« bullarium-franciscanum-4110 »

Venerabili fratri Zachariae archiepiscopo sancti Thadaei apostoli de Caraclesiaa in imperio Persidis.

Divina, ut firmiter credimus, est ordinatione provisum, ut ad terras et partes imperii Persidis (licet ab aliis terris, quas regenerat unda baptismatis et colentes nomen Redemptoris nostri, quo omnis salus datur credentibus, videlicet nomen Christi in veneratione eiusdem Redemptoris, inhabitant, magna maris terraeque distantia separatas atque plurium infidelium et hostium fidei interstitiis impeditas) nonnulli Praedicatorum et Minorum ordinum fratres, tanta terrarum et locorum latitudine et distantia peragrata, viri utique illuminati doctrina verae fidei, quam sacrosancta Romana, catholica et universalis tenet ecclesia quamque ipse Redemptor noster ecclesiarum et fidelium omnium caput esse censuit et magistram, ad dandam salutis scientiam salubriter pervenerint, ut gentes illarum partium de dissimilitudinis devio ad rectum fidei callem et doctrinae evangelicae veritatem tanto utiliori sedulitate reducerent, quanto favente divina gratia dictae gentes, sicut exultanter accepimus, paratiores existunt ad suscipiendum cum efficacia verbum Dei et recipiendum baptismatis sacramentum ac abigendum errores de mentibus et imbuendum eas doctrina fidei salutaris. Accedit etiam nobis inter alia ad ingentis exultationis augmentum, quod, sicut referunt dicti fratres, quamvis cum infidelibus earum partium eis sit difficilis et periculosus convictus, conversatio inquieta, convitiosa mora et collocutio quaelibet importuna, cum Armenis tamen ibidem morantibus, renatis unda baptismatis, est eis conversatio placida, mora placidior, convictus utilis, et collocutio fructuosa, inibi renasci iura cognationis inveniunt, ibidem renatorum fonte baptismatis longo terrae tractu recuperationem Deo et ecclesiae catholicae peramabilem sortiuntur, ibique, favente Christo Iesu vero nostro lapide angulari, multas animas, quas carentia boni doctoris et error falsi dogmatis a recta via evangelicae veritatis obduxerant et multis erroribus duxerant imbuendas, ad lumen verae fidei reduxerunt. Addiderunt etiam dicti fratres, quod ad salutis tuae profectum et gloriosae commendationis augmentum redundare dignoscitur, quod fratres ipsos benigne suscipis, tractas benignius, ipsosque, cum ab eis proponitur verbum Dei, patienter audis eisque favorem impendis, quod et patienter ab aliis audiantur: ex quibus indubitatam concepimus in corde fiduciam, quod Redemptor noster bonorum omnium retributor, ob cuius honorem ista peragis, spirituales et temporales fructus dignos tuis meritis infallibiliter compensabit. Ideoque fraternitatem tuam rogamus et hortamur attente in domino Iesu Christo, te per ipsius pretiosi aspersionem sanguinis obsecrantes, quatenus, circa praemissa laudabilia opera et virtutes te vigilantibus et continuis studiis exercendo, venerabilem fratrem nostrum Guillelmum de Cigiis episcopum Thaurisien., ordinis Praedicatorum professorem, quem nuper ad episcopalis dignitatis apicem apostolica auctoritate promoventes eum ad partes ipsas, futurum ut speramus utilem operarium ad ampliandam messem Dominicam in illis partibus in aeternae beatitudinis horrea inferendam, ad partes illas providimus destinandum personaliter, benigne suscipias, praedicationes eius efficaciter audias, fideque catholica et universalis Romanae ecclesiae cum plenitudine totius devotionis et firmae credulitatis imbutus populum tibi commissum ad professionem et rectam culturam eiusdem fidei permittas per dictum episcopum et dilectos filios fratres Praedicatorum et Minorum ordinum praedictorum studio sanctae praedicationis induci, eumque episcopum atque fratres ob reverentiam nostram et apostolicae sedis habeas propensius commendatos. Datum Avinione, III idus septembris, anno quartodecimo.

In e. m. quoad fr. Bernardum de Gardiola in episcopum Diagorganen. promotum.