Charlemagne, roi des Francs, donne au monastère de Saint-Hippolyte construit par Fulrad, abbé de Saint-Denis, une partie de la forêt de Kinzheim en Alsace.

l.1 [chrisme] CAROLUS, GRATIA DEI REX FRANCORUM ET LANGOBARDORUM, VIR INLUSTER. Quicquid enim ad locis sanctorum venerabilium congruenter ab amore Dei concedimus vel
l.2 confirmamus, hoc nobis procul dubio ad aeternam beatitudinem Domino protegente pertinere confidimus. Ideoque cognuscat magnitudo seu utilitas vestra, qualiter venerabilis vir Foloradus
l.3 abba clementiae regni nostri suggessit, eo quod, in amore vel reverentia beatissimi et sancti Dionisii vel Privati, in sua proprietate in pago Alisacense, in loco qui dicitur Fulradovilare, infra finis Audoldovilare cellam aedificasset vel
l.4 a novo suo opere construxisset et inantea auxiliante Domino et bonorum hominum aedificare velleat, ubi beatissimus et sanctus Yppolitus corpore requiescit, et ut monachi ibidem vivere et secundum rectitudinem vel ordinem sanctam conversare
l.5 debeant. Propterea nos, propter nomen Domini et anime salutem, eo quod mercis nostra in eternum permaneat, vel etiam ad peticionem fideli nostro Folorado ad ipso loco superius conscripto, aliqua loca silvestria pro oportunitate et stipendia monachorum in pago Ali-
l.6-sacense ex marca fisco nostro Quuningishaim in amore beatorum sanctorum Dionisii et Privati necnon et sancti Yppoliti donamus donatumque in perpetuum esse volemus, hoc est silva ex foreste nostra superius nominata de una parte Laimaha, ubi dicitur Bobolinocella, et inde primitis,
l.7 ubi Aetsinisbach venit in Laima, inde vero per Aetsinisbach, ubi ipse surgit, inde etiam Nannenstol, deinde autem de monte usque ad Rumbach, deinde Thidinisberch, deinde in alia Rumbach, deinde in Bureberch, exinde in tertia
l.8 Rumbach; deinde autem pergit in Achinisragni, inde in fersta per ducias et confinia, inde per Laimaha fluv[io in valle de] ambas ripas per marca Garmaringa et Otodeldinga usque Deophanpol et inde per Laimaha fluvio de alia ripa, usque ubi Audenbach in Laimaha
l.9 confluit, et pergit per ipso fluviolo usque radices Stophanberch per valle sub integritate ipsius monte usque in Stagnbach, inde per riu ad marca Odeldinga et Garmaringa et inde per confinia usque in Deophanpol. Ista omnia per loca denominata marcas et confinia
l.10 totum et ad integrum infra ipsos finis tam piscatione quamque avis capiendo ad ipso sancto loco concedimus atque pro oportunitate ecclesiae indultum esse volemus et jubemus, ut per tota illa foreste nostra foras ipsos finis denominatas pastura ad eorum pecunia ex nostra indulgentia conces-
l.11 sum habeat. Precipientes enim jubemus, ut nullus quislibet de fidelibus nostris neque de judiciaria potestate qui ipsa casa Dei vel rectores ejus de ipsa loca denominata inquietare nec condemnare nec contra rationis ordine facere non presumatis nec vos neque juniores seu successoresque vestri, sed pro mercedis nostre
l.12 augmentum vel stabilitatem regni nostri in luminaribus ipsius ecclesiae vel ad stipendia monachorum ibidem consistentium futuris temporibus proficiat in augmentis, qualiter delectit ipsa congregatione pro nos et uxore nostra etiam et prolis Domini misericordia attentius exorare. Et ut hec auctoritas firmior habeatur vel per tempo-
l.13-ra melius conservetur, manu propria subter firmavimus et de anulo nostro sigillare jussimus.
l.14 SIGNUM [monogramme] CAROLI GLORIOSISSIMI REGIS.
l.15 [chrisme] RADO AD VICEM HITHERII SUBSCRIPSIT [ruche] [subscripsi, recognovi] [sceau].
l.16 Datavi octavo decimo kalendas octubris, anno sexto regnante domno nostro Caroli gloriosissimo rege. Actum Dura palatio publico.

ligne 11 : une addition interlinéaire "nec vos".

MÜHLBACHER (E.), Die Urkunden Pippins, Karlmanns und Karls des Grossen, Hanovre, 1906 (MGH Diplomata Karolinorum, 1), p. 120-122, n° 84 a.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 1, pl. 15 (fac-similé).

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 15, p. 78-83, n° 613 (fac-similé p. 80-83).