Général
-
Étienne II (752-757)
-
Le prêtre et abbé de Saint-Denis Fulrad
-
IIII kalendas martias
-
-
n.c.
-
Privilège mineur (avant 1198)
-
F. FRANCE, Paris, Archives nationales, K 15, n. 3/2v.
-
Ici reprise de l'acte n. 2926 dans « Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France », Cédric Giraud, Jean-Baptiste Renault et Benoît-Michel Tock, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider ; éds électronique Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010 (Telma) [en ligne].
-
Dom Jacques Doublet, Histoire de l'abbaye de Sainct-Denys en France, Paris, 1625, liv. 2, p. 447-449 [en ligne].
-
Jaffé-Loewenfeld, Regesta pontificum Romanorum, 2 vol., Leipzig, 1885-1888, n. 2331 [en ligne].
-
Étienne II, pape, accorde différents privilèges à l'abbaye de Saint-Denis et fixe à six le nombre de diacres qui peuvent assister l'abbé dans la célébration des offices.
-
Stephanus, episcopus, servus servorum Dei, Fulrado, Deo amabili presbytero et abbati venerabilium diversorum monasteriorum Deo ausspice fundatori, et per seriem omnibus successoribus ejus vicissim abbatibus in perpetuum.
Quoniam semper sunt concedenda quae rationibus optantur congruis, oportet ut devotio conditoris sancti oraculi in praestandis privilegiis a nobis augeatur.
Igitur quia postulasti a nobis, dilectissime noster fili, quatinus, in regno Franciae ubi et ubi tibi placitum fuerit, in ruris atque moeniis diversorum locorum, sive in his quae tuae proprietatis sunt, in his etiam quae per emptionis paginam tibi advenerunt, sive in rebus parentum tuorum, vel undecunque tibi advenerint, monasteria construendi licentiam tribueremus, ipsaque monasteria sicut a te sine refragatione de aliquo judice vel reclamatore constructa sunt ita libera sub jure sanctae romanȩ ecclesiae, cui Deo auctore deservimus, a nobis firmata privilegiorum in futuro permaneant.
His igitur quam piis desideriis faventes, ac nostra benedictione id quod petis effectui mancipantes, per hanc apostolicam auctoritatem tibi, coeterisque successoribus tuis abbatibus coenobii Sanctorum martyrum Dionysii, Rustici, et Eleutherii, licentiam et potestatem concedimus aedificandi monasteria ubicumque in Franciae regno volueritis, sive in locis proprietatis vestrae, sive in his quae per comparationis seriem, vel concessionem regum, vel parentum vestrorum dono, vel undecunque, vel ubicunque vobis quolibet justo modo obvenerint.
Et quoniam ad preces Chludovii, filii Dagoberti regis, domnus Landericus Parisiacae urbis episcopus a sua et omnium successorum suorum potestate deinceps, cum consilio suorum canonicorum et fratrum suorum coepiscoporum regionis illius, coenobium vestrum, et omne ad eum servientes clericos quorumcumque ordinum in procinctu vestri monasterii absolvit, nos etiam idem, et habere vobis episcopum, per singulare privilegium, concedimus qui de vobis ab abbate vel a fratribus in monasterio vestro electus, et a fratribus nostris episcopis de illa regione consecratus, illa vestra monasteria a vobis aedificata provideat, et vice nostri nominis ubi et ubi fuerint regat, et praedicationi tam in ipso vestro monasterio quam in sibi subjacentibus deserviat.
Ut autem alicujus ecclesiae episcopus vel sacerdos illa monasteria a vobis aedificata aliquo cupiditatis vinculo deceptus invadat, et illi episcopo quem tu vel successores tui elegerint et ordinare fecerint, per invidiam aut per quamlibet occasionem aliquam contradictionem inferat omnino prohibemus; sed sint reliqua vestra monasteria sub apostolica ditione, sicut et ipse sanctus locus constitutus est, ad quem ipsa omnia praedicta monasteria pertinere videntur.
Hoc autem Christi Dei et domini nostri et beati Petri apostolorum principis, et nostra qua praevalemus auctoritate, promulgantes sancimus, ut ista quae dictavimus ita roborata permaneant, et nemo episcoporum de quacunque ecclesia presbyterum vel diaconem ordinare, vel aliquod ecclesiasticum ministerium celebrare, vel concilium convocare, in prȩdictis monasteriis audeat, nisi ille quem abbas illo in tempore existens, ad haec officia peragenda invitaverit.
Tuas autem, et tuorum monasteriorum causas, tu atque tui successores per tempora quae ventura sunt, ad nostram et apostolicam audientiam reportare et reclamare per nostram praeceptionem licentiam habeas: et cum veneris ad nos, vel legatos tuos miseris, nullus interea te vel illos videlicet tuos successores condemnare valeat, vel res tuas quoquomodo invadere prȩsumat.
Si quis autem vel rex, vel episcopus, vel aliquis de potestatibus hujus sȩculi, contra istam nostram auctoritatem facere voluerit, et de nostra et apostolica auctoritate aliquid fraudare temptaverit habeatur sicut sacrilegus, nec habeat partem, neque societatem in regno Christi et Dei, sed sit anathema maranatha in perpetuum: qui autem nostram hanc et apostolicam auctoritatem conservaverint, benedictione coelesti repleantur a domino Jhesu Christo in saecula saeculorum. Benevalete.
Datum IIII kalendas martias, imperante domno piissimo augusto Constantino a Deo coronato magno imperatore anno decimo octavo imperii ejus, sed et Leone majore imperatore ejus filio anno quarto indictione decima. -
Hartmut Atsma, Jean Vézin, Les faux sur papyrus de l'abbaye de Saint-Denis, in Jean Kerhervé, Albert Rigaudière (éd.), Finances, pouvoirs et mémoire. Mélanges offerts à Jean Favier, Paris, 1999, p. 674-699.
-
pseudo-original
Informations
Acte
Laurent
Vallière
(CIHAM (UMR 5648)), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 79828 (aposcripta-4597), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/aposcripta/notice/79828 (mise à jour : 17/05/2024).