Arnoul, roi, confirme à l'église de Cambrai l'immunité qui lui avait été accordée par Pépin, Charlemagne et Louis.

l.1 [chrisme] IN NOMINE DOMINI NOSTRI ET SALVATORIS JHESU CHRISTI, ARNOLFUS, DIVINA GRATIA REX. CUM PETITIONIBUS SERVORUM DEI JUSTIS ET RATIONABILIBUS DIVINI CULTUS AMORE FAVEMUS, SUPERNA GRATIA NOS
l.2 muniri non diffidimus. Proinde noverit industria seu sagacitas omnium fidelium nostrorum tam praesentium quam et futurorum, quia vir venerabilis Dodilo Cameracensis urbis episcopus obtulit optutibus nostris immunitates beatae
l.3 memoriae antecessorum nostrorum, regis videlicet Pipini ac imperatorum Karoli magni seu Hludovuici, in quibus continebatur insertum, qualiter praedicti antecessores nostri reges, denominatam sedem quȩ est in honore sanctae Dei genetricis
l.4 Mariae semperque virginis, ob amorem Dei et tranquillitatem fratrum ibidem consistentium semper sup plenissima tuitione et immunitatis defensione habuissent. Pro firmitate tamen rei postulavit nos prȩfatus episcopus Dodilo, ut eorundem
l.5 regum auctoritates in amore Dei et reverentia sanctae Dei genetricis Mariae nostra auctoritate conf[irmare]mus. Quod ita per interventum venerabilis [episcopi nostri] Salomonis libenter adquievimus, et ita in omnibus concessimus, atque per hoc preceptum
l.6 nostrae auctoritatis roboravimus. Precipientes ergo jubemus, ut nullus judex publicus vel quislibet ex judiciaria potestate in ecclesias aut loca vel agros seu reliquas possessiones praedictae ecclesiae, quas moderno tempore
l.7 in quibuslibet pagis vel territoriis infra ditionem imperii nostri, juste et legaliter memorata tenet vel possidet ecclesia, vel quȩ deinceps a catholicis viris eidem collatae fuerint ecclesiae, ad causas exigendas aut freda, vel mansiones
l.8 vel paratas faciendas, aut fidejussores tollendos aut homines ipsius ecclesiae tam ingenuos quam servos super terram ipsius commanentes nequaquam distringendos vel ullas redibitiones aut inlicitas occasiones requirendas, nostris et futuris,
l.9 temporibus ingredi audeat vel ea quȩ supramemorata sunt penitus exigere presumat; sed liceat memorato presuli suisque successoribus res predictae ecclesiae cum cellulis et rebus vel hominibus sibi legaliter subjectis, sub
l.10 immunitatis [nostrae] defensione quieto ordine possidere et nostro fideliter parere imperio atque pro stabilitate nostra vel totius imperii a Deo nobis collati vel conservandi unacum clero et populo sibi subjecto libere Dei misericordiam exorare.
l.11 [Et quicquid exinde fiscus noster exigere poterat], in luminaribus [ipsius] ecclesiae concinnanda perpetualiter [concessimus] ad habendum. Praeterea constituimus, [ne quis] dux vel comes atque vicarius seu quislibet ex judiciaria potestate nostram vel
l.12 antecessorum nostrorum regum violare presumat; quod si fecerit, causis regalibus sit obnoxius et insuper [solidis DC] culpabilis judicetur. Videlicet ut duȩ partes in archivum ipsius ȩcclesiȩ admittantur et tertiam fiscus regalis noster recipiat
l.13 ut nullus tale quid audere deinceps presumat. Quod ita et nos per hanc nostram auctoritatem confirmamus, ut sicut a beatȩ memoriae antecessoribus nostris prȩdictae ecclesiȩ collatum atque firmatum est, ita et deinceps inviolabiliter
l.14 conservetur. Et ut haec nostra auctoritas a fidelibus sanctȩ Dei ecclesiae et nostris verius certiusque credatur, manu propria subter eam firmavimus et anulo nostro jussimus insigniri.
l.15 SIGNUM DOMNI ARNOLFI [monogramme] INVICTISSIMI REGIS.
l.16 VUICHINGUS CANCELLARIUS AD VICEM THEOTMARI ARCHICAPPELLANI RECOGNOVI ET [ruche_notes_tironiennes] [sceau].
l.17 Data VIII idus junii, anno incarnationis Domini DCCCXCIIII, indictione XII, anno VII domni Arnolfi piissimi regis. Actum Vuormatie. In Dei nomimine, feliciter. Amen.

Recueil des historiens des Gaules et de la France (Bouquet, RHF), Paris, 1737-1904, 24 vol. in folio, t. 9, p. 368, n° 7.

KEHR (P.), Die Urkunden Arnolfs, Berlin, 1955 (MGH Diplomata regum Germaniae e stirpe Karolinorum, 3), p. 188-190, n° 127.

COURTOIS (Michèle), Chartes originales antérieures à 1121 conservées dans le département du Nord, Mémoire de Maîtrise, Université de Nancy II, 1981, p. 42-43.