Accord intervenu entre Pinellus, fils d'Hermeniot, et ses fils et l'abbaye de Marmoutier, sous l'abbé Bernard, mettant fin à leurs revendications à Saint-Sauveur-des-Landes. Donation à Marmoutier par les fils de Cuntelinus de certains droits sur l'autel de l'église de Romagné. Donation à Marmoutier par Robert de Vendel de la moitié de la chapelle Saint-Aubert.

l.1 Instabili fortuna rota cum plurima vertat, proque novis veterum veniant oblivia rerum, tradatur
l.2 scriptis si quid volumus memorari. Notum ergo sit tam presentibus quam futuris, quod ejus calumnie quam Pinellus
l.3 indesinenter contra beati Martini monacos fecerat, de villa scilicet Sancti Salvatoris, et quibusdam ejus appendiciis, Albertus
l.4 monacus finem fecit, in tempore Radulfi Fulgeriarum domini, et Bernardi abbatis Majoris monasterii, centum decemque solidos
l.5 pro calumnia omni tempore dimittenda attribuens Pinello et ejus filiis. Cujus rei testes infra scripti sunt, Radulfus Fulgeriensis,
l.6 Pinellus et filii ejus, Willelmus et Hamelinus, Alfredus Cervus, Ivo Urvoii filius, Botcardus de Castellario, Alvredus
l.7 Rogonis filius, et Hugo frater ejus, Robertus Jugantis filius, Juhellus Hulvoidi filius, Gunterius frumentarius, Juhellus de Clicinio, Godefredus
l.8 potator. De monachis quoque beati Martini, Albertus, Rivallonus, Willelmus, Garinus de Lanrigan, Gaufridus de Gahardo. De hominibus
l.9 vero sancti Martini, Hosmundus de villa quae vulgo Stulta nominatur, Gradolonus frater ejus, Rainaldus Drogonis filius, Heudo sororis ejus,
l.10 Ascelinus cognatus ejus, Hansgerius Geroardi filius. Hanc quoque calumniam dimiserunt duo minores filii Mainus et Burcundus in domo Pinelli, ibique
l.11 interfuerunt, Pinellus et ejus filius Willelmus, Alfredus Cervus, Christianus thelonearius, Muscardus Pepini filius, Hubertus Bonefilius. Preterea Albertus monacus, cum
l.12 hominibus Sancti Martini, Herbertus presbiter, Bonus Amicus, Bernerius pelliparius, Hulvoidus molendinarius, Hansgerius famulus. Namque duo majores filii
l.13 Willelmus et Hamelinus jam Fulgerias supradictis testibus audientibus cum patre suo concesserant. Postea vero Gaufridus Mallardus Pinelli filius
l.14 qui quia in Normannia erat pactioni non affuerat, jam factam pactionem Normannia regressus concessit, audiente Willelmo et Hamelino fratribus ejus,
l.15 Alfredo Cervo, Hansgerio Geroardi filio, Rorgone Quinoardi filio, Alberto monaco, et Fromundo Hismalensi. Preterea vero pro eadem calumnia
l.16 Pinello et ejus filiis Beati Martini monachi pepigerunt, quod si unus eorum monachilem habitum in prefati confessoris cenobio recipere vellet,
l.17 ibidem absque precio monacus fieret. Concesserunt etiam Pinello et ejus heredi domum quamdam omni censu quietam in villa Sancti Salvatoris, et si ei vel ejus heredi forte
l.18 placeat semel in anno procurationem id est unum prandium querere, habeat libentissime. Pro hujus modi etiam conventione Radulfus Phulgeriensis omnia que eo die
l.19 Pinellus de eo tenebat, Pinelli filiis absque relevamine concessit. Hec autem omnia audierunt testes prius nominati.
l.20 Noscant tam presentes quam futuri Cuntelini filios Guethenocum scilicet et Gauterium eam porciuculam quam in altari Romaniace eclesie habebant sancto Martino
l.21 et ejus monachis perhenniter habendam donasse, et Albertum monacum eis caritatem id est quinque solidos attribuisse. Teste Juallo eorum domino, qui et ipse conventionem concessit, Gau-
l.22-terio presbitero, Stephano theloneario, Alberto monaco et Fromundo, Bernerio pellipario, Herberto presbitero, Hansgerio famulo, Rogone Quenoari filio.
l.23 Cum vetustatis caligine plurima oblivioni tradantur, si qua memorari volumus scripto commendemus. Robertus igitur de Vendello beato Martino et ejus monachis dimidiam
l.24 presbiterii capelle partem quam suam esse dicebat donavit, ammonitus Deo dicente: Date et dabitur vobis. Preterea omnia que Beati Martini monachi habebant eis omni tempore quieta concessit, de fevo
l.25 videlicet patris sui. Unde tamen Rainaudus Sancti Martini monacus XXX et quinque solidos ei in caritatem donavit, et XL Silvestro episcopo Redonensi pro elemosina concedenda, quos
l.26 episcopo Silvestro dari vidit Hernulfus archidiaconus, Hugo episcopi dapifer, Hamelinus archidianus, Rainaudus monacus. Nunque tamen Sancti Martini monachi supradictam elemosinam
l.27 habere potuerunt donec in tempore Alberti monachi. Sed tunc demum Robertus Filgerias donum suum super sancte Trinitatis altare cum ipso libro posuit, et Albertus monacus [...] ei sex solidos
l.28 et duos nummos dedit, videntibus beati confessoris monachis, Alberto, Haimerico, Mafredo, Hernulfo, Herveo capelle presbitero, Soples de Rutoria, Bernerio Hoberti filio.
l.29 Postea vero ipse Robertus domum Johannis Berte filii veniens ubi Radulfus Phulgeriensis erat, jam predictam pactionem coram eo concessit, audientibus monachis Garino, et Alberto,
l.30 Alvredo Rorgonis filio, Hugone fratre ejus, Alfredo Cervo, Ivone Urvoii filio, Juello de Clicinio, Hilgerio Corbini filio, Bernerio Hoberti filio.