« bullarium-franciscanum-1988 »

GREGORIUS &c.

Dilecto Filio ‥ Ministro Fratrum Minorum Administrationis Romanæa Salutem, & Apostol. Benedict.

Si mentes Fidelium, terrenis abdicatis illecebris, recolendis immensis beneficiis Nostri Redemptoris intenderent; si ea cælesti lumine illustratæ diligenti scrutarentur examine; si frequenter meditationis attentæ conspectui præsentarent; profectò eorum corda concalescerent intra ipsos, igne in meditantium animis ardescente. Cujus etenim pectus saxeum non emolliret, considerata illius humanationis humilitas, in qua Dei filius factus homo exinanivit semetipsum formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, & habitu inventus ut homo? Cujus viscera non inflammaret charitatis ardore pia consideratio illius humiliationis extremæ, in qua ipse idem factus obbediens usque ad mortem, ad exprobantium opprobria coram tondente se velut Agnus obmutuit; & sicut ovis ad occisionem ductus post contumelias, & terrores, post spinas, & sputa, post flagella varia, post diversa denique genera tormentorum innocens sine causâ damnatur, & demum saturatus opprobriis, clavis affixus, aceto, & felle potatus, confossus lancea, in Crucis patibulo tàm diræ mortis subiit passionem, mysterium redemptionis nostræ perficiens, sine qua parum nobis nativitas profuisset? Quis igitur hæc, & alia largitatis Divinæ charismata intra pectoris claustra debita, & frequenti meditationeb revolvens, non intus fervidæ zelo devotionis accensus ferveat; & foris ebulliat, exclamet, & dicat: Quid retribuam Domino pro omnibus, quæ retribuit mihi? & non expectato monitoris, & sollicitatoris officio, subjungat ultroneus: Calicem salutaris accipiam, & Nomen Domini invocabo? Quem non pudeat ingratitudinis argui, quin potius de infidelitate notari; si Creatori proprio, beneficio Domino, piissimo Redemptori tempore tantæ necessitatis non assistat? dum hæreditatis suæ funiculus Terra Sancta, quam sibi testatur Scripturæ Sacræ testimonioc omnium cariorem, in Christianitatis confusionem, & dedecus per nominis Christiani blasphemos pro parte maximâ occupata tenetur; & ad occupationem residui per eosdem instantiâ infestæ persecutionis insistitur; super eo assiduè in partibus illis populus Christianus impetitur; & molestis impetitionibus infestatur? Et quidem si facultas resistendi competeret; non pateretur aliquis absque desertæ Fidei scrupulo sui Domini temporalis vel vicum aliquem occupari; & hæreditatis Dominicæ invasores fideles ulterius patientur? numquid marcebunt otio; aut ocyus non exurgent ad vitandum tantæ notæ discrimen? Exurgant itaque, qui sunt Christi; & se ipsius esse non solum nomine, sed & opere fateantur. Exurgant utique in illius auxilium: Exurgant ad salutis suæ compendium, & illam brevis laboris pretio compendiosè mercentur: Nunc præcipuè, dum in Sacro Conciliod ad hoc his diebus inter cetera, immò præ cæteris specialiter congregato, ejusdem Terræ nuper ordinata subventio sub spe illius, de cujus solius clementi providentiâ, & clementiâ providâ ordinatio talis, & tanta processit, laboris optatum exitum repromittit. Convenientibus siquidem in eo Concilio nonnullis Principibuse, & Prælatis de Mundi partibus universisf; aliorumque Principum, Prælatorum, ac Capitulorum Nuntiis, post subsidium pecuniarumg communi consensu Terræ deputatum, eidem convenit omnium sententia in id-ipsum, videlicet ut in generali passagioh, cujus celeriter, auctore Deo, terminum præfigemus, universis Christicolis contra blasphemos eosdem conflantibus vires suas, quantò erit Christianorum virtus unita potentior, tantò ad liberationem Terræ prædictæ sit via securior, sit opportunitas promptior; & de illa, Deo auspice, spes certior habeatur. Cæterum licet ad excitandos eorumdem Fidelium animos in Terræ memoratæ succursum sufficere debeat solers attentio præmissorum; licet possit non indignè sperari, quòd si Fideles iidem, quo debent pietatis oculo, Terram eamdem respiciant; si ad persecutionis acerbitatem, quam Terra eadem continuis lacessita molestiis, diutinis vexationibus lassata perpetitur, convertant piæ compassionis intuitum; discriminaque considerent, quæ per hoc eidem Fidei Orthodoxæ non est dubium imminere; ad assumendum Terræ sæpefatæ negotium se potius ingerent, quam incitari ad hoc commotionis alicujus suffragio expectabunt. Quia tamen speramus, quod vocem virtutis tribuet Dominus voci suæ ad promotionem ipsius negotii, verbum Crucis in commissâ tibi Provincia decrevimus proponendum; ad quod tuo, ac Fratrum tui Ordinis ministerio tantò confidentiùs utimur, quantò vos ad id utiliores Religionis vestræ caritasi, & zelus, quo vos ad ea, quæ Dei sunt, servere præsumimus, repromittit. Ideoque in commissâ tibi Provincia prædicationis officium, favorem, ac utilitatem ejusdem negotii præsentium tibi auctoritate committimus in remissionem peccaminum injungentes, quatenus in hujusmodi officio juxta datam a Deo tibi prudentiam cum omni, qua poteris, efficaciâ, & attentione procedens illud per te; ac alios Fratres ejusdem Ordinis, commissæ tibi Provinciæ, quos ad id, a consilio Discretorum Fratrum ejusdem Ordinis, duxeris eligendos; quosque tibi per virtutem obedientiæ cogere liceat ad id officium prosequendum; & mutare, quoties opportunum ipsi negotio & tibi videbitur expedire: Non obstante, quod hoc idem aliis sit commissum, studeas exequi diligenter, omnes, quos utiles fore putaveris, instantiùs inducendo, ut suscipientes cum reverentiâ signum Crucis, ipsamque suis cordibus, & humerisj affigentes ad Terræ memoratæ succursum viriliter se accingant; ac ipsius negotium fideliter exequantur. Et ut iidem Fideles præmissa eò libentiùs, eòque ferventiùs prosequi studeant; quò potiorem se noverint fructum ex suis laboribus percepturos; Nos de omnipotentis Dei misericordiâ, ac Beatorum Petri, & Pauli Apostolorum ejus auctoritate confisi; & illâ, quam Nobis Deus ligandi, atque solvendi contulit, potestate, omnibus verè pœnitentibus, & confessis, qui hujusmodi laborem salutiferæ Crucis signo suscepto in personis propriis subierint, & expensis, plenam peccatorum suorum, de quibus corde contriti, & ore confessi fuerint, veniam indulgemus; & in retributione justorum salutis æternæ pollicemur augmentum. Eis autem, qui non in personis propriis illuc accesserint, sed in suis dumtaxat expensis, juxta qualitates, & facultates suas viros idoneos destinarint illic juxta providentiæ tuæ, vel ipsorum Fratrum arbitrium moraturos; & illis similiter, qui licet in alienis expensis in personis tamen propriis assumptæ peregrinationis hujusmodi laborem impleverint, plenam suorum concedimus veniam peccatorum. Hujusmodi quoque remissionis volumus esse participes, juxta quantitatem subsidii, quod de bonis suis congruè ministrabunt. Personas insuper, familias, & bona eorum, ex quo Crucem susceperint, sub Beati Petri, & Nostrâ protectione suscipimus statuentes, ut sub Diœcesanorum suorum defensione consistant. Ut autem iidem Crucesignati eò exequantur libentiùs, & ferventiùs votum suum, quò pluribus fuerint favoribus communiti; præsentium auctoritate concedimus, ut iidem illis privilegiis, eâque immunitate gaudeant, quæ in generali Crucesignatorum indulgentiâ continetur. Porrò ad hujusmodi ardui, & salubris negotii efficaciam pleniorem, ut tu, & dicti Fratres convocare possitis Cleros, & Populos ad quemcumque volueritis locum idoneum, & ibídem verbum Crucis proponere; ac Fidelibus verè pœnitentibus, & confessis ad prædicationem hujusmodi convenientibus, ipsamque audientibus reverenter centum dies de injunctis eis pœnitentiis relaxare: quodque vobis, & vestris familiis in Ecclesiis ecclesiastico Interdicto suppositis, excommunicatis, & interdictis exclusis, non pulsatis campanis, voce submissâ, & januis clausis, Divina celebrari Officia, & facere celebrari, ac populis proponere verbum Crucis, auctoritate præsentium tibi, & ipsis Fratribus duximus concedendum. Volumus præterea, & concedimus, ut tu, & iidem Fratres, qui in officio prædicationis Crucis pro præsenti negotio per triennium duxeritis laborandum; vel sik post incœptum laborem hujusmodi cum intentione ipsum prædictum triennium prosequendi ante finitum idem triennium decedatis; illis immunitate, ac privilegiis gaudeatis, illiusque indulgentiæ sitis participes, quæ personaliter in Terræ prædictæ subsidium transfretantibus in eodem generali Conciliol noscitur esse concessa. Ceterum cum hujusmodi prædicationis officium venerabilibus Fratribus Nostris Archiepiscopis, & Episcopis universism per Nos in suis Diœcesibus sit commissum, & Prioribus Provincialibus, & aliis Fratribus Ordinis Prædicatorum, illud per similes patentes Nostras litterasn committimus; te, ac dictos Fratres ejusdem tui Ordinis cum omni diligentiâ volumus observare; ne cum Prælatis eisdem in prædicando concurrere; vel ipsorum prædicationem turbare, seu impedire quomodolibet præsumatis; cum dictis etiam Prioribus, & Fratribus præfati Ordinis Prædicatorum sic loca prædicationis, & tempora dividendo, ut vos mutuò non turbetis, nec impediatis aliquatenus per concursum; sed vobis invicem alternis vicibus in omni patientiâ, & quiete cedatis: Et si forsitan in aliquibus locis Conventus vos habere contingat, in quibus Conventum prædictus Prædicatorum Ordo non habeat; eisdem Prioribus, & Fratribus ipsius Ordinis Prædicatorum ad eadem loca supervenientibus, in executione prædicti officii, tu & Fratres iidem præfatio tui Ordinis deferatis. Non obstante aliquâ indulgentiâp Fratribus ejusdem tui Ordinis a dicta Sede sub quacunque verborum formâ concessâ, quòd Apostolica mandata suscipere, vel exequi per litteras Apostolicas, in quibus de indulto hujusmodi mentio non habetur, minimè teneantur, & quibuslibet aliis indulgentiis, privilegiis, seu litteris ab eâdem Sede obtentis, per quæ prædicta impediri, vel differri possint, & de quibus specialem oporteat in præsentibus fieri mentionem.

Datum Lugduni Idibus Novembris, Pontificatus Nostri Anno Tertio.