Général
-
Boniface VIII (1294-1303)
-
à renseigner
-
XVIII kalendas februarii, pontificatus nostri anno quinto.
-
-
Latran
-
n.c.
-
[Expédition] E. Barcelone, Arxiu de la Corona d’Aragó, Reial Cancelleria, Butlles, lligall 22, núm. 4. a Lletra tancada. Butlla amb fil de cànem.
-
[Registre de la chambre apostolique] R. CITÉ DU VATICAN, Archivio apostolico Vaticano, Registra Vaticana??, fol. ??.
-
Ici reprise de Tilmann Schmidt, Roser Sabanés i Fernández, Butllari de Catalunya : documents pontificis originals conservats als arxius de Catalunya (1198-1417), Barcelone : Fondació Noguera, 2016, 3 vol., I [en ligne], n. 598.
-
b THOMAS ; DIGARD, Registres de Boniface VIII, II, col. 601-603, doc. 3427. c Domínguez Sánchez, Documentos de Bonifacio VIII, p. 692-693, doc. 666. d Potthast, Regesta Pontificum Romenorum, doc. 24901. e MIQUEL ROSELL, Regesta, p. 161, doc. 301. f Schedario Baumgarten, II, p. 646, doc. 4658.
-
Georges Digard, Maurice Faucon, Antoine Thomas, Robert Fawtier, Les registres de Boniface VIII. Recueil des bulles de ce pape, Paris : Albert Fontemoing (BÉFAR), 1884-1939, n. ??? [en ligne].
-
?
-
?
-
Potthast, Regesta pontificum Romanorum, n. ??? [en ligne].
-
?
-
Bonifaci VIII prega al rei Jaume II d’Aragó que reprengui l’ofensiva contra els sicilians i exhorta tothom, des de Roger de Llúria fins a l’últim català que visqui a l’illa de Sicília, perquè es mantingui fidel a la causa de l’Església, ja que la seva inexplicable retirada de la lluita després de la victòria obtinguda podria haver influït desfavorablement en l’ànim d’aquests. [Schmidt et Sabanés i Fernandez].
-
Bonifatius VIII episcopus servus servorum Dei, carissimo in Christo filio Iacobo Aragonie regi illustri salutem et apostolicam benedictionem.
Adhibe fili quesumus allocutionibus paternis et monitis filialis promptitudinis intellectum, ut in te semina sparsa fructificent, mollestant dura que scribimus, et amara dulcescant. Si enim affectum nostrum intenta mente perspexeris et effectum ex nostra proventurum affectione pensaveris, fructum colliges spiritualis et temporalis comodi ex eisdem, noxia proculdubio vitaturus. Nosti quidem, non ut improperando loquamur, quod te dudum ambulantem in tenebris umbre mortis ad lucis semitam non absque immensitate sollicitudinum et laborum, viis accomodis utique salutiferis et utilibus exquisitis, provide curavimus revocare ac magnis ex munificentia Sedis apostolice tibi collatis honoribus et muneribus gratiarum, vexillum ecclesie matris tue tibi duximus propriis manibus conferendum, ut illo velut athleta Christi et pugil intrepidus utereris fideliter constanter et utiliter contra hostes. Set qualem fiducia nostra super ulnas tuas super hoc obtinuit sessionem, quantum inde nobis et eidem ecclesie ac tibi etiam quietis vel inquietis obprobrii vel honoris obvenerit, confideremus tue diffinitioni committere, si velles fidei servare decorem, ut eorum memoria nostri vel tui torqueret animam delinquentis. Nunquid potest detestabilis error haberi dum in Sicilie partibus, magna tibi desuper collata victoria contra hostes, illa ob tuam vel tuorum aut utrorumque culpam uti regali constantia neglexisti. Dum post hostium mentes terras et animos consternatos effectum victricis glorie ac gaudii triumphalis prosequi et sumere non curasti. Nunquid incautus habebitur vel lese conscius voluntatis, qui de procellarum fluctibus ad litora vectus incolumis illas subito repetit inconsultus. Qui consistens in victoriosa prosecutione certaminis illam deserit et a consternati recedit facie inimici. Prudentum quidem tenet opinio et vulgaris habet assertio, quod si contra Fredericum et Siculos fuisses tuos victoriosos processus constanter et viriliter prosecutus, ipsi ad mandata Sedis apostolice coacti vel voluntarii absque longi tractu temporis rediissent. Sed non absque ruboris et mentis amaricatione referimus, quod super hoc in te culpa obvenerit, tua est apud bonos et graves denigrata serenitas vel vacillat. Decuisset insuper ut finalem tuum nobis persignificasses abscessum et in eo saltem benedictionis nostre gratiam petiisses. Verumtamen nos laudabilis et benivoli nostri prepositi memoriam retinentes, quia in bono malum nequaquam presumimus nec odium in dilectione notamus ac in tua et tuorum amplius innocentia delectamur, quam letemur in culpa, celsitudinem regiam paterno monemus rogamus et hortamur affectu, quatinus sic inantea circa ea per que nobis et dicte Sedis complaceas et maxime in huiusmodi negotio, a cuius eventu in maxima parte dependet terre sancte comoditas, disponas regie mentis intuitum, actus exponas, convertas studia et opem impendas et operam, quod tenebrosam caliginem, que in opinione vulgari tuam tuorumque famam operuit, prudenter abstergas et te ac illos luce clarere facias puriori, futuris supplens operibus defectus, siquos tu vel tui potius hactenus commisistis. Et ut talem te opera representent, qualem nostra commonita comprehendunt, oriundus de regno et terris tibi subiectis, qui prefatis Frederico et Siculis erronice ac imprudenter adherent, ut ab eorum errore se revocent et a predictorum Frederici et Siculorum discedant obsequiis, efficaciter studeas compulsionis oportune remedio coartare, districtius prohibens sub expedientibus penis ut nullus ex tibi subiectis ad ipsos Fredericum et Siculos accedat vel mittat aut eis impendat publice vel occulte auxilium consilium vel favorem. Illos vero ex tuis subditis, qui cum venerabili fratre nostro G(erardo) episcopo Sabinensi apostolice Sedis legato et dilectis filiis nobilibus viris Roberto duce Calabrie cognato tuo ac Rogerio de Lauria, qui tuus fidelis existit, in nostrum ac prefate Sedis servitium in ipsa Sicilia moram trahunt, diligentius exhorteris et efficaciter iniungas eisdem, ut ipsis legato duci et Rogerio ferventer assistant et fideliter obsequantur, ita quod ipsi tuam et eorum inibi fidem prudentiam et constantiam utiliter representent. Ceterum in fidelium ecclesie fulcimentum morantium in Sicilia memorata et ad obtinendam victoriam contra hostes, ex consulta deliberatione processit, tibi ut firmiter credimus, placitura, ut certus militum et galearum numerus egregie munitorum de terris tibi subiectis celeriter habeatur et ad hoc solennes et speciales nuntii destinantur, quibus sicut gratiam nostram diligis et honorem tuum illesum desideras conservare, oportunum ad id exhibeas et exhiberi facias auxilium consilium et favorem, ita quod tuo fulti suffragio faciant et obtineant comode celeriter et utiliter id ad quod extiterint destinati. Considera itaque fili carissime, quanta te affectione prosequimur et confirmans ad obsequia Ihesu Christi et sancte matris ecclesie mentem tuam, sic te deo nobis et ipsi ecclesie gratum obsequiosum exhibeas ac fidelem, quod perempnis vite premium nostram et memorate Sedis benedictionem et gratiam ac humane laudis preconium, quibuslibet exclusis obstaculis tanquam benedictionis filius uberius consequi merearis.
Datum Laterani, XVIII kalendas februarii, pontificatus nostri anno quinto. -
n. c.
Informations
Acte
Ponzio
Manon
(Université Lumière de Lyon), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 192957 (aposcripta-40697), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/aposcripta/notice/192957 (mise à jour : 21/06/2024).