Pépin II, roi d'Aquitaine, confirme le diplôme accordé par Pépin I^er à l'abbaye de Solignac, notamment la libre élection de l'abbé et l'immunité.

l.1 [IN NOMINE DOMINI DEI ET SALVATORIS NOSTRI JHESU CH]RISTI. PIPPINUS, DIVINA ORDINANTE PROVIDENTIA, REX AQUITANORUM. CUM LOCIS DIVINO CULTUI MANCIPATIS DIVINAE SERVITUTIS OB AMOREM OPEM CONGRUAM FERIMUS, ET REGIUM MOREM DECENTER IMPLEMUS ET ID NOBIS PROFUTURUM AD AETERNAE RETRIBUTIONIS PRAEMIA CAPESCENDA VERACITER CREDIMUS.
l.2 [Ideoque notum esse volumus cunctis fidelibus nostris,] praesentibus et futuris, seu etiam successoribus nostris fidelibus sanctae Dei ecclesiae quia adiens serenitatem culminis nostri venerabilis vir Silvius, abba, cum ceteris mon[achis] ex monas[terio quo]d dicitur Solemniacus, quod sanctus Elegius in honore sancti Petri et ceterorum [sanctorum construxit, gestans in m]anibus testamentum sancti Elegii quod idem
l.3 [predecessoribus eorum de praedicto loco ju]re proprietario fecerat confertum conjurationibus atque maledictionibus, quod, si quis ibidem regum aut quaelibet potestas, violator regulae sancti Be[nedicti] existeret, imprimis iram Dei om[nipot]entis incurreret et cum Dathan et Abiron in [inf]ernum [vivens descenderet, necnon e]t privilegium super ipsum testamentum a
l.4 [praesulȩ Romanae ecclesiae et ab aliis multa]rum ecclesiarum praesulibus confirmatum quod minime irritum fieri credimus. Optulit etiam praecepta multorum regum, a Dagoberto scilicet, rege Francorum, usque ad genitorem nostrum bonae memoriae Pippinum regem, in quibus continebatur insertum qualiter ipsi praefatum mo[nasteriu]m propter divinum amorem
l.5 [ac reverentiam divini cultus s]emper [et sub] sancta religione consistere fecissent et nullus regum praedictum locum adisset ad placitum tenendum et mansionaticos exigendos nisi tantum causa orationis; quod munus Deo exhibitum eidem monasterio, ipso annuente, inviolabiliter constat esse conservatum. Pro firmitatis namque studio ejuscemodi
l.6 [beneficium erga praefatum vener]abile monasterium nostra auctoritate humiliter, praecibus quibus valuit, fieri postulavit. Cujus petitionibus, ob amorem Dei et reverentiam divini cultus, adsensum praebere nobis usque[q]uaque libuit. Unde per hanc n[ostrae] praeceptionis auctoritatem, ob amorem Dei ven[e]r[ati]oneque sanctorum statuimus [qu]od et perpetualiter
l.7 [observandum a successoribus nostis roga]mus et obsecramus, scilicet ut praefatum monasterium semper sub regulari ordine consistat, et nemo ab eodem ordine eundem locum quocumque modo deviare praesumat, sed in omnibus adjutor et defensor monachorum ibidem Deo servientium esse studeat; et nemo nunquam canonichorum
l.8 [aut laicorum ibidem abbas constituatur, sed, n]ostra successorumque nostrorum auctoritate, quandocumque abbas ejusdem monasterii discesserit, idem monachi potestatem habeant ex se eligendi qualemcumque meliorem ac religiosiorem inter se reppererint. V[o]lumus etiam immo et per nostram auctoritatem omnimodis confir-
l.9-[mamus ut, sicut sub defensione ac tuitione prede]cessorum nostrorum regum idem monasterium ac res ad se pertinentes constitit, ita et deinceps cum rebus, quas in jure i[psius divina pietas aug]ere voluerit, sub plenissima defensione ac nostrae immunitatis tuitione con[sistat. Praecipientes autem j]ubemus ut nullus judex publicus
l.10 [aut quislibet ex judiciaria potestate, ad causas audiendas aut] freda vel tributa [exi]genda aut mansionaticos vel paratas faciendas necnon fidejuss[ores tollendos aut homines, tam ingenuos quam et ser[vo]s, super [terr]as eorum commanentes d[istringendos nec ullas redibitiones aut illicitas] occasi-
l.11-[ones requirendas, nostris nec] futuris temporibus audeat vel ea quae supramemorati sumus poenitus exigere praesumat. Sed quicquid inde fiscus noster exigere poterat, totum nos pr[o] aeternae retributionis praemio in luminaribus ejusdem ecclesiae et receptione pauperum ac stipendi[is servorum] Christi ibidem Deo famu-
l.12-[lantium concessimus. Et sicut res fiscoru]m nostrorum a nostris defenduntur aut adquiruntur advocatis, ita et res ejusdem monasterii ab advocatis adquirantur eorum et defendantur. Et ut haec nostrae auctoritatis praeceptio firmior habeatur et nostris nostrorumque temporibus successorum inviolabilius conservetur, manu nostra subter firmavimus
l.13 [et anuli nostri impressione signari jussimus.
l.14 SIGNUM PIPPINI Monogramma PRAECELLENTISSIMI REGIS.
l.15 [chrisme] JOSEPH LEVITA AD VICEM HILDUINI RECOGNOVIT ET S. SGM {Joseph levita ad vicem Hilduini recognovit et subscripsit}. Rodulfus {indignus episcopus impetravit}. SIG.
l.16 [Data V kalendas martii, ind[ictione XI, anno regnante Pippino inclito rege. Actum S[olemniaco] monast[erio]. In Dei nomine, feliciter. AMHN.

LEVILLAIN (Léon), Recueil des actes de Pépin I^er et de Pépin II, rois d’Aquitaine (814-848), Paris, 1926, p. 242, n° 59.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 8, pl. 24 (fac-similé).