Concorde entre Albert, abbé de Marmoutier, et Bougrin, abbé de Saint-Serge, devant Eusèbe, évêque d'Angers, concernant la chapelle Saint-Vincent de Chalonnes.

l.1 Sicut benivolentiae est jurgia in pacem componere, sic providentiae litium radices evellere, ne pessimi iterum vale-
l.2-ant frutices pullulare. Cujus provisionis plena erit efficientia, si et causa unde lis exoritur sapientium judicio terminetur,
l.3 et causae diffinitio scripturae mandetur, ne vel ignorantes vel callidi pro interminatis habeant definita, et ita jam sopitam
l.4 resuscitent discordiam. Unde dignum duximus litteris his cunctis notificare fidelibus concordiam quae inter monachos Sancti
l.5 Martini Majoris Monasterii et Sancti Sergii Andecavensis facta est de contentione quae inter eos pro aliquibus querelis plus
l.6 equo duraverat. Convenerunt coram Eusebio Andecavorum episcopo, abbas Majoris Monasterii nomine Albertus, et Sancti Sergii abbas
l.7 Vulgrinus cum aliquibus suis uterque monachis, presentibus urbis ipsius clericis sapientioribus, et sub judice episcopo, in ipsius etiam domo,
l.8 pars de parte suas deposuit querelas. Quas sicut tunc actum est, funditus revolvere non opus est, cum et triste sit et longum, et
l.9 minus necessarium, sed quo sint fine conclusae, et referre juvat et audire, quoniam et laetum est et breve, et posteritati satis utile.
l.10 Oratoriolum quoddam quod in parechia Calumniensis eclesiae monachi Majoris Monasterii jussu Andecavensis episcopi aedi-
l.11-ficaverant vel potius restauraverant, fuerat enim antiquitus institutum sed vetustate jam pene collapsum, maximam faciebat invidiam,
l.12 quia velut emulum videbatur matris ecclesiae et quae juris illius erant usurpare, sicut Sancti Sergii querelabantur monachi, quorum
l.13 ditioni subjacebat mater illa in memoriam sancti Maurilii constructa eclesia. De hoc ita definitum est ut oratorium sicut erat maneat,
l.14 sed privatum, id est non illic recursus fiat hominum, non consuetudo oblationum, nec unde mater eclesia vel debitis vel volun-
l.15-tariis privetur donis. Preter haec, si quis forte vel casu viator, vel sponte parechus quod eclesiae matri non debetur obtulerit,
l.16 suscipi liceat. Huic oratorio adjacentem vineam monachi Sancti Martini possidebant, quam sibi competere Sancti Sergii monachi
l.17 reclamabant. Post multa verborum certamina calumniam illam isti dimiserunt, et ut illi qui possidebant perpetuo possiderent
l.18 vineam assensi sunt et confirmaverunt. Hujus vineae aliarum quoque quas in parechia Calumniensi habebant monachi Sancti Martini decretum
l.19 est ut tertiam decimarum partem eclesiae Sancti Maurilii reddant. Sed de vineis quae sunt in foevo Huberti Borrelli, decimam totam et censum.
l.20 Vinagium vero quod de ipsis vineis capiebant monachi Sancti Sergii dimiserunt, immo sponte monachis Majoris Monasterii
l.21 perdonaverunt, ita ut illud isti se de dono eorum recognoscant habere. De sacrilegii multatione pecuniaria, quod commissum est
l.22 in eversione oratorii supramemorati, duae partes debebantur monachis Sancti Martini, has perdonaverunt monachis Sancti Sergii.
l.23 Finitis igitur omnibus querelis, sedatis universis scandalis, facto ab omnibus horum omnium auctoramento, dato pacis osculo, cum dei
l.24 laude discessum est, et cum gaudio. Hujus rei testes isti. [colonne1] DE CLERICIS, Berengerius archiclavis, Gauslinus decanus, Rainaldus archidiaconus, Landricus archidiaconus, Bernaldus canonicus. [colonne2] DE MONACHIS, Teodericus monachus Sancti Martini et abbas Sancti Albini, Gausfredus monachus Sancti Martini, Gualo monachus Sancti Martini, Gualterius monachus Sancti Martini, Ademarus monachus Sancti Martini, [colonne3] Haimericus monachus Sancti Martini, Rannulfus monachus Sancti Albini, Tehardus monachus Sancti Sergii, Natalis monachus Sancti Sergii, Gualterius monachus Sancti Sergii. CYROGRAPHUM.

1