Conan [II], comte de Bretagne, donne aux moines de Marmoutier les coutumes qu'il avait à Piré[-sur-Seiche] sur la terre de saint Martin.

l.1 Sanctorum provida patrum prȩscientia prophetiȩ vaticinium ubi ait:
l.2 Principes persecuti sunt me gratis, quod conpletum esse in ȩcclesiȩ
l.3 nascentis exordio, diversa Christi menbrorum tormenta, martirum dico, testa-
l.4-ta sunt, temporibus novissimis cum jam multorum refrigescet karitas,
l.5 ardentius in rebus antiquitus ecclesiȩ collatis diripiendis, complendum fore
l.6 previdens, Dei quoque fidelium prȩsentiam res suas pauperibus in monasteriis
l.7 pro Christi misericordia consequenda coadunatis impertientium tempore brevissimo adesse
l.8 conspiciens, paci quietique ȩcclesiȩ etsi non admodum plene, pro posse tamen
l.9 consulens, [edocuit] ut suas omnes si quas cum aliquo convenientias [faceret,]
l.10 litterarum cartae mandaret. Unde et nos quoque [...15...] et Sancti
l.11 Martini Majoris monasterii, ex eorum admonitione [preoccupati, duximus]
l.12 ad memoriam profectumque posteritatis nostre paginȩ isti inserere [Conanum,]
l.13 Alani filium, Britannorum comitem, pro sua patrisque sui [anima perdonasse]
l.14 nobis omnes consuetudines quas habebat apud Piriacum in [terra Sancti Marti-
l.15-ni.] Accepit tamen pro eadem perdonacione VI libras denariorum. Testibus
l.16 istis: Rotberto preposito, Wethenoco filio Corantoni de Vitriaco, Eudone filio Clamarhochi, Cario filio Caradoci, qui et ipse V solidis a nobis acceptis, teloneum quem in eadem terra habebat perdonavit nobis.

1