« bullarium-franciscanum-1493 »

ALEXANDER &c.

Venerabili Fratri ‥ Archiepiscopo Ebredunen.a Sal., & Apost. Bened.

Satis ex devota tuarum serie litterarum, satis etiam ex nostra mente collegimus, quam implicitus, & confusus, quam detestabilis, & damnosus dudum fuerit, & sit hodie Lombardiæ statusb; quæ in hoc potissime vigere dignoscitur, quod dispendiosis litibus, & periculosis discordiis non sine offensa gravissima implicetur, Nobis, sicut & quibusdam Romanis Pontificibus prædecessoribus nostris fundentibus propter hoc sæpe profunda suspiria, & etiam lacrymosa. Procedit ex iis, quod & super valitudine corporali, & multimoda cordis angustia, quam sub multorum de partibus illis detestanda versutia frequentissime pertulisse dignosceris, tibi paternis affectibus condolemus; ac etiam te plenis in Domino prosequimur actionibus gratiarum; quod susceptæ Legationis officium cum omni diligentia, & virtute prosequi studuisti. Ad hæc, quia instanter, ac humiliter petivisti, ut super diversis articulis, quos prædictæ tuæ litteræ continebant, tibi nostrum beneplacitum exponere curaremus; Nos Fraternitati tuæ duximus respondendum; quod beneficium absolutionis per quamdam Religiosam personam Palavicinoc, & Bosio de Doatad, ac etiam Cremonen. illise, qui tunc contra quondam perfidum, & impium Ezelinumf in exercitu existebant, temere præstitum; cum nullam super hoc potestatem habuerit, & Ecclesiæ formam in aliquo non servarit; Fratribus Minoribus, & Prædicatoribus prætermissis, per quos juxta ordinationem tuam hujusmodi absolutio debuit provenisse; irritum esse auctoritate nostra decernas; ac illud publice denuncies non tenere; proviso, quod si prædicti Palavicinus, & Bosius redire velint ad mandatum Ecclesiæ reverenter; & in ejus devotione persistere pura fide; ac societatem, seu confœderationem penitus abjurare, quam cum Manfredo quondam Principe Tarentinog, seu quibuscumque aliis Dei, & Ecclesiæ inimicis damnabiliter inierunth, nec non super iis, pro quibus per Sedem Apostolicam excommunicationis vinculo sunt astricti, satisfactionem congruam impertiri; tu eis, recepta prius de iis observandis idonea cautione, absolutionis beneficium juxta formam Ecclesiæ largiaris; facturus id ipsum circa Cremonenses, & quoscumque alios, seu Communitates etiam Lombardiæ, seu Marchiæ Tarvisinæ quoad excommunicationis, & interdicti sententias relaxandas; si tamen ipsi juxta prædictum modum ad mandatum ipsius Ecclesiæ cum debita uelint humilitate redire. Circa satisfactionem vero præstandam ab eis, cum vix, aut nunquam posse provenire credatur; ac etiam super obtinenda idonea cautione, quod ipsi mandatum Ecclesiæ fideliter observabunt; procedas, prout tua discretio melius viderit expedire, diligentiam, quam poteris, habiturus, ut Ecclesiis, & Personis Ecclesiasticis bonorum immobilium omnino, nec non & mobilium, si qua extant, competens fiat restitutio, quæ prædicti Palavicinus, & Bosius, seu Communitates olim eisdem Ecclesiis, & Personis indebite abstulerunt. Provideas etiam diligenter, quod si qua ipsi juga, vel onera Ecclesiis, & Personis eisdem imposuerunt hactenus, vel de cetero duxerint imponenda; illorum, & statutorum, ac omnium aliorum fiat amotio, quæ redundant in earum præjudicium, & libertatis Ecclesiasticæ detrimentum. De facienda quidem confœderatione, vel societate inter aliquas Civitates Ecclesiæ Romanæ nomine; cum ipsam talibus non deceat implicari; te nullatenus intromittas. Præterea quia mœrentium consolator Dominus gemitus Ecclesiæ suæ clementer audivit; & lacrymis plurimorum, qui ejus misericordiam super tantis ipsorum angustiis assidue implorabant, finem imposuit affectatum, brachio suæ potentiæ confringendo prædicti cornua Ezelinii; Crucem amodo non prædices, nec facias prædicari; Votorum etiam redemptiones non exigas; nec facias ab illis exigi, qui olim contra Ezelinum eumdem Crucis signaculum assumpserunt; quia Nos opportuno tempore, prout expediens fuerit, super hoc curabimus providere. Cæterum tuæ circumspectioni committimus, ut in partibus illis maneas, & tuæ Legationis officium juxta morem prudenter, ac laudabiliter exequaris; dummodo consideratis circumstantiis opportunis fiduciam habeas, quod super iis, quæ honorem contingunt Ecclesiæ, possis Deo propitio prosperare. Si vero tua præsentia ibidem non fuerit fructuosa; licentiam tibi concedimus, quod ad Nos duce Domino revertarisj.

Datum Anagniæ Idibus Decembris, Pontificatus Nostri Anno Quinto.