Pépin, roi des Francs, confirme à l'abbaye de Saint-Denis les privilèges accordés par ses prédécesseurs et l'abandon des droits prélevés par le fisc sur les marchands à la foire.

l.1 [chrisme] PIPPINUS REX FRANCORUM V[IR] INLUST[ER] omnibus ducibus, comitibus, graffionibus, domesticis, vecariis, centenariis vel omnes agentes tam presentibus quam et futuris seu et omnes
l.2 missus nostros de palacio ubique discurrentes. Igitur cognoscat utilitas seu magnitudo vestra, venerabilis vir Folradus, abbas de basilica peculiaris patronis nostri Sancti Dionisii, ubi ipse preciosus domnus cum sociis suis corpore requiescere videtur vel ipse abba unacum turma
l.3 plurima monachorum in ipso cenubio degere videntur vel Domino militare noscuntur, missa peticione, nobis suggesserunt, eo quod a longo tempore anteriores reges domnus Dagobertus et Chlodovius seu et postea Hildericus et Theudericus et Chlotharius quondam reges, etiam et Hiltbertus et avunculus
l.4 noster Grimoaldus, majorum domus, ips[i]que quondam, omnes telloneos infra pago Parisiaco de illa festivitate sancti Dionisii in idipso pago Parisiaco de omnes necuciantes, tam Saxsones quam Frisiones vel alias naciones promiscuas, de quascumque pagos vel provincias ad festivitate sancti Dionisii
l.5 martyris, tam in ipso marcado quam et in ipsa civitate Parisius de ipsa vice seu et per villabus vel per agros, tam ibidem quam et aliubi ad negociandum vel necocia plurima exercendum et vina conparandum in portus et per diversa flumina, qui ad ipsa festivitate advenerint, ut ipso telloneus in integri-
l.6-tate de ipsa vice ad casa Sancti Dionisii concessissent vel confirmassent; unde et ipsas precepciones vel confirmaciones anteriorum regum nobis in presente obtulerunt relegendas. Relectas et percursas ipsas precepciones seu et confirmaciones vel illo judicio evindicato domno Hiltberto rege
l.7 et avunculo nostro, Grimoaldo majorum domo, quem agentes sancti Dionisii super agentes inlustri viro Grimoaldo, majorum domo, evindicaverunt, ipsum nobis obtullerunt ad relegendum. Et postea suggerebat ipse Folradus, abba, vel monachy Sancti Dionisii et hoc dicebant, ut ille telloneus
l.8 de illo marcado in villabus vel agros eorum totus absque judicis introitum ad casa Sancti Dionisii adesse debebat. Et hoc dicebant, quod ante hos annos, quando Carlus fuit ejectus per Soanachylde cupiditate et Gairefredo, Parisius comite insidiante, per eorum consensu ad illos necuantes vel marcadantes
l.9 per deprecacionem unumquemque hominem ingenuum dinarius quattuor dare fecissent, et hoc eis malo ordine tullerunt. Et postea Gairehardus, comis Parisii, vel agentes sui ipsam deprecacionem quomodo ibidem invenerunt, per consuetudinem ad ipsos homines hoc exactabant et ad unoquemque
l.10 homine ingenuo de quacumque nacione, qui ad illo marcado adveniebant, dinarius quattuor de eorum capite exactabant, si ingenuus erat; et si servus erat, tunc conjurare debebat, quod servus fuisset, et ipsi homines, quando ipso sacramento jurabant, quinque dinarius pro hoc donabant.
l.11 Et hoc agentes sancti Dionisii vel Folradus, abbas, seu ille monachy dicebant, quod per talem consuetudinem ille marcadus fuisset eminuatus vel abstractus; et ille necuciantes vel omnes naciones, qui ad ipso marcado advenire solebant, pro hac causa ipso marcado defugiebant et ille telloneus
l.12 de ipsa casa Dei erat minatus vel abstractus. Et ipse Gairehardus hoc dicebat, quod alia consuetudine in ipso marcado non misisset, nisi qualem antea per emissione Soanechyldae vel jamdicto Gairefredo missa fuisset et ibidem invenisset; et aliter exinde agere non volebat, nisi quomodo domno
l.13 rege placebat vel quomodo a longo tempus tempora regum ibidem fuit consuetudo vel ad ipsa casa Dei in integritate ipse telloneus fuit concessus vel conservatus. Et dum hac causa sic acta vel perpetrata invenimus, per anteriorum regum tales precepciones vel confirmaciones
l.14 nobis obtulerunt relegendas, unacum plures nostris fidelibus, id sunt Milone, Helmegaudo, Hildegari[o], Chrothardo, Drogone, Baugulfo, Gyslehario, Leuthfredo, Rauhone, Theuderico, Maganario, Nithado, Vualthario, Vulfario et Vuicberto, comite palati nostro, visi
l.15 fuimus, judicasse vel decrevisse seu confirmasse et de novo iterum concessisse, ut ab die nullus [ex j]udiciaria potestate, nec in ipso [marc]ado, nec per eorum agros, nec portus, nec de homines eorum, nec eorum necuciantes, nec de omnes naciones quascumque, qui ad jamdicto
l.16 marcado adveniunt, nec per villas eorum, nec de navigia, nec de portus, nec de carra, nec de saumas, nullo telloneo, nec foratico, nec rotatico, nec pontatico, nec portatico, nec salutatico, nec cispitatico, nec mutatico, nec nulla exacta, nec consuetudines, nec illos dinarios quattuor, quod
l.17 de omnes naciones, qui ibidem ad ipso marcado adveniunt, quem Soanachyldis et Gairefredus, comis, ut supra memoravimus, in consuetudine miserunt, ad ipsos necuciantes, nec infra ipso pago Parisiago, nec in ipsa civitate de ipsa vice, nec aliubi, qui ad ipsa sancta festivitate adve-
l.18-niunt, nulla exacta nec contrarietate neque vos neque juniores seu successores vestri exigere nec exactare non presumatis, nisi ut diximus, quicquid exinde fiscus noster forsitan ad parte nostra seu et ad omnes agentes nostros potuerat sperare, omnia et ex
l.19 omnibus ipse telloneus ad ipsa casa Dei in integrum sit concessus atque indultus vel evindecatus, ita ut [fut]uris temporibus per nostra auctoritate vel anteriorum regum habeant confirmatum vel evindicatum, quia nos propter Deum et reverencia pre-
l.20-fati sancti Dionisii martyris seu pro animae nostrae remedium vel stabilitate regni Francorum et filiis nostris vel posteritate eorum hoc in luminaribus ad ipsa casa Sancti Dionisii vel ad ipsos monachos seu pauperes et peregrinos in nostra aelemosina hoc in omnibus
l.21 concessimus vel confirmavimus, ut eis melius delectet pro stabilitate regni nostri vel pro cunctis leudis nostris Domini misericordia adtencius deprecare et ut aevis et perennis temporibus ad ipsa casa Dei proficiat in augmentum. Et ut haec confirmacio nostra, inspecto
l.22 ipso judicio domno Hildeberto rege vel aliorum regum seu et avunculo nostro Grimoaldo, majorum domo, firmior habeatur et circa ipsa sancta casa Dei perenniter conservetur, manu nostra subter eam decrevimus adsignare et de anolo nostro
l.23 subter sigillare.
l.24 Signum [croix] domno nostro Pippino gloriosissimo rege. [chrisme] Ejus, jussus recognovi et subscr[i]psi [ruche_notes_tironiennes]. Bene valeas. [sceau].
l.25 [chrisme] Datum, quod fecit mensis julius, dies octo, anno secundo regni nostri. In Dei nomine, feliciter.

TARDIF (Jules), Monuments historiques - Paris, 1866, (Archives de l'Empire. Inventaires et documents), p. 46-47, n° 55.

LASTEYRIE (Robert de), Cartulaire général de Paris, 1 vol., Paris, 1887, t. 1, p. 26-28, n° 20.

MÜHLBACHER (E.), Die Urkunden Pippins, Karlmanns und Karls des Grossen, Hanovre, 1906 (MGH Diplomata Karolinorum, 1), p. 9-11, n° 6.

LOT (F.), LAUER (Ph.), Diplomata Karolinorum. Recueil de reproductions en fac-similé des actes originaux des souverains carolingiens conservés dans les archives et bibliothèques de France, 10 vol., Paris, 1936-1949, t. 1, pl. 1 (fac-similé).

CHARTAE LATINAE Antiquiores, Olten, puis Zurich, 1954-, t. 15, p. 15-21, n° 598 (fac-similé p. 18-21).