Gérard, évêque d'Angoulême et légat du pape, confirme le don des trois églises de Jazeneuil fait par Pierre II, évêque de Poitiers, à l'abbaye de la Chaise-Dieu, nonobstant les réclamations de Geoffroi, abbé de Saint-Maixent.

l.1 In nomine sanctȩ et individuȩ Trinitatis, ego Gerardus Engolismensis episcopus, ac sacrosanctȩ Romanȩ ecclesiȩ legatus, et Petrus Dei gratia Pictavorum episcopus
l.2 stilo et memoriȩ mandare curavimus, diffinitionem controversiȩ ecclesiarum Gazenoliensium, quarum una in honore sanctȩ Genovefȩ, alia in honore
l.3 beatȩ Mariȩ, tercia in honore sancti Macuti habetur, controversiȩ dicimus habite inter abbatem Casȩ Dei Aimericum, et abbatem Sancti Maxen-
l.4-cii Gaufridum. Gaufridus igitur abbas Sancti Maxentii asserebat Gazenolium juris sancti Maxencii esse, et his rationibus nitebatur approbare.
l.5 Dicebat enim Hugonem Liziniacensem in feodo a quodam abbate Benedicto nomine Sancti Maxencii habuisse. Et cum constaret Hugonem obnixe
l.6 negasse, nullis testibus poterat abbas Sancti Maxencii probare Hugonem ab aliquo abbate Sancti Maxencii Gazenolium in feodo accepisse vel a Sancto Maxencio
l.7 unquam recognovisse. Ostendebat etiam quoddam scriptum, in quo narrabatur non in persona alicujus, sed pura narratione Lodovicum regem
l.8 Gazenolium monasterio Sancti Maxencii dedisse. Adjungebat etiam alia quȩ quia omnino frivola erant, et nullum pondus habebant, apponere
l.9 non curavimus. Abbas vero Casȩ Dei ad hec respondebat Petrum Pictavensem episcopum consilio clericorum suorum ei predictas ecclesias canonice
l.10 dedisse. Quod ita certum erat quod a nemine negabatur. Ego vero Gerardus apostolicȩ sedis legatus omnibus determino istum Petrum Pictavensem
l.11 episcopum datorem predictarum ecclesiarum ipsum esse, qui nobiscum hanc causam discussit et scripsit. Nos ergo unacum fratribus nostris Leodegario Bituri-
l.12-censium archiepiscopo, et Bituricensis et Pictavensis ecclesiȩ archidiaconibus, et aliis personis venerabilibus, judicavimus scriptum illud quod abbas Sancti
l.13 Maxencii ostendebat, quia non erat in persona regis Lodovici factum nec circunstancias quas carta debet habere habebat, sed pura
l.14 narratione nescimus quo auctore narrabatur, Lodovicum regem Gazenolium Sancto Maxentio dedisse, Nos inquam judicavimus illam nar-
l.15-rationem ad probationem non valere. Et ideo abbatem Sancti Maxencii et monacos ejus successores ab hac querela adversus monaste-
l.16-rium Casȩ Dei debere cessare. Abbati vero Casȩ Dei et monasterio ejus, ac suis successoribus diffinitive predictas ecclesias adjudicavimus, ut
l.17 nullam deinceps ab abbatibus vel monachis Sancti Maxencii inquietacionem vel calumpniam sustineant. Interfuerunt autem huic diffini-
l.18-tive sentencie judicio Leodegarius Bituricensium venerabilis archiepiscopus, Calcardus et Guillelmus Bituricensis ecclesiȩ archidiacones, Mai-
l.19-nardus Engolismensis ecclesiȩ precentor, Aimericus Pictavensis sedis decanus, Herveus et Willelmus et alius Guillelmus Pictavensis ecclesiȩ
l.20 archidiacones, et alii quam plurimi. Ut autem hujus finitivȩ causȩ judicium firmius et cercius habeatur, propria nostra manu
l.21 subscripsimus et sigillorum nostrorum auctoritate munivimus.
l.22 HOC AUTEM ACTUM EST PICTAVIS IN CAMERA EPISCOPI, ANNO AB INCARNACIONE DOMINI MILLESIMO CENTESIMO XI, INDICTIONE
l.23 QUARTA, REGNANTE LODOVICO REGE FRANCORUM. Ego Girardus Engolismensis episcopus et sanctȩ Romanȩ ecclesie legatus subscripsi. [signum].
l.24 S. Petri Picta-[croix]-vensis episcopi. S. Leodegarii [croix] Bituricensis archiepiscopi.