Description
-
Nicolas IV (1288-1292)
-
Examinent electionem Præpositi Ecclesiæ Albensis, & si canonicam repererint, confirment, alioquin aliam electionem indìcant. ex Vatic. Reges. Pontif. epist. 64. ann. 2.
-
Ann. 1289. die 23. Februar.
-
1289
-
NICOLAUS &c.
Dilectis Filiis ‥ Priori Prædicatorum, & ‥ Guardiano Minorum Fratrum Ordinum Alben.a Salutem, & Apostolicam Benedictionem.
Exhibita Nobis dilectorum filiorum Capituli Ecclesiæ Albensisb ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis per Præpositum gubernari solitæ petitio continebat: quòd olim Ecclesia ipsa per promotionem Venerabilis Fratris Nostri Antonii Zagabriensisc Episcopi tunc Præpositi Albensis vacante, dicti Capitulum die ad eligendum præfixa, vocatis & præsentibus omnibus, qui voluerunt debuerunt & potuerunt commode interesse, insimul convenerunt, & invocatâ Spiritus Sancti gratiâ, ut est moris, per viam compromissi procedere eligentes, in dilectos filios Magistros Gregorium Custodem, Paulum Lectorem, & Esau Cantorem, & Canonicos ejusdem Ecclesiæ compromittere curaverunt, concessâ eis providendi ea vice de Præposito Ecclesiæ supradictæ plenâ, & liberâ potestate, promittentes quòd illum in ejusdem Ecclesiæ Præpositum reciperent, & haberent, de quo ipsi concorditer eidem Ecclesiæ ducerent providendum, qui hujusmodi potestate recepta secedentes in partem, & inter se super hoc provida deliberatione tractantes, tandem ad dictum Capitulum redierunt, ac præfatus Paulus suo, & Collegarum suorum nomine, ipsorum speciali mandato & voluntate expressa singulorum de Capitulo supradicto, de dilecto filio Magistro Theodoro Præposito Sybinien.d Albien. Ecclesiæ prælibatæ Canonico in Præpositum Ecclesiæ supradictæ providit, ipsum nihilominus in Præpositum ejusdem Ecclesiæ eligendo, qui electioni hujusmodi de se factæ ad instantiam Capituli memorati consensit. Et demum iidem Capitulum præsentantes Nobis per Procuratorem ipsorum, ad hoc specialiter constitutum, decretum super hujusmodi electione confectum, cum instantia petierunt, ut electionem eamdem confirmare, seu admittere de benignitate solita curaremus. De vestra itaque circumspectione spiritualem in Domino fiduciam obtinentes, discretioni vestræ per Apostolica scripta mandamus, quatenus ad Ecclesiam ipsam personaliter accedentes, & habentes præ oculis solum Deum, si inquisitâ de modo electionis, & eligentium studiis, ac electi meritis diligentiùs veritate, electionem eamdem canonicam, & de personâ idoneâ inveneritis canonice celebratam, eam auctoritate nostra confirmare curetis, facientes a suis subditis obedientiam, & reverentiam sibi debitam exhiberi, recepturi postmodum ab eodem, nostro & ejusdem Romanæ Ecclesiæ nomine, fidelitatis solitæ juramentum sub forma, quam vobis sub bulla nostra mittimus interclusam; alioquin electione prædicta rite cassata, faciatis eidem Ecclesiæ de Præposito per electionem canonicam, vel postulationem concordem de persona idonea provideri, contradictores & rebelles per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescendo. Non obstante indulgentia, qua vobis &c.e. Datum Romæ apud S. Mariam Majorem VII. Kalendas Martii, Pontificatus Nostri Anno Secundo.
Forma juramenti.
“Ego Theodorus Præpositus Ecclesiæ Alben. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis ab hac ora in antea fidelis, & obediens ero Beato Petro, Sanctæque Apostolicæ Romanæ Ecclesiæ, & Domino meo Papæ Nicolao iv. suisque Successoribus canonice intrantibus; non ero in consilio aut consensu vel facto, ut vitam perdant, aut membrum, aut capiantur mala captione; consilium verò, quod mihi credituri sunt per se, aut per Nuntios suos, sive per litteras, ad eorum damnum, me sciente, nemini pandam. Papatum Romanum, & Regalia Sancti Petri adjutor eis ero ad retinendum, & defendendum, salvo meo ordine, contra omnem hominem. Legatum Apostolicæ Sedis eundo, & redeundo honorifice tractabo, & in suis necessitatibus adjuvabo. Vocatus ad Synodum veniam, nisi præpeditus fuero canonica præpeditione. Apostolorum limina annis singulis visitabo per me, aut per meum Nuntium, nisi Apostolicâ absolvar licentiâ; possessiones verò ad Ecclesiam meam pertinentes non vendam, neque donabo, neque inpignorabo, neque de novo infeudabo, vel alio modo alienabo, inconsulto Romano Pontifice. Sic me Deus adjuvet, & hæc Sancta Dei Evangelia.
-
Bullarium Franciscanum romanorum pontificum, tomus IV, n°LXXXIII., p.54
-
(a) Alben. nempe Albæ Regalis in Hungaria, ubi Prædicatorum Ordo jam ab anno 1243. Cœnobium habebat, ut constat ex epist. 3. Innoc. IV. data Priori O. P. Albanen. in Hungaria die 13. Julii prædicti anni; quæque extat in 1. to. Bullar. Ord. præfati pag. 119. ubi corrigendus est Auctor, qui in nota ad illam pro Alba Regali perperam Albam Græcam ponit, cum tamen in Custodia Albiensi O. M. quintum locum teneret non Albæ Græcæ, sed Albæ Regalis Conventus, cujus Guardianum quoque præsens Bulla nominat. At in Annal. Min. de Alba Regali nusquam mentio occurrit.
-
(b) Albensis: Constat hìc sermonem esse de Ecclesia Hungarica: Tres namque hujus nominis Civitates ibi fuere; Alba nempe Regalis olim Regum coronatione, & sepultura nobilis, Alba Julia in Transylvania Episcop. sub Archiep. Colociensi, & Alba Græca in Rascia Serviæ regione, tunc Episcop. sub eodem Archiep. quæ in litteris Pontificiis appellabatur Nandor Alba, quemadmodum & ab Hungaris; at a Gallis, Belgrade, Italisque Belgrado. Albæ Juliæ nomine in diplomatibus Pontificiis, antiquisque Ecclesiast. monumentis veniebat Episcopat. Transylvanus, al. Ultrasilvanus; Alba verò Regalis tantummodo nomine Albæ donabatur, ut in hac epist. ex qua eruitur, eam solius Præpositi regimini fuisse subjectam, eò quia Episcopali sede non erat decorata.
-
(c) Zagabrien. al. Zagrabien. in Hungaria superiori sub Archiep. Colocien. de qua jam alibi.
-
(d) Sybinien. al. Cibinien. Czeben. & Seben. Hungaris, Hermanstat verò Germanis; Est caput Transylvaniæ, atque ad hanc Urbem translatus fuit Episcopatus Albensis, seu Transylvanus.
-
(e) Qua vobis &c.: ut in superiori ep. 79. usque in finem.