Pépin II, roi d'Aquitaine, expédie le diplôme de son père par lequel Pépin I^er accorde l'immunité et la protection royale à l'abbaye de Solignac dont il a nommé l'abbé, Dructrannus, avec maintien de la règle bénédictine excluant séculiers et laïcs.

l.1 [[chrisme] PIPPINUS, GRATIA PRA]VENIENTE DIVINAE MAJESTATIS, AQUITANORUM REX. PETITIONIBUS DENIQUE FIDELIUM NOSTRORUM, QUAS BONAE VOLUNTATIS INTENTIO NOSTRIS AURIBUS INFERT, TANTO FECILIUS [NOSTRA CLEMENTIA
l.2 sunt jure faciende quanto eas] nostri intellectus juditio a divinae voluntatis nutu probamus minime discrepare. Idcirco contempletur devota omnium fidelium Dei seu nostrorum, presentium scilicet et futurorum, diletio qualiter monasterium Solemniacense quo[d nostra
l.3 munificentia sub regularis ordin]is disciplina noscitur regi et gubernari, quo venerabilem virum Dructrannum abbatem fore constituimus, sub nostra tuitione ac defensione pro mercedis nostrae aemolumento necnon facinorum nostrorum relaxatione suscipimus. Unde et p[er hanc nostrae
l.4 preceptionis auctoritatem] ob amorem Dei venerationemque seculorum statuimus quod et perpetualiter observandum a successoribus nostris rogamus et obsecramus, scilicet ut prefatum monasterium deinceps sub regulari ordine consistat, et nemo ab eod[em ordine
l.5 eumdem, locum quocumque m]odo deviare presummat, sed in omnibus adjutor et defensor monachorum ibidem deservientium esse studeat, et nemo umquam chanonicorum aut laicorum ibidem abbas constituatur, sed nostra successorumque nostrorum auctoritat[e quandocumque
l.6 ejusdem monaster]ii abbas discesserit, idem monachi potestatem habeant ex se eligendi qualemcumque meliorum ac religiosiorem inter se repperint. Volumus etiam immo et per hanc nostram auctoritatem omnimodis confirmamus ut, sicut sub defens[ione ac
l.7 tuitione predecessorum nost]rorum regum idem monasterium ac res ad se pertinentes constitit, ita et deinceps, cum rebus quas in jure ipsius divina pietas augere voluerit sub plenissima defensione ac nostrae immunitatis tuitione consistat. Precipientes ergo ju[bemus
l.8 ut nullus judex publicus vel quislibet ex judiciaria potesta]te, ad causas audiendas aut freda vel tributa exigenda aut mansiones vel paratas faciendas necnon et fidejussores tollendos aut homines tam ingenuos quamque et servos super terras eo[rum commanentes
l.9 distringendos nec ullas red]dibitiones aut inlicitas occansiones requirendas, nostris nec futuris temporibus ingredi audeat, vel ea quae supramemorati sumus penitus exigere presu[mat]. Sed quicquid inde fiscus noster exigere potest, totu[m nos pro eterne
l.10 retributionis premio in lu]minaribus ejusdem ecclesiae et receptione pauperum atque stipendiis servorum Christi ibidem Deo famulantium concedimus. Et, sicut res fiscorum nostrorum a nostris defenduntur aut adquiruntur advocatis, ita et res ejusdem mona[sterii
l.11 ab advocatis adquira]ntur eorum aut defendantur. Et ut haec nostrae auctoritatis preceptio firmior habeatur et nostris nostrorumque temporibus successorum inviolabilius conservetur, manu nostra subter firmavimus et anuli nostri inpressione adsig[nari jussimus].
l.12 SIGNUM [monogramme] PIPPINI GLORIOSISSIMI REGIS [sceau].
l.13 ANSBERTUS CLERICUS RECOGNOVI ET S[UBSCRIPSI] [ruche].
l.14 Anno incarnationis domini nostri Jhesu Christi octingentesimo trigesimo nono, indictione II, anno primo regni nostri. Actum monasterio quod vocatur Figiacus. In Dei nomine,
l.15 [notes_tironiennes] [feliciter. Amen. Deo gratias. Miseratur scriptore Deus].

Recueil des historiens des Gaules et de la France (Bouquet, RHF), Paris, 1737-1904, 24 vol. in folio, t. 8, p. 355.

LEVILLAIN (Léon), Recueil des actes de Pépin I^er et de Pépin II, rois d’Aquitaine (814-848), Paris, 1926, p. 185-198, n° 49.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 8, pl. 22 (fac-similé).