Henri donne à la cathédrale un alleu à Fontaines-Notre-Dame, acquis auprès de divers propriétaires.

l.1 Euvangelica ammonemur sententia ut nobis faciamus amicos de inquitatis mammona, et Salomon ait: honora matrem tuam, ut sis longevus super terram, et alia dicit scriptura:
l.2 honora Dominum de tua substantia. His et aliis documentis michi a quibusdam expositis, ego HEINRICUS animadverti aeternae vitae me premia consequi posse, si aecclesiam vere matrem nostram
l.3 exaltare ex meae substantiae rebus quivissem et honorare, et in ea Deo famulantes eorum victui providendo michi amicos efficerem. Ad quod operandum me sepius anhelantem, quove modo
l.4 id valuisset perfici sedulo deliberantem, quidam Ernulfus scilicet de Ribuetmont ex Dei provisione me adiit, alodiumque quod ex hereditate conjugis suae Fontanis possidebat, emendum michi obtulit.
l.5 Hoc audiens quanto gaudio repletus fui, non est dicendum, quippe in qua re pendebat, totum meum desiderium. Ergo cum illud alodium ab illo Ernulfo assensu omnium eidem alodio participantium ex proprio
l.6 comparaverim, aecclesiae sanctae MARIAE disposui destinandum, ad usus inibi deservientium. Itaque ut disposueram, voluntatem non distuli complere meam, ecclesiae etenim prelibatae bonum illud usibus
l.7 fratrum tradidi sub hac scilicet conditione, ut ipsum ego ipse inde solvens quot annos pro respectu XIIcim denarios, in manu mea retinerem diebus vitae meae. Contigit autem non multo post tempore
l.8 uxorem meam Lietgiardem nomine mortem obire, et quia eam diligebam valde, erat enim mire mansuetudinis, annui pro anima illius, ut alodii omnes reditus cederent sanctae MARIAE canonicis ad hoc
l.9 ut simul convenientes semel in anno, inde reficerentur in anniversario illius meȩ conjugis, et si quid hinc fieret residui, reservaretur proficuo fratrum et utilitati. Cujus provisionis curam ego ipse
l.10 suscepi, laborando, querendo, ut res ipsa valuisset augeri. Quesivi ergo, et inveni pro mei desiderio. Nam regulares de Monte Sancti ELIGII apud Funtanas alodium quoque quoddam possidentes,
l.11 coacti necessitate, habuerunt illud venale. Cujus rei rumore percepto, sub domini mei GERARDI episcopi et domni Mascelini archidiaconi auxilio, illud adquisivi ex voluntatis meae arbitrio.
l.12 Quod etiam tradidi sanctae MARIAE ea lege, ut me a seculo migrante hinc per singulos annos simul convescantur canonici in mei obitus die. Hujus utique volui provisor atque minister fieri,
l.13 quippe qui in eo fideliter disponebam dum viverem operari. Et quia jam aliam uxorem duxeram Goteldem nuncupatam, participem hujus beneficii et elemosinȩ non abnuo illam. Unde
l.14 si in hac civitate Cameracensi defuncta fuerit, volo eam et filium meum ab ipsis canonicis honorifice apud monasterium sanctae Mariae sepeliri. Hujus rei gratia concedo, ut habeant idem
l.15 canonici post meum discessum quicquid invenerint in illa terra tam palefridos quam sata. Verum si meus heres, Oilardus scilicet, post illum vero sibi proximior quilibet sicque
l.16 alius alii succedens usque ad tertium heredem illam voluerint excolere terram, eis permittatur, sic tamen, ut ex uno quoque jugeri modium continente IIIIor denarios largiantur, terragium
l.17 cedat fratrum in usus.
l.18 [sceau].

DUVIVIER (Ch.), Recherches sur le Hainaut ancien (Pagus Hainoensis) du VIIe au XIIe siècle, Bruxelles, 1865, p. 442-444, n° 69.

COURTOIS (Michèle), Chartes originales antérieures à 1121 conservées dans le département du Nord, Mémoire de Maîtrise, Université de Nancy II, 1981, p. 125-126.