« aposcripta-4807 »


Général

  •  
    Innocent II (1130-1143)

  •  
    L'abbé du monastère de Saint Michel de la Cluse (dioc. de Turin), Salomon et ses successeurs.

  •  
    X kalendas septembris, indictione XII, MCXXXV, anno quinto

  •  
    1134/08/23


  •  
    Pise

  •  
    Bulle (ad perpetuam rei memoriam)

  •  
    [Copie moderne] B. ITALIE, Turin, Archivio Arcivescovile, Cart. de St.-Miquel de la Cluse, p. 11. Abschrift vom 16 Jahrh.

  •  
    Ici reprise de Julius von Pflugk-Harttung, Acta pontificum Romanorum inedita. Urkunden der Päpste vom Jahre 748 bis zum Jahre 1197, II, Stuttgart : W. Kohlhammer, 1884 [en ligne], n. 317, p. 278-279.

  •  
    Philippe Jaffé, Wilhelm Wattenbach, Samuel Loewenfeld, Ferdinand Kaltenbrunner, Paul Ewald, Regesta pontificum Romanorum ab condita ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, 2e éd. Leipzig, : Veit, 1885-1888, 2 vol., n. 7657 [en ligne].

  •  
    Innocenz II bestätigt dem Abte Salomon von San Michele della Chiusa (D. Torino) die Besitzthümer und Rechte seines Klosters, welche letztere er mehrt1.

  •  
    Innocentius episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio Salomoni, abbati Clusini monasterii, eiusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
    Ad hoc universalis Ecclesie cura a provisore omnium Domino nobis commissa est, ut circa eam paternam sollicitudinem gerere studeamus, et loca, que ad ius beati Petri specialius pertinere noscuntur, ampliori familiaritatis gratia sub apostolice Sedis gremio confovere curemus.
    Unde non inmerito predecessores nostri recolende memorie Paschalis et Calixtus, Romani pontifices2, Clusini beati Michaelis monasterium, quod ab illustri viro Hugone, cognomine Dissuto, Arvernensis3 regionis indigena, in Taurinensi parrochia intuitu devotionis fundatum et in monte Pucliano, quem ipse ab Arduino marchione statuto pretio comparavit, constructum est, ab eodem apostolorum principi beato Petro esse constat oblatum, a longis retro temporibus plurimi dilexerunt et ad exemplum beate recordationis Leonis noni, Alexandri secundi, Gregorii septimi atque Urbani secundi ipsum apostolice Sedis privilegiis roborarunt et, quanto propensius illis fratrum nostrorum esse portus atque refugium consuevit, tanto nihilominus hominum tam ecclesiasticarum, quam secularium potestatum subiectione et exactione liberum manere sanxerunt. Et nos igitur, eorundem predecessorum nostrorum vestigiis inherentes, eo magis locum ipsum in sue libertatis statu conservare optamus, quo etiam preteritis temporibus pro fidelitate sancte Romane ecclesie maiores persecutiones et molestias pertulit et in ipsius obedientia et amore permansit. Proinde, dilecte in domino fili, Salomon abbas, cuius utique studium atque industria est in temporalibus et spiritualibus comprobata, quem etiam ad regimen prefati coenobii propriis manibus ordinavimus, tuis postulationibus clementer annuimus, et beati Michaelis ecclesiam, cui auctore domino preesse dinosceris, presentis privilegii pagina communimus. Statuentes, ut quecumque bona vel possessiones idem monasterium in presentiarum iuste et canonice possidet, quecumque etiam in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis, largiente domino, eidem offerri contigerit, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis nominibus annotanda subiunximus : in episcopatu Taurinensi4 ecclesiam sancte Marie de Caramania cum pertinentiis suis, ecclesiam de Brenetio, ecclesiam sancti Remigii de Cargnano cum possessionibus earum, ecclesiam sancti Sepulchri de Puteo cum pertinentiis suis. In Ianuensi5 episcopatu ecclesiam Eugure cum possessionibus suis, in Astensi6 episcopatu ecclesiam de Feblini cum appendentiis suis. Porro iam dictum monasterium a Taurinensis episcopi potestate, dispositione et exactione qualibet liberum omnino fore decernimus, quemadmodum predecessoris nostri supradicti Paschalis pape sanctione noscitur institutum7. Obeunte vero te, nunc eiusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia preponatur, nisi quem fratres communi consensu vel pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti regulam providerint eligendum. Electus autem a Romano pontifice consecretur, sicut persona tua consecrationem a nobis noscitur suscepisse. Cellas sane eiusdem cenobii, in quibuscumque parrochiis sitas, eam libertatem obtinere statuimus, ut nulli prorsus ipsorum liceat, earum prepositos Clusini coenobii monachos ad synodum cogere, nec ipsos aut easdem cellas preter assensum et conscientiam Romani pontificis excommunicare vel etiam interdicere, quatenus a divinis officiis cessare non debeant, nisi pro communi parrochie interdicto. Causas vero monasterii vel cellarum eius nullus parrochianorum episcopus aut etiam legatus invitis fratribus tractare aut iudicare presumat, nisi sit de episcopis vel cardinalibus nostris collateralibus.
    Nulli ergo omnino hominum liceat, prenominatum cenobium temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura.
    Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona, hanc nostre constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini, Redemptoris nostri Iesu Christi, aliena fiat, atque in extremo examine districte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus, sit pax Domini nostri Iesu Christi, quatenus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum Iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen. Amen. Amen.
    [Rota] Ego Innocentius catholice ecclesie episcopus ss.
    † Ego Gulielmus Prenestinus episcopus.
    † Ego Matheus Albanensis episcopus.
    † Ego Rodulphus Ostiensis episcopus.
    † Ego Gerardus presbiter cardinalis tit. sancte Crucis in Ierusalem.
    † Ego Anselmus presbiter cardinalis sancti Laurentii in Lucina.
    † Ego Lancifredus presbiter cardinalis tit. (sancte Vestine).
    † Ego Lucas presbiter cardinalis tit. sanctorum Iohannis et Pauli.
    † Ego Martinus presbiter cardinalis tit. sancti Stephani in Celio monte.
    † Ego Romanus diaconus cardinalis sancte Marie in Porticu.
    † Ego Gregorius diaconus cardinalis sanctorum Sergii et Bachi.
    Datum Pisis, per manum Almerici, sancte Romane ecclesie diaconi cardinalis et cancellarii, X kalendas septembris, indictione XII, Incarnationis dominice anno MCXXXV, pontificatus vero domni Innocentii pape II anno quinto.

  •  
    1. Vergl. G. Claretta, Storia Dipl. di S. Michele della Chiusa, p. 30.
  •  
    2. Vergl. unten die Urk. vom 1 april 1123 ( APOSCRIPTA n. 4763 ).
  •  
    3. Clermont.
  •  
    4. Torino.
  •  
    5. Genova.
  •  
    6. Asti.
  •  
    7. Vergl. Urk. 1123 april 1. Anm. 1.

  •  
    Die dem Kloster Son Michele zustehenden Rechte sind ungewöhnlich weitgehend. Zu beachten ist, dass das Recht auf Mitra, Sandalen und Dalmatika, welches Paschalis II am 23 april 1114 zugestanden hatte, hier und in dem Privilegium Calixts II nicht aufgeführt ist.

Informations

Acte

Benjamin Oury (CIHAM (UMR 5648)), dans  APOSCRIPTA database

APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 141907 (aposcripta-4807), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/aposcripta/notice/141907 (mise à jour : 22/07/2021).