum. » Sed hanc tibi gratiam a Deo concessam plures nobilium Romanorum per nos cognoscentes, bonitatem et virtutes tuas omnino admirantur et praedicant. Inter quos duo familiares nostri Albericus et Cincius, et ab ipsa pene adolescentia in Romano palatio nobiscum enutriti, multum desiderantes in amicitiam et amorem tuum devenire, et de his quae in partibus nostris placuerit tibi libenter servire, mittunt ad te homines suos, ut per eos intelligas quantum te prudentem et nobilem habeant, et quantum tibi libenter servire velint et valeant. Quos magnificentiae tuae commendantes, rogamus ut eam caritatem, quam tibi tuisque omnibus semper impendere desideramus, eis pro amore nostro et recompensatione fidelitatis predictorum virorum impendere studeas.
    Scit enim Deus quia pure ad honorem Dei te diligimus et salutem et honorem tuum in praesenti et in futura vita desideramus. Atque ut ipse Deus in sinum beatitudinis sanctissimi patriarchae Abrahae post longa hujus vitae spatia te perducat corde et ore rogamus.

  •  
    1. Bougie, fondée par En-Nacer en 1067, devint, en 1090, à la place d'El-Kala, la nouvelle capitale des princes hammadites, dont l'héritier abdiqua l'an 1153 en faveur des Almohades. La dénomination de roi de la Mauritanie sitifienne que le saint-siége donnait à Anzir n'avait pas de rapport géographique rigoureux avec l'ancienne division de l'Afrique romaine, puisque Bone et Constantine, villes de Numidie, faisaient partie du royaume des Hammadites (Ibn-Khaldoun, Histoire des Berbères, trad. de M. de Slane, t. II, p. 52.)

  •  
    Otto Blaul, « Studien zum Register Gregors VII », Archiv für Urkundenforschung, 4, 1912, p. 113-228.
  •  
    Raffaello Morghen, « Ricerche sulla formazione del Registro di Gregorio VII », Bollettino dell’Istituto Storico Italiano, 73, 1962, p. 1-40.

Informations

Acte

Laurent Vallière (CIHAM (UMR 5648)), dans  APOSCRIPTA database

APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 27234 (aposcripta-4014), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/aposcripta/notice/27234 (mise à jour : 15/03/2024).