Udon, évêque de Toul, affirme que les dîmes de Badménil-aux-Bois revenaient à l'église Saint-Genest de Moyemont et donc aux chanoines de Saint-Dié, rejetant ainsi la plainte du chevalier Lanfroy de Châtenois.

l.1 IN NOMINE SANCTAE ET INDIVIDUAE TRINITATIS, UDO, GRATIA DEI SANCTAE LEUCHORUM AECCLESIAE PRAESUL.
l.2 Multiplicem debent sperare vicissitudinem ab omnium bonorum remuneratorem non solum qui suis sumptibus res ȩcclesiȩ student adaugere, verum etiam
l.3 qui res Deo servientibus ablatas satagunt restituere et eorum ditioni corroborare. Quapropter noverit omnium tam presentium quam
l.4 sequentium dilectio quod nostram adierit presentiam quidam miles Lanfridus de Castaneio, conquestus super canonichos Sancti Deodati
l.5 quod decimas aecclesiȩ Baldini Masnilis jure respicientes ad ȩcclesiam Volgeni Curtis, suȩ usurpaverint ditioni. Cujus rationem
l.6 audientes, omnem rem veritate previa sollicite discussimus, et hujus rei clamationem temporibus nostrorum antecessorum venerabilis
l.7 Gauzilini sanctique prȩsulis Gerardi a quodam Adacro exactam scripturȩ testimonio cognovimus. Statuimus itaque ut legali
l.8 probatione, in presentia ejusdem Lanfridi, iterum predicta clamatio diffiniretur, et sacramento probaverunt testes clerici et laici,
l.9 laude ipsius Lanfridi, decimas et atrium ȩcclesiȩ Baldini Masnilis magis hereditario jure esse subjectas ȩcclesiȩ Mieni Montis
l.10 et ditioni canonichorum Sancti Deodati quam pertinere ad ȩcclesiam Volgeni Curtis. Quapropter, ne ulterius hȩc res possit
l.11 ad clamationem moveri, hujus cartȩ notitiam fieri jussimus, quȩ obstet cunctis removere nitentibus, nostraque manu ac nostrorum
l.12 fidelium infra scriptorum corroboravimus ut decimȩ Baldini Masnilis sunt subjectȩ ȩcclesiȩ Sancti Genesii Mienimontis.
l.13 Actum Tulli, in plenaria sinodo, V idus octobris, anno incarnationis dominicȩ millesimo sexagesimo secundo, indictione prima,
l.14 regnante Heinrico quarto Romanorum rege, duce Gerardo, Arnulfo Tullensi comite, Lamberto archidiacono ejusdem parrochiȩ.
l.15 Ego Wido presbiter manu mea probavi. Testes vero fuerunt Martinus, Warnerus, Widricus, Albertus, Tietzelinus, Radulfus. [colonne1] Signum domni Udonis venerabilis episcopi, signum Adelberonis primicerii, signum Stephani archidiaconi, signum Lamberti archidiaconi, signum Rodulfi archidiaconi, signum Hugonis archidiaconi, signum Herberti archidiaconi, signum Rotberti archidiaconi, signum Odelrici archidiaconi, signum Alcheri decani. [colonne2] [sceau]. [colonne3] Signum Arnulfi comitis, signum Haimonis comitis, signum Rodulfi, signum Rotbaldi, signum Haimonis, signum Albrici, signum Gotberti.
l.16 EGO WALTERUS DECANUS ET ARCHIDIACONUS AC CANCELLARIUS SUBSRIPSI.

1

SOMMIER (Jean-Claude), Histoire de l'Eglise de Saint-Diez avec les pièces justificatives de ses immunitez et privilèges.- Saint-Dié : Bouchard, 1726, p. 352-353.

SCHOELLEN (André), Les actes des évêques de Toul des origines à 1069, mémoire de maîtrise, Nancy 2, 1985, p. 184-185, n° 53.