« bullarium-franciscanum-4298 »

Ad futuram rei memoriam.

Provenire debet per nostrae provisionis auxilium, quod salus impediri nequeat animarum quodque ubique cultus divini nominis augeatur. Sane dudum ad supplicationem dilectarum in Christo filiarum abbatissae et conventus sororum Minorissarum monasterii sanctae Clarae Tholosan. ordinis eiusdem sanctae causam seu causas appellationis vel appellationum, quae vertebantur seu verti sperabantur inter dictas abbatissam et conventum ex parte una et venerabilem fratrem nostrum archiepiscopum Tholosan. ac dilectos filios vicarium et officiales ipsius nec non rectorem ecclesiae sancti Martini de Layraco Tholosan. dioec. (super eo, quod ipsi archiepiscopus, vicarius et officiales easdem abbatissam et conventum ad solvendum decimas de bonis earum contra specialia privilegia monasterio et ordini praefatis de non solvendis decimis de bonis earum a sede apostolica ut dicitur concessa indebite compellebant, dictusque rector de quibusdam bonis et possessionibus ipsius monasterii consistentibus intra fines parochialis ecclesiae antedictae deberi sibi decimas praetendebat), coniunctim vel divisim, ex altera, pro parte dictarum abbatissae et conventus interiectae seu interiectarum ad sedem eamdem, dilecto filio magistro Dino praeposito ecclesiae Ianuen., capellano nostro et apostolici palatii auditori causarum, commisimus audiendas et fine debito terminandas (non obstante, quod causa vel causae huiusmodi de sui natura in Romana curia tractandae et decidendae non essent) cum potestate citandi archiepiscopum, vicarium, officiales et rectorem praedictos extra dictam curiam et ad partes, quotiens extiterit opportunum; dictusque auditor archiepiscopum, vicarium, officiales et rectorem iam dictos per litteras suas ad partes easdem ad instantiam ipsarum abbatissae et conventus citari mandavit. Deinde vero ex petitionis tenore pro parte dictarum abbatissae et conventus nobis oblatae percepto, quod praefati archiepiscopus et rector occasione dictarum decimarum ... faciebant praedictas abbatissam et moniales excommunicatas publice nunciari et participantes eisdem excommunicationum vinculis innodari aliasque aggravationes fieri: adeo, quod in dicta civitate consortium earum et participatio minime habebantur, ac etiam vendentes eis panem et vinum et alia vitae necessaria ministrantes non reperiebantur, sed denegabantur eisdem, ita quod fame et victualium et necessariorum carentia ipsae moniales, quae numerum centenum ut fertur excedunt, in eodem monasterio inclusae deficiebant et vita peribant seu ex tali vexatione ac impressione huiusmodi ibi cedere cogebantur, nisi super his pie ac celeriter fuisset provisum eisdem per providentiam dictae sedis, [et] nobis ex parte dictarum abbatissae et conventus humiliter supplicato, ut providere ipsis super praemissis de ipsius sedis clementia et benignitate solita dignaremur: nos suadentibus rationabilibus causis huiusmodi excommunicationum, suspensionis et interdicti sententias usque ad festum beati Michaelis tunc proxime venturum, nunc praeteritum, eas auctoritate apostolica duximus relaxandas. Cum autem inter partes praedictas super praemissis apud sedem eamdem lis pendere noscatur, nos attendentes et auctoritate apostolica declarantes, dictum rectorem non debere gaudere de iure praefatis privilegiis concessis ut praemittitur civibus et habitantibus Tholosan. praedictis, et nihilominus periculis animarum aliisque damnis et scandalis plurimis, quae ex praemissis processibus et sententiis provenerant et provenire possent verisimiliter in futurum, quantum cum Deo possumus, praecavere volentes: his et aliis certis causis rationabilibus moti pariter et inducti, ipsarum abbatissae et conventus devotis supplicationibus inclinati, praedictos omnes et singulos processus, sententias atque poenas, in easdem abbatissam et conventum ac earum ecclesiam et monasterium supradicta occasione dictorum privilegiorum eisdem civibus et habitatoribus Tholosan. ut praemittitur concessorum factas, habitos ac prolatos et etiam promulgatos, auctoritate apostolica tenore praesentium suspendimus de gratia speciali. Nulli ergo etc. Datum Avinione, VI nonas octobris, anno decimo septimo.

In eumdem modum dilectis filiis Petro Stephani, de Osville, capellano nostro, et Bertrando de Caimaco, de Briva, Tholosan. et Lemovicen. dioecesis, prioribus et Ioanni de Castro novo, cancellario ecclesiae Tholosan.

Provenire debet per nostrae provisionis auxilium etc. usque de gratia speciali. Quocirca vobis mandamus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios huiusmodi suspensionem nostram, ubi et quando expedire videritis, cum pro parte ipsarum abbatissae et conventus fueritis requisiti, solemniter publicare curetis. Datum ut supra.