Angers, AD Maine-et-Loire, H 3682 n° 3

<< < / > >>

Numéro3485

Fiabilité de l'actenon suspecté

Genrenotice

Date01/1078(fiabilité :texte)

LieuPoitiers(lat :civitate Pictavis)

DiocèseAngers

RégionPays-de-la-Loire

Supportparchemin

Chirographienon

Sceau non scellé

Etat de la traditionoriginal

Hauteur à gauche300   mm

Hauteur à droite230   mm

Largeur en haut76   mm

Largeur en bas88   mm

AuteurHugues, seigneur  de  SAINT-CHRISTOPHE

BénéficiaireAbbaye  de  SAINT-FLORENT  de  SAUMUR

Regeste

Hugue de Saint-Christophe a donné à Saint-Florent tous les droits de sépulture de l'égise de Sonzay, avec engagement presque ferme de donner plus tard l'église entière, mais peu après il la donne aux moines de Saint-Martin de Tours. D' où des plaintes, restées vaines.

Fac-similé

Texte

l.1 [chrisme] OMNIBUS QUOS ID NOSSE POPOSCERIT RATI-
l.2-o, scire datur scripti hujus inditio, quoniam Hugo
l.3 de Sancto Christoforo annuente uxore sua Richilde
l.4 dedit monachis Sancti Florentii totam ecclesiȩ sepulturam,
l.5 ecclesie scilicet quȩ Sonziacus dicitur, et totam ecclesiam
l.6 se eisdem postea donaturum satis fideliter
l.7 promisit. Hujus igitur ecclesie donum
l.8 per domnum Aimericum obedientiȩ de Sancto Christoforo tunc
l.9 prepositum ad monasterium Sancti Florentii Salmu-
l.10-rensis ejusdem sancti monachis direxit, eosque ut pro suis
l.11 delictis et anxietatibus domino preces funderent, tam ipse
l.12 quam uxor ejus benigne obsecrarunt. Predictus vero mona-
l.13-chus ad prefatum monasterium perveniens, in frequenti mona-
l.14-chorum capitulo prefate ecclesie donum detulit, et que sibi fuerant
l.15 imperata ceteris fratribus reseravit, illisque annuentibus
l.16 ipsum donum super sancti Florentii altare post capitulum deposuit.
l.17 Aliquanto vero tempore postea emenso, predictus Hugo ecclesiam quam Sancti Florentii
l.18 monachis se daturum spoponderat, monachis Sancti Martini dedit.
l.19 Quod monachi Sancti Florentii audientes, eorum consilio Avramus tunc
l.20 prior duos fratres domnum scilicet Frotmundum et domnum Algerium Turonus
l.21 misit, quatinus predicti Sancti Martini monachi justitiȩ et rectitudini faventes, a tam
l.22 injusta pervasione desisterent. Qui Turonus venientes, dum abbati Bar-
l.23-tholomeo rem pro qua venerant narrassent, et ille eos recta postulare
l.24 diceret, responderunt predicti duo fratres id se in capitulo coram cunctis, nam
l.25 dies dominicus erat, velle audire. Ubi cum venissent et ipse abbas eorum
l.26 profectionis causam cȩteris fratribus intimaret, ilico ejusdem loci fratres
l.27 se hoc minime servaturos responderunt, sed si predictus Hugo ecclesiam
l.28 illis daret, ipsi acciperent, monachi vero Sancti Florentii sepulturam quam jam
l.29 habebant tenerent. Et ita in ipso capitulo definitum est. Sepedictus igitur
l.30 Hugo cum Sancti Florentii monachos, et precipue hos qui apud Sanctum Christofo-
l.31-rum morabantur a calumnia non quiescere cerneret, sed insuper uxo-
l.32-rem suam prefatam Richildem ex cujus patrimonio res erat videret cum
l.33 ipsis calumniari, in tantum furorem exarsit, ut ea quȩ eis jam dederat
l.34 invaderet, et ipsos insuper a castro quem cum prefata conjuge acceperat,
l.35 expellere minaretur. Unde domnus abbas Willelmus a monasterio Sancti
l.36 Florentii Salmurensis unum e fratribus nomine Yvonem ei direxit,
l.37 qui ei rationabiliter indicaret, quoniam pro eo quod numquam habuissent, hoc
l.38 quod jam habebant perdere nollent, hoc autem pro certo sciret, quoniam si aptum
l.39 locum possent repperire, predicta ecclesia Sancti Martini monachis minime
l.40 remaneret. Transactis autem postea non multis diebus videlicet anno
l.41 ferme tercio qui erat annus ab incarnatione Domini millesimus
l.42 LXXVIII, mense januario, factum est in civitate Pictavis magnum
l.43 concilium, in quo cum Sancti Florentii monachi de jam sepedicta ecclesia
l.44 clamorem vellent facere, et hoc abbas Bartholomeus ac fratres qui
l.45 cum eo erant certissime comperissent, mandavit eis non opus esse de
l.46 eis clamorem facere, quoniam ipsi de hoc omnem rectitudinem illis te-
l.47-nerent. Sed cum ab eo loco recessissent, omnia quȩ promiserant
l.48 frustrati sunt. Nec tamen abbas Willelmus de [hiis] vel de multis aliis quas
l.49 injuste eis abstulerant rebus, monachis Sancti Florentii de eis cla-
l.50-morem facere promisit. Hoc autem fuit primo concilio, quod Hugo
l.51 Diensis episcopus jubente Gregorio septimo papa in Galliam tenuit,
l.52 in quo inter alia ne ecclesie ulterius venderentur est interdictum.

Responsable

M. Courtois

Comment citer cette notice

Acte n°3485 dans Chartes originales antérieures à 1121 conservées en France , Cédric GIRAUD, Jean-Baptiste RENAULT et Benoît-Michel TOCK, éds., Nancy : Centre de Médiévistique Jean Schneider; éds électronique : Orléans : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 2010. (Telma). En abrégé, citer : « Charte Artem/CMJS n°3485»[En ligne] http://www.cn-telma.fr/originaux/charte3485/. Date de mise à jour : 29/03/12.