Charles le Chauve, roi des Francs, donne aux religieux de Saint-Denis, la villa de Rueil située en Parisis avec ses dépendances.

l.1 [chrisme] [Amen] IN NOMINE SANCTAE ET INDIVIDUAE TRINITATIS, KAROLUS, GRATIA DEI REX. SI SACRIS LOCIS ET DIVINIS CULTIBUS MANCIPATIS INIBIQUE DEO FAMULANTIBUS LARGITIONIS NOSTRAE MUNERE ALIQUOD CONFERENDO TRIBUIMUS, DEUM NOBIS OB ID PRAESENTI ET IN FUTURO SECULO
l.2 propitiaturum nullatenus dubitamus. Quapropter omnium sanctae Dei ecclesiae, praesentium et futurorum, comperiat generalitas quoniam nos, ob Dei et domini nostri Jhesu Christi amorem specialisque protectoris nostri magni Dionysii venerabilis intercessionis spem, villam juris nostri Riogilum cum omni suarum integritate rerum et mancipiorum,
l.3 excepto manso Bobleni cum parceriis suis et excepto mansello Ermenrici et lacuna, quae villa sita est in pagis Parisiaco et Pinciacinsi, venerandis fratribus jamdicti domni nostri Dionysii ad agendum perpetualiter subtermissura, conferimus et inviolabili a successoribus nostris traditione confirmamus, eo videlicet
l.4 jure ut septem luminaria ante altare [sanctae Trinitatis], post quod nos humanis solutum legibus sepeliri obtamus, semper tam in die quam et in nocte, sine aliqua extinctionis intercapedine, ardeant, lumenque in praesenti saeculo perpetualiter tribuant, quarum una sit pro patre nostro sanctae recordationis Hludovuico augusto,
l.5 altera pro genetrice nostra gloriosa Judith imperatrice, tertia pro nobis, quarta pro Hyrmintrude olim conjuge nostra regina, quinta pro hac etiam conjuge nostra Richilde regina, quam nunc dispositione Dei regio thoro copulatam habemus, sexta pro omni prole nostra vivente seu defuncta, septima pro Bosone
l.6 et Vuidone ac reliquis familiaribus nostris, quos maxima fidelitatis devotio nobis proquinquiores effecit; et si, peccatis promerentibus, non illic ubi diximus ardere poterint, Marcomannica persecutione instante, quocumque beati Dionysii corpus delatum fuerit ante eum ut statuimus, ardeant,
l.7 quo hoc praesenti lumine aeternum nobis ut luceat impetrare possimus. Statuimus etiam ut quia omni tempore non plena et sufficienti luce causa sollempnitatum aut alicujus praepeditionis omnia fieri possunt quindecim luminaria in refectorio per tria loca aequaliter distincta tempore
l.8 necessario ardeant. Praeterea ut omni mense ex jamdicta villa fratres generalem de omni re refectionem h[abeant, dece]rnimus atque sancimus, ita tamen ut hae refectiones non diebus festis, neque loco aliarum refectionum quas fratres ex aliis rebus habere debent tribuantur. In his ergo generalibus refectionibus,
l.9 generalis pro nobis fiat commemoratio, neque haec generalis oratio specialem praepediat supplicationem quae pro nobis fieri debetur ex aliis rebus a nobis collatis. In anniversario quoque obitus nostri, Richildis et Bosonis, similis oratio similisque fiat refectio. Non ergo opus erit ut refectio nativitatis nostrae transferatur
l.10 in obitum, sed manente ea, refectio obitus unde statutum est fiat. Praeter haec autem, quia specialiter nostrum locum illic habemus, ut ita pro nobis sicut pro alico fratre oretur postulamus, neque impediat hoc quod pro rege et abbate agendum est. Denique censemus ut si aliquis nostrorum familiarium, seu vivente nos
l.11 seu jam corpore exuto, huc sub ordine monastico intrare voluerit, hujus ville stipendiis pascatur et vestiatur, ne tedium in alico administratoribus esse possit. Haec autem et villa et omnia quae ex ea faciendum retro censuimus im providentia decani omni tempore sint suaque dispositione et ordinatione ista
l.12 omnia agantur, rationem coram Deo, si quid minus fuerit, redditurus. Obsecramus ergo et obsecrantes obtestamur omnes successores nostros ne hanc villam aut aliquid ad eam pertinentem a potestate sancti Dionysii subtrahant aut inmutant, seu alicui abbatum subtrahere vel inmutare permittant, quo in alico
l.13 minus fiat quam Domino et sancto Dionysio voto nostro sacratum est. Quod si fecerit, manente integrum miseratione divina quod speciali puraque voluntate semel contulimus, se reum abstractionis vel inmutationis in conspectu divine majestatis mansurum esse cognoscat. Haec nos Dei constitutione rex ipsiusque
l.14 et fratrum electione monasterii magni Dionysii abba, a patre causa tutele traditus, ut haec pie constitutionis confirmatio per omnia tempora firmior habeatur firmiusque ab omnibus observetur, manibus propriis subter firmantes, bullis nostris jusimus insigniri.
l.15 SIGNUM [monogramme] KAROLI GLORIOSISSIMI REGIS.
l.16 ADALGARIUS NOTARIUS AD VICEM GOZLENI RECOGNOVIT ET [ruche_notes_tironiennes].
l.17 Data VI kalendas aprilis, indictione VIII, anno XXXV regnante Karolo gloriosissimo rege et in successione regni Hlotharii anno [VI]. Actum Sancto Dyonisio monasterio. In Dei nomine, feliciter. Amen, [amen], AMHN.

ligne 6 : proquinquiores" pour "propinquores". ligne 11 : "im providentia " pour "in providentia".

TARDIF (Jules), Monuments historiques - Paris, 1866, (Archives de l'Empire. Inventaires et documents), p.132-133, n° 205.

GIRY (Arthur), La donation de Rueil à l'abbaye de Saint-Denis, in Mélanges Julien Havet: recueil de travaux d'érudition dédiés à la mémoire de Julien Havet (1853 – 1893), Paris, 1895, p. 683-717, p. 709.

TESSIER (Georges), Recueil des actes de Charles II le Chauve, roi de France, 3 vol., Paris, Imprimerie nationale, 1943-1955 (Chartes et diplômes relatifs à l'histoire de France), t. 2, p. 347-350, n° 379.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 5, pl. 12 (fac-similé).