Carloman, roi des Francs, confirme l'exemption de droits de douane dont jouissaient les marchands se rendant à la foire de Saint-Denis.

l.1 [chrisme] CAROLOMANNUS, REX FRANCORUM, VIR INLUSTER, OMNIBUS EPISCOPIS, ABBATIBUS, DUCIBUS, [COMI]TIBUS, DOMESTICIS, VECARIIS, CENTENARIIS VEL OMNES AGENTES TAM PRESENTIBUS QUAM ET
l.2 futuris seu et omnes missus nostros ubique discurrentes. Igitur cognoscat utilitas seu magnitudo vestra, venerabilis vir Fulradus, abba de basilica peculiaris patronis nostri Sancti Dionisiy, ubi ipse preciosus domnus cum sociis suis corpore requiescere
l.3 videtur vel ipse abba unacum turma plurima monachorum in ipso cenubio degegere videtur vel Dominum militare noscuntur, missa petitione nobis suggesserunt, eo quod bone memoriae domnus et genitor Pippinus, quondam rex, vel ceteri antecessores,
l.4 qui ante ipsum vel nos gubernacula regni Francorum tenuerunt, per eorum oraculis eorumque manus roboratas tale beneficium ad casa Sancti Dionisiy concesserunt infra pago Parisiago de illa festivitate sancti Dionisiy patronis nostri in idipso
l.5 pago Parisiago de omnes negociantes tam Saxonis quam et Frisiones vel alias naciones promiscuas de quascumque pagos vel provincias ad festivitate sancti Dionisiy martyris tam in ipso marcado quam et in ipsa civitate Parisius de ipsa vice
l.6 seu per villabus vel per agros, tam ibidem quam et aliubi ad negociandum vel negotia plurima exercendum vel vina conparandum in portus et per diversa flumina, qui ad ipsa festivitate advenerint, ut ipse telloneos in integra de ipsa vice ad casa
l.7 Sancti Dionisiy infra pago Parisiago concessissent vel confirmassent sub integritate; unde et ipsas praeceptiones predictorum et judiciaria seu et confirmationes anteriorum regum, sicut superius insertum est, nobis in presente obtullerunt
l.8 ad relegendas. Relectas et percursas ipsas preceptiones seu et confirmationes vel illo judicio evindicato, quod bone memoriae domno et genitore Pippino, quondam rege, vel Childeberto necnon et Grimoaldo, majorum domo,
l.9 quem agentes sancti Dionisiy super agentes anteriorum judicum evindicaverunt, ipsos nobis obtullerunt ad relegendum. Et postea suggerebat ipse Fulradus vel monachy Sancti Dyonisiy et hoc dicebant, ut illi telloneus de illo
l.10 in villabus vel agros eorum totus absque judicis introitum ad casa Sancti Dyonisiy adesse debebat; et Fulradus abba seu cappellanus noster, judicium evindicatum seu et confirmatione domno et genitore nostro Pippino gloriosissimo rege
l.11 per manibus adserit retulisse vel quomodo a longo tempore regum ibidem fuit consuetudo vel ad ipsa casa Dei in integritate ipse tello[ne]os fuit concessus vel conservatus. Et dum hac causa sic acta vel perpetrata invenissent per anteriorum regum,
l.12 tales preceptionis vel confirmationis nobis obtullerunt relegendas. Et denuo iterum concessimus, ut ab hac die nullus ex judiciaria potestate, nec in ipso marcado, nec per eorum agros, nec portus, nec de homines eorum, nec eorum negociantes, ne de omnes
l.13 naciones quascumque, qui ad jamdicto marcado adveniunt, nec per villas eorum, nec de navigia, nec de portus, nec de carra, nec da saumas nulloneo nec foratico, nec rotatico, nec pontatico, nec partatico, nec salutatico, nec cispitatico, nec mutatico, nec nulla ex-
l.14-acta consuetudine, nec nullus dinarius quattuor de omnes naciones, quod ibidem ad ipso marcado adveniunt, quem Sonachildis et Gairfridus comis, ut supra memoravimus, in consuetudine miserunt, ad ipsos necuciantes nec infra ipso pago Parisiago
l.15 nec in ipsa civitate de ipsa vice, nec aliubi, qui ad ipsa festivitate adveniunt, nulla exacta, nec contrarietate, neque vos, neque juniores seu successores vestri exigere nec exactare non presumatis, nisi, ut diximus, quicquid exinde fiscus noster
l.16 forsitan ad parte nostra seu et ad omnes agentes nostros potuerat sperare, omnia et ex omnibus ipse telloneos ad ipsa casa Dei in integrum sit concessus atquae indultus vel evindaecatus, ita ut futuris temporibus per nostra auctoritate vel
l.17 anteriorum regum habeant confirmatum vel evindicatum, quia nos propter Deum et reverentia praefati sancti Dionisiy martyris seu pro anime nostrae remedium vel stabilitatem regni Francorum vel proceris nostris et posteritate
l.18 eorum hoc in luminaribus ad ipsa casa Sancti Dionisiy vel ad ipso monachus seu pauperes et peregrinus in nostra elymosina hoc in omnibus concessimus vel confirmamus, ut eis melius dilectet pro stabilitate regni nostri vel pro cunctis leudis nostros Domini misericordia
l.19 adtentius depraecare et ut evis et perennis temporibus ad ipsa casa Dei proficiat in agmentum. Et ut hec confirmatio nostra, inspectas ipsas preceptionis vel judicius evindicatus ad domno Pippino rege vel aliorum regum, firmior habeatur et circa ipsa
l.20 casa Dei perenniter conservetur, manu nostra subter eam decrevimus adsignare et de anulo nostro subter siggillare.
l.21 SIGNUM [croix] CAROLOMANNO GLORIOSISSIMO REGE.
l.22 [chrisme] MAGINARIUS RECOGNOVI ET SUBSCRIPSI [ruche_notes_tironiennes] [sceau]. [Be]ne [v]al[e]at.
l.23 Data in mense januario, anno primo regni nostri. Actum Salmunciago, palacio publico. In Dei nomine, feliciter.

TARDIF (Jules), Monuments historiques - Paris, 1866, (Archives de l'Empire. Inventaires et documents), p. 53-54, n° 64.

MÜHLBACHER (E.), Die Urkunden Pippins, Karlmanns und Karls des Grossen, Hanovre, 1906 (MGH Diplomata Karolinorum, 1), p. 62-63, n° 43.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 1, pl. 8 (fac-similé).

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 15, p. 52-55, n° 605 (fac-similé p. 54-55).