Childebert III, roi des Francs, confirme à l'abbaye de Tussonval les droits d'immunité accordés par Thierry III.

l.1 [chrisme] [notes_tironiennes] Childeberthus, rex Francorum, v. inl.
l.2 Rictum esse censimus se peticionibus sacerdotum, qui pro effectum eclisiarum pertenit, effectuae mancipamus, vel qui ab ipsis ibidem de qualibet adtractum fuit, additum vel conlatum, per nostris oracolis roboramus, qualiter postmodo et datoris mercis
l.3 permaniat, et nus, pro pristitum beneficium, opinio bonis et premium sempeternum adcriscat. Idcircum venerabilis vir Magnoaldus, abba de monastirio Tusonevalle, que est in pago Camliaciacinse, quem in honore sancti Diunisiae et sancti Marcelli, quem avuncolus suus Chardericus,
l.4 quondam abba, super rem sua propria edeficavit, et monastirio sub sancta rigola ibidem constituissit, et ibidem ipso venerabili viro Magnoaldo abbati constituit esse rictorem; sed ipsi vir Magnoaldus abba petiit celsitudinem nostri, ut quicquid ad ipso monastiriolo, tam ad ipso abbate
l.5 quam et ad Deo timentis homenibus, in quibuslibet ribus adque corporibus ibidem fuit aut fuerit additum vel prolatum, unde et precepcione domno et genetore nostro Theuderico, quondam rege, se ex hoc pre manibus habire adfirmat, ut nullus judex poplicus, ad causas audiendum
l.6 vel fridda exigendum, ibidem introitum nec ingressum habire non deberit. Quod nus pro mercidis nostri augmentum concessisse vel pristetisse seo confirmasse cognuscite. Adio per presente preceptum ex hoc decernimus ordenandum, quod in perpetuo volemus esse
l.7 mansurum, ut neque vos, neque junioris seo successorisque vestri, nec nullus quislibet ex judiciaria potestate quoque tempore accinctus, in curtis vel villas ipsius monastiriae, tam de quod ibidem presenti tempore est firmatum, quam quod in antia,
l.8 tam de ipso vir Magnoaldo abbate, quam et de reliquis Deo timentis homenibus, in quibuslibet ribus adque corporibus, ad causas audiendum, vel fridda exigendum seo mansionis aut paratas vel qualiscumque retribucionis, quod fiscus noster exinde accipere
l.9 aut sperare potuerat, judiciaria potestas nec nostro tempore, nec successoribus rigibus, ingressum nec introitum [p]enitus habire presummat; nisi quicquid fiscus noster exinde sperare potuerat, in luminaribus ad ipso monastiriolo, vel ad ipsis
l.10 monachis qui ibidem frequenter vedintur officium fungire, inspecta ipsa precepcione domno et genetore nostro T[heu]derico quondam rege, seo et nostro precept[u]m, plinius in Dei nomine confirmatum debiat in augmentis profeciscere: unde mercis
l.11 nostra apud Domino retributure perennis temporibus debiat convalere, et ad ipsa congrigacione delictit pro stabi[lit]ate rigni nostri jugiter deprecare. Et ut h[a]ec precepcio firmior sit, manus nostri subscripcionibus supter eam decrevimus roborare.
l.12 [chrisme] Childeberthus, rex, sub[scripsi] [ruche]. [chrisme] Nordeberthus, optul[it] [ruche_notes_tironiennes].
l.13 [sceau]. Bene valiat.
l.14 Datum, quod ficit minsis aprilis, dies octo, annum secundum rigni nostri, in Dei nomine, Noviginto. Filiciter.

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 14, p. 23-25, n° 579 (fac-similé, p. 24-25).

KÖLZER (Theo), Die Urkunden der Merowinger, Hannovre, 2001, 2 vol. (MGH. Diplomata regum Francorum e stirpe merovingica), t. 1, p. 369-371, n° 147.