Description
-
Innocent II (1130-1143)
-
L'abbé du monastère Saint Benoît de Polirone (San Benedetto Po, dioc. de Mantoue), Henri et ses successeurs.
-
VII kalendas Iulii, indictione Xma. Incarnationis dominicȩ anno MCXXXII[V]
-
-
Piacenza
-
Bulle (ad perpetuam rei memoriam)
-
[Original] A. ITALIE, Milan, Archivio di Stato.
Perg. ital., br. 0,53, lang 0,685, unten 0,036 umgeschlagen, durch drei Löcher ging die Schnur, welche mit dem Siegel verloren. Faltung der Bullen. Verewigung Nr. 1Pf∩. Conscriptschrift zierlich und zusammengedrängt, drei weit auseinander stehende Am Nr. 2x2 schliessen die letzte Zeile. Rota Nr. 1, von der letzten Zeile 0,017, von der linken Kante 0,055, vom Monogramme 0,315, von der Datirung 0,035. Monogramm Nr. 1i, hoch 0,051, breit 0,03, von der rechten Kante 0,065. Ringkreuz, Um- und Unterschrift können von gleicher Hand und Dinte herrühren. Datirung und Zeugen hellere, unter sich gleiche Dinte ; das A Aimerichs scheint nachgetragen zu sein. Die Zeugen sind theilweise wohl von verschiedenen Händen geschrieben, vom ersten Diakonen steht nur † Ego. Die Presbyter stehen unter der päpstlichen Unterschrift, rechts davon, auf der Höhe des Mittelbruchs, die Diakonen. -
Ici reprise de Julius von Pflugk-Harttung, Acta pontificum Romanorum inedita. Urkunden der Päpste vom Jahre 748 bis zum Jahre 1197, II, Stuttgart : W. Kohlhammer, 1884 [en ligne], n. 308, p. 366-369.
-
Philippe Jaffé, Wilhelm Wattenbach, Samuel Loewenfeld, Ferdinand Kaltenbrunner, Paul Ewald, Regesta pontificum Romanorum ab condita ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, 2e éd. Leipzig, : Veit, 1885-1888, 2 vol., n. 7574 [en ligne].
-
Innocenz II bestätigt dem Abte Heinrich von San Benedetto Po (D. Mantova) die Besitzthümer und Rechte seines Klosters, welches er in apostolischen Schutz nimmt, wofür eine jährliche Abgabe an die Kurie zu entrichten ist1.
-
Innocentius episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio Henrico, abbati venerabilis monasterii sancti Benedicti, quod super Paduma situm est, eiusque successoribus regulariter substituendis, in ppm.
Cum omnibus religiosis locis atque personis debitores ex apostolicȩ Sedis auctoritate ac benivolentia existamus, illis tamen attentius providere nos convenit, quas beato Petro et sanctȩ Romanȩ ecclesiȩ constat specialius adherere. Ut autem pro monasterio sancti Benedicti, quod supra Padum situm est, cui carissime in domino fili, Henrice abbas, auctore domino presides, paterna vigilemus sollicitudine, tanto amplior est nobis iniuncta necessitas, quanto idem locus ad ius beati Petri et dominium cognoscitur pertinere. Tuis igitur rationabilibus postulationibus clementius annuentes, ad exemplar predecessorum nostrorum, beatȩ recordationis Urbani2, Paschalis3 et Calixti4, Romanorum pontificum, idem monasterium in protectionem beati Petri suscipimus atque apostolicȩ Sedis privilegio communimus. Statuimus enim, ut quascumque possessione[s, quȩc]umque bona idem cenobium in presentiarum iuste (et) legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum velb principum, oblatione fidelium, seu aliis iustis modis, prestante domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus in perpetuum et illibata permaneant. In quibus hȩc propriis nominibus annotanda subiunximus : totam videlicet insulam, quȩ dicitur sancti Benedicti super Padum, cum omnibus decimis ipsius insulȩ et silvis, piscationibus suis, ecclesiam sancti Blasii cum tota insula, quȩ dicitur Gurgo, et silva et adiacientibus paludibus, castrum Castellum cum villa et ecclesia sancti Bartholomei cum decimis omnibus et reliquis ad ipsum pertinentibus. Villam Caput vici, villam Gabianam cum ecclesia sancti Andreȩ cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam sancti Venerii de Marceneto cum medietate eiusdem castri, casale Barbatum cum baptismali ecclesia sanctȩ Mariȩ et capella sancti Laurentii, Septingentum cum ecclesia baptismali sancti Michaelis cum ripatico de trans[itu navi]um et terra ad ipsam ripam pertinente, usum silvarum de Valars, de Pauleto, sicut ipsum sancti Benedicti monasteriumc a suo possedit fundamento, ita cum glandatico porcorum et hominum vestrorum in Pauleto et Carpeneto vobis firmamus, capellam in Labiola, capellam sancti Iohannis in Burbassio cum pertinentiis suis, capellam sancti Mathei in Nucetulo cum ipsa villa, capellam sancti Valentini de Marengo cum pertinentiis suis, in episcopatu Brixiensi5 ecclesiam sancti Viti apud Medulam cum terris ad eandem pertinentibus, in Ferariensi6 prope civitatem, ecclesiam sanctȩ Agathȩ apud castrum Ficariolum, ecclesiam sancti Benedicti cum pertinentiis suis ; in Bononiensi7 ȩcclesiam sanctȩ Mariȩ de Lambriano, sancti Iohannis de Dalmantiatico ; in Parmensi8 ecclesiam sancti Leonardi prope civitatem sitam, et sancti Michaelis infra ipsam civitatem, ecclesiam sancti Michaelis in loco, qui dicitur Telliore, capellam sancti Michaelis de Coturlioned ; in Vercellensi9 monasterium sancti Cypriani cum villa Conca, et ecclesia(m) sancti Leonardi in eadem villa, villam Fogolaname cum aliis terris, ad idem monasterium pertinentibus ; in Tarvisiano10 ecclesiam sanctȩ Helenȩ de Tassariaf, Mantue11 hospitale(m) domum, a comitissa Matilde constructam et vestro monasterio commissam, cum capella sancti Martini et omnibus pertinentiis suis, in burgo sancti Benedicti baptismalem ecclesiam sancti Floriani, in loco, qui dicitur Villule, baptismalem ecclesiam sanctȩ Mariȩ cum decimis et tota curte, apud Gonzagiamg monasterium sancti Benedicti cum capella sanctȩ Mariȩ intra castrum cum terris et decimis eiusdem villȩ, quas usque hodie idem monasterium possidet, in castro Ariole ȩcclesiam sancti Petri, capellam sancti Xisti de Lecto paludano.
In episcopatu Lucensi12 monasterium sancti Martini in Colle cum duabus ecclesiis et pertinentibus, videlicet sanctȩ Mariȩ de Turriclo et sancti Salvatoris iuxta castrum Vivenarium, ecclesiam sancti Bartholomei iuxta civitatem Lucensem. In episcopatu Paduano13 ad meliorationem et religionis reformationem committimus tibi tuisque successoribus duo monasteria, quȩ beati Petri iuris existunt, videlicet, sanctȩ Mariȩ de Pratalia, pro quo quatuor aureos, et sanctȩ Crucis de Camposyon cumh pertinentiis suis, pro quo duos aureos quotannish Lateranensi palatio persolvetis. In episcopatu Vincentino14 monasterium sanctorum Firmi et Rustici cum omnibus pertinentiis suis.
In episcopatu Veronensi15 apud Bardolinum ecclesia(m) sanctȩ Chrispinȩi et in civitate capellam sancti Egidii. Si qua alia monasteria vel ecclesias iuste adquisieris, Sedis apostolicȩ auctoritate vobis permittimus salvo iure episcopali, ad cuius dyocesim pertinebunt. Et, quia monasterium sancti Benedicti, in quo sub regulari vita domino militatis, iuris beati Petri esse dinoscitur, quod dej ipsis possessionibus eidem monasterium conferturj, nullo modo a Romanȩ ecclesiȩ dominio vel possessione alienatur, ideo volumus et concedimus, ut universa, quȩ a nobilis memoriȩ Matilde comitissa vel a marchione Alberto seu ab aliis quibuscumque de prediis, quȩ fuerunt eidem comitissȩ, predicto monasterio aut iam collata sunt, aut in posterum, deo largiente, conferri adquirive contingerit, presenti privilegiok vobis vestrisque successoribus confirmamus. Sane in prioratibus et cellis, quȩ vestro regimini subiectȩ sunt vel erunt, nullus futuris temporibus abbates ordinare presumat. Omnes autem ecclesiȩ seu capellȩ vel cimiteria, que in vestra potestate consistunt vel subsistent, libera sint et omnis exactionisl immunia, et illis, qui se in eis sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Nec cellarum vestrarum, ubilibet positarum, fratres interdictione vel excommunicatione parrochiȩ divinorum officiorum suspensionem patiantur, set tam monachi ipsi, quam famuli eorum et, qui se professioni monasticȩ devoverunt, clausis ecclesie ianuis non admissis dyocesanis, divinȩ servitutis officia celebrent et sepulture officia debita peragant. Laicos vel clericos, seculariter viventes, ad conversionem per loca vestra suscipere, nullius contradictio vos inhibeat, nisi et ipsi excommunicati sint. Porro in vestro cenobio et in ȩcclesiis, ei subiectis, missas publicas per episcopos fieri omnimodo prohibemus, ne in servorum Dei recessibus popularibus occasio prebeatur ulla conventibus. Obeunte vero te, nunc eiusdem loci abbate, abbasm a fratribus ipsius monasterii cum consensu et auctoritate Cluniacensis abbatis regulariter eligatur. Electus ab episcopo Mantuano, si catholicus fuerit, sine omnis exactione muneris aut servitii aut usurpatione condicionis benedicatur, sin alias, Romanum presulem expetat consecrandus, clericos monasterii sine professionis vel condicionis exactione cuiuslibet sponte et libenter, ab abbaten invitatus, ordinet ; oratoria, ab eis in locis constructa, ubi evidenso monasterii necessitas poposcerit, gratis consecret ; chrisma, oleum sanctum monasterio vel eius ecclesiis baptismalibus sponte indulgeat. Quod, si catholicus non fuerit et, si ultra aliquod illicitum pro his usurpare voluerit, liceat abbati, quem voluerit, catholicum adire antistitem, et quȩcumquep necessitas expetit, ab eo recipere. Concedimus etiam, ut nec Mantuanoq episcopo nec ulli episcopo vel archiepiscopo aut alicui personȩ facultas sit, abbatem et monachos, cenobium vestrum aut cellas vestras et conversantes illic fratres monachos sive clericos excommunicare vel interdicere. Nec episcopis aut episcoporum ministris liceat, claustri vestri vel cellarum fratres inquietare, pro elemosinis, quas de suo iure quisquam pro vivorumr seu defunctorum salute optulerit, set eas in usus congruos dispensandas preter eorum calumnias recipere, nisi forte excommunicati sint, licentiam habeatis. Ecclesiarum sive altarium consecrationes et ecclesiasticorum ordinum promotiones congregationis vestrȩ fratres monachi sive clerici ab episcopis, in quorum dyocesibus sunt, reverenter accipiant, siquidem gratis ac sine ullius condicionis exactione voluerint exhibere ; alioquin a catholico, quem maluerint, episcopo consecrationum ipsarum sacramenta suscipiant. Decimas quoque fructuum laborum vestrorum, quos propriis excolitis sumptibus, quietas vobis et illibatas manere concedimus, nec vos super hoc aut ab episcopis, aut ab eorum ministris inquietari permittimus. Pactum vero, quod inter predecessorem tuum, Albertum abbatem, et Ugonem, bonȩ memoriȩ Mantuanum episcopum16, in presentia venerabilium fratrum nostrorum Bernardi, qui tunc temporis apostolicȩ Sedis presbiter cardinalis et legatus, nunc Parmensis episcopus est17, et Bonisenioris Regini18 et Dodonis Mutinensis19 episcoporum definitum et scripto firmatum est, ratum et stabile manere precipimus.
Conventionem quoque ex sententia venerabilis fratris vestri Gualterii, Ravennatis archiepiscopi20, inter te et Arnulfums, abbatem sancti Prosperi de Regio21, super decimis de Custello et Runco Guntardi, et de terra Montecli, quȩ est in territorio Parmensi factam, et pactum, quod de hospitali domo, quam Mantue predicta Matildis comitissa construxit, inter Manfredum, abbatem sancti Andreȩ, et Hubertum, priorem sancti Benedicti, ex sententia Manfredi, Mantuani episcopi22, statutum est, firma et immutabilia servari decernimus. Ab hoc quieti monasterii vestri attentius providentes censemus, ut neque a patriarcha, neque ab episcopo quolibet abbas vel fratrest monasterii vestri, dimisso claustro, synodales, qui annuatim fieri solent, cogantur adire conventus. Ad indicium autem perceptȩ huius a Sede apostolica libertatisu duas auri uncias, et pro prefato monasteriou sanctorum Firmi et Rustici duos aureos quotannis Lateranensi palatio persolvetis. Nulli ergo omnino hominum fas sit, prenominatum monasterium temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare, set omnia vestris usibus integra conserventur.
Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona, hanc nostrȩ constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et domini, redemptoris nostri Iesu Christi, aliena fiat, atque in extremo examine districtȩ ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta servantibus, sit pax domini nostri Iesu Christi, quatenus et hic fructum bonȩ actionis percipiant, et apud districtum iudicem premia ȩternȩ pacis inveniant. Am. A-m. Am.
[Rota] Ego Innocentius catholicȩ ecclesiȩ episcopus ss. [Monogramme]
† Ego Ubertus presbiter cardinalis tit. sancti Clementis ss.
† Ego Anselmus presbiter cardinalis tit. sancti Laurencii in Lucina ss.
† Ego Iozelinus presbiter cardinalis tit. sancte Cecilie ss.
† Ego Lucas presbiter cardinalis tit. sanctorum Iohannis et Pauli ss.
† Ego ..........
† Ego Romanus diaconus cardinalis sanctȩ Mariȩ in porticu ss.
† Ego Gregorius diaconus cardinalis sanctorum Sergii et Bachi ss.
† Ego Stefanus diaconus cardinalis sancte Lucie in Orphea ss.
† Ego Otto diaconus cardinalis sancti Georgii ss.
† Ego Guido diaconus cardinalis sanctorum Cosmȩ et Damiani ss.
Dat. Placentie, per manum Aimerici, sancte Romane ecclesie diaconi cardinalis et cancellarii. VII kalendas Iulii, indictione Xma. Incarnationis dominicȩ anno MCXXXII[V]. pontificatus vero domni Innocentii pp II anno IIIII. -
(a) theilweise auf Rasur.
-
(b) Auf Rasur
-
(c) dahinter Rasur
-
(d) Cotrelione 13 Juni 1151
-
(e) Fogalanam 13 Juni 1151
-
(f) Tarsaria 13 Juni 1151
-
(g) Gunzagam 13 Juni 1151
-
(h) von cum bis annis gedrängt auf Rasur
-
(i) Christinȩ 13 Juni 1151
-
(j) Von de bis con auf Rasur
-
(k) das l aus g corrigirt
-
(l) theilweise auf Rasur
-
(m) das erste b aus p corrigirt
-
(n) auf Rasur
-
(o) eiusdem 13 Juni 1151
-
(p) über quȩ noch Abbreviaturzeichen, also quȩm
-
(q) davor Rasur
-
(r) theilweise auf Rasur
-
(s) Antinulfum 13 Juni 1151
-
(t) theilweise auf Rasur
-
(u) von bertatis bis monast auf Rasur
-
(v) vor II Rasur einer I.
-
1. Vergl. die Urk. vom 1 Juni 1124 ( APOSCRIPTA n. 4772 ) und 13 Juni 1151.
-
2. Scheint nicht erhalten zu sein.
-
3. Urk. vom 20 März 1105 ( APOSCRIPTA n. 4684 ).
-
4. Urk. vom 1 Juni 1124 ( APOSCRIPTA n. 4772 ).
-
5. Brescia.
-
6. Ferrara.
-
7. Bologna.
-
8. Parma.
-
9. Vercelli.
-
10. Treviso.
-
11. Mantova.
-
12. Lucca.
-
14. Padova.
-
14. Vicenza.
-
15. Verona.
-
16. Hugo, Bischof von Mantua, 1102–1109.
-
17. Bernhard war Kardinalpresbyter tit. S. Grisogoni, seit 1106–1133 Bischof von Parma.
-
18. Bonsignore, Bischof von Reggio, 1099–1130.
-
19. Dodo, Bischof von Modena, 1100–1136.
-
20. Walter, Erzbischof von Ravenna, 1119–1144.
-
21. S. Prospero di Reggio.
-
Manfred, Bischof von Mantua, 1109–1140.
Informations
Document
Benjamin
Oury
(CIHAM (UMR 5648)), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 141896 (aposcripta-4796), http://telma.irht.cnrs.fr/chartes/en/aposcripta/notice/141896 (mise à jour : 17/05/2024).