Pierre, seigneur de Chemillé, malade de la maladie dont il devait mourir, se confesse à Renaud, prieur de Chemillé et donne aux moines toutes ses dîmes et la moitié de la foire de Saint-Gilles à perpétuité avec défense de les vendre. Un chirographe est dressé. Le lendemain, 30 mai, le mal progressant, Renaud donne l'habit de moine à Pierre et le fait transporter au prieuré. Le même jour Gauvain complète la donation de son père. Celui-ci meurt le lendemain.

l.1 Anno ab incarnatione Domini M°C°XX°, indictione XIIIa, mense maio, IIII KALENDAS JUNII, cum PETRUS
l.2 Camiliaci dominus infirmitate qua et mortuus est graviter ȩgrotaretur, venit ad eum RAINALDUS
l.3 Sancti PETRI Camiliacensis tunc prior gratia visitandi. Cumque tam ei quam pluribus aliis sacerdotibus
l.4 confessus fuisset, dedit Deo et sancto PETRO, monachisque Majoris Monasterii domino ibidem servientibus
l.5 omnes decimas suas undecunque ei redderentur pro animȩ suȩ salute. Prȩterea et de feria sancti Egidii de qua
l.6 prius idem monachi terciam partem habebant, concessit ut medietatem deinceps haberent, prȩcipiens ut
l.7 hujus doni sui redditus ad usum monachorum Sancti PETRI in ȩternum conservaretur, nec unquam venderetur aut
l.8 expenderetur. Unde et cyrographum inde fieri jussit, cujus pars una apud Sanctum PETRUM, altera vero apud
l.9 Sanctum Stephanum in hujus rei testimonium servaretur. Die ergo altera infirmitate cogente per manum ejusdem
l.10 Rainaldi prioris monachus effectus, atque ad predictam Sancti PETRI ȩcclesiam apud monachos delatus est. Ubi cum
l.11 die illa supervixisset, filius ejus Guauvenus patris sui saluti prospiciens, ejusque donum augere cupiens, dedit jam
l.12 dictis monachis intercedente pro eis Gaufredo de Doeto sororgio suo omnes proprietatum eorum tam in terris quam in
l.13 vineis et pratis et si qua sunt alia de fȩvo suo talliatas, undecumque eas prius reddere soliti fuissent. Concessit etiam
l.14 ut de bosco Albantiȩ sicut antiquitus solebant deinceps caperent, tale videlicet lignum quale et famuli
l.15 ejus ad ejus coquinam seu calefaciendum capiunt. Est enim hȩc monachis antiquitus consuetudo, ut ubi quadri-
l.16-ga seu asini domini Camiliaci in bosco Albantiȩ ligna capiunt, ibi duo monachorum asini preter tercium qui ad ra-
l.17-mam consuetus est similiter capiant. Hii autem sunt qui predictum donni PETRI donum postquam ut dictum est confessus
l.18 fuit, audierunt, Willelmus decanus, Haimericus capellanus eorum, Gaufredus Murenus, Johannes presbiter socius ejus, Hilde-
l.19-garius presbiter Sancti Egidii, Sigebrannus Sancti Leonardi capellanus. De laicis, Wauvenus filius ejus, Guarinus Bofes-
l.20-tridus, Haimericus de Peredio, Gaufredus filius ejus, Papinus Bertȩ, Burrellus Beringerii, Piscis camerarius, Petrus
l.21 de Maalgia, Poponus camerarius, Guillelmus medicus, et alii multi. Post paululum domnus Wauvenus filius ejus
l.22 veniens apud Sanctum PETRUM in capitulum monachorum, omnia patris sui dona atque sua ut supradicta sunt,
l.23 necnon et quicquid de dono patris sui et antecessorum suorum possidebant eis concessit, ponens inde donum in ma-
l.24-nu Rainaldi prioris. Ubi interfuerunt preter monachos de laicis, Haimericus de Peredio, Haimericus filius Gua-
l.25-rini, Burrellus Beringerii, Haimericus presbiter, Guillelmus Camiliacensis decanus, Gualterius Pegerius,
l.26 et alii multi.