Robert I^er, duc de Bourgogne, rappelant la donation de Jullié à Cluny, faite par Manassès, archevêque d'Arles, ainsi que son usurpation par des laïcs, fait savoir que ce lieu a été rendu aux moines par le comte Othe-Guillaume et le comte Renaud, son fils, avec l'accord de Hugues, comte de Chalon.

l.1 Aeternae vitȩ gaudia adire conantibus, caelestisque patriae splendidissimis epulis affatim perfrui cupientibus, prestat inter cetera
l.2 optimarum virtutum opera justitiae et veritatis ac misericordiae, hujus rei gratia adipiscendȩ dare pro posse operam. Quod tunc procul dubio bene
l.3 nos coepisse facere crediderimus, si matris aecclesiae res seu possessiones veluti dilecti filii studuerimus augmentado custodire ac tueri. Insuper etiam
l.4 nostra quaeque fient omnino potiora, cum peculiaris ipsius Dei causa, nostro juvamine viguerit, fida pace secura. Idcirco igitur ego ROTBERTUS REGIS
l.5 Rotberti filius ac regis HENRICI filii ejus germanus, Dei miseratione Burgundie dux, volo universis presentibus
l.6 et futuris perspicuum fore, quoniam veniens ad nostrae cohortis censuram abbatum venerabilimus domnus videlicet
l.7 ODILO Cluniacensis monasterii cunctorum sanctissimi, detulit prestantissimae liberalitatis idoneas cartas,
l.8 quas ad predictum locum Cluniacum olym fecerat MANASSES, Arelatensis archyepiscopus, ex here-
l.9-ditate, quȩ ei ab avis atque suis genitoribus provenerat ob amorem caelestis patriae, JULIACUM scilicet
l.10 dans cum omnibus omnino integerrime appenditiis suis. Sed per succedentia temporum
l.11 curricula frigescente karitate humanaque exardescente cupiditate contigit eandem hereditatem
l.12 a dominio predicti monasterii, per vim secularis potestatis separari. Tandem postmodum
l.13 justae quaerelȩ studentibus ac reclamantibus reformata est sua rectitudo monachis per Ottonem
l.14 comitem cognomento Willelmum, necnon per Rainaldum comitem ipsius filium, jussu tamen atque auctoritate regis
l.15 Rotberti patris mei, cum consensu etiam ac voluntate HUGONIS Cabilonensis comitis, caeterorumque virorum nobilium utriusque militiae.
l.16 Utpote dum sua restituentes jurae poscentibus si quid haberent, ipsi exinde seu aliqui homines per illos grantanter insuper reddiderunt
l.17 ac deinceps ut illorum descriptiones testantur absque ullius contradictionis calumpnia, cum omni quiete ac
l.18 securitate a servis Dei illam possideri voluerunt. Quod ego certissime verum per omnia esse comperiens, illorum
l.19 redditiones atque descriptiones laudo ac roboro, et per hanc presentem descriptionis cartam perpetualiter predicto
l.20 abbati, cum omnibus suis monachis in Dei honore sanctique apostolorum principi Petri possidere concedo in successione abbatum,
l.21 ejusdem loci aeterna. Et ut firmitatis vigorem semper obtinet manu propria illam firmo, ac ceteris firmandam
l.22 impero.